Περίληψη:
Η σχολική ετοιμότητα των παιδιών προσχολικής ηλικίας αποτελεί ζητούμενο της εκπαίδευσης, αλλά και της σύγχρονης κοινωνίας, προκειμένου ταπαιδιά να προετοιμαστούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να μεταβούν πιο ομαλά στο νέο σχολικό πλαίσιο, το Δημοτικό σχολείο, αλλά και στις απαιτήσεις που ευτό εγείρει. Οι παράγοντες που επηρεάζουν σημαντικά τη σχολική ετοιμότητα έχουν μελετηθεί από πλήθος μελετητών και ερευνητών, προκειμένου να αναδειχθεί η ιδιαίτερη σημασία του καθενός στη μετέπειτα σχολική επιτυχία. Η διερεύηση των πρωτοεμφανιζόμενων γνώσεων και συμεριφορών, στοπλαίσιο του αναδυόμενου γραμματισμού, παρουσιάζουν τόσο θεωρητικό όσο καιπαρακτικό ενδιαφέρον, εν όψει σοβαρών ενδείξεων ότι αυτές οι γνώσεις αποτελούν δείκτες της μετέπειτα ακαδημαϊκής επιτυχίας των παιδιών (Snow, Burns & Griffin, 1998).
Ωστόσο, όπως πολύ εύστοχα έχει επισημανθεί (Τσαντούλα, Πρωτόπαπας, Μουζάκη, 2004), η προσχολική ηλικία, από τα 4-6 περίπου έτη, είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη ηλικία, όσον αφορά την περαιτέρω πορεία του παιδιού στις ακαδημαϊκές του επιδόσεις. Η ανάδειξη προγνωστικών δεικτών σε αυτή την περίοδο, δηλ. η όσο το δυνατόν εγκυρότερη και εγκαιρότερη διάγνωση των δυσκολιών του παιδιού, αποτελεί πρόκληση για τους μελετητές.
Ο στόχος αυτός προσδιόρισε και κατηύθυνε τη μορφή και το είδος της επιστημονικής προσέγγισης του θέματος της σχολικής ετοιμότητας στην παρούσα ερευνητική προσπάθεια, προκειμένου να καταλήξουμε σε ασφαλή και έγκυρα συμπεράσματα. Να διαπιστώσουμε δηλ. αν δυσκολίες σε διάφορους τομείς ανάπτυξης του παιδιού στην προσχολική ηλικία, επηρεάζουν τη μετέπειτα μαθησιακή πορεία του παιδιού.
Η συγκεκριμένη διαχρονική έρευνα ξεκίνησε το 2010 υπό την επίβλεψη της κας Ράλλη Ασημίνας, Καθηγήτριας του τομέα Ψυχολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.