Περίληψη:
Το κόκκινο κρασί έχει μελετηθεί από επιδημιολογικές μελέτες οι οποίες έδειξαν ότι σε μέτρια ημερήσια κατανάλωση ασκεί προστατευτική δράση ενάντια στα καρδιαγγειακά νοσήματα. Η οξεία επίδρασή του, δηλαδή τα πιθανά αποτελέσματα στη λειτουργικότητα των αγγείων αμέσως μετά από την κατανάλωσή του, έχει μελετηθεί σαφέστατα σε μικρότερο βαθμό.
Στην παρούσα διατριβή διερευνάται η οξεία δράση του κόκκινου κρασιού στα ανακλώμενα κύματα και τις κεντρικές πιέσεις ασθενών με στεφανιαία νόσο, καθώς και η οξεία επίδραση του κόκκινου κρασιού με κάποιους γνωστούς επιβαρυντικούς για την ενδοθηλιακή λειτουργία παράγοντες, όπως είναι το κάπνισμα και η μεταγευματική υπερτριγλυκεριδαιμία.
Από τις μελέτες προέκυψε ότι τόσο το κανονικό, όσο και το απαλκοολωμένο κόκκινο κρασί προκάλεσαν σημαντική μείωση στα κύματα ανάκλασης (ρ= 0,001 και ρ= 0,011 αντίστοιχα), σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο. Επίσης, το κάπνισμα ενός τσιγάρου προκάλεσε μείωση της αγγειοδιαστολής μέσω ροής (FMD), (p < 0,001) σε υγιείς καπνιστές και μη καπνιστές, ενώ η ταυτόχρονη κατανάλωση κόκκινου κρασιού με το κάπνισμα δεν προκάλεσε καμία μεταβολή του FMD. Ακόμη, το κάπνισμα αύξησε την περιφερική συστολική πίεση υγιών καπνιστών (p<0,005) 30 λεπτά μετά το τέλος του, αλλά η ταυτόχρονη κατανάλωση ενός από τους δύο τύπους κρασιού ανέστρεψε τη βλαβερή αυτή επίδραση. Τέλος, η συνδυασμένη κατανάλωση κόκκινου κρασιού και αγουρελαίου (πλούσια και τα δύο σε αντιοξειδωτικά) βελτίωσε το FMD μεταγευματικά (p=0,002).
Προκύπτει λοιπόν το συμπέρασμα ότι το κόκκινο κρασί στο οξύ μεταγευματικό στάδιο προκαλεί ευεργετικές δράσεις στην ενδοθηλιακή λειτουργία και τους δείκτες σκληρίας των αγγείων τόσο σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο, όσο και σε υγιείς εθελοντές.