Πρωτότυπος Τίτλος:
Η αειφόρος ανάπτυξη της υπαίθρου ως αποτέλεσμα της αξιοποίησης του τοπικού πολιτισμικού κεφαλαίου, του φυσικού κάλλους και της παραδοσιακής οικονομικής δραστηριότητας: η περίπτωση της Βόρειας και Βορειοκεντρικής Εύβοιας
Συγγραφέας:
Στυλιανοπούλου, Ευαγγελία
Επιβλέπων καθηγητής:
Γεωργιτσογιάννη, Ευαγγελία
Περίληψη:
Οι προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση μιας ερευνητικής μελέτης τέτοιου μεγέθους είναι σαφώς η ύπαρξη ενός δυνατού κινήτρου το οποίο σχετίζεται με την αγάπη της γράφουσας για την Εύβοια, (τον τόπο καταγωγής της), η ύπαρξη ικανού χρόνου για να μελετηθεί και να οριοθετηθεί το εύρος της έρευνας και η συλλογή των απαιτούμενων βιβλιογραφικών και όχι μόνο, πηγών που τεκμαίρουν το περιεχόμενο του πονήματος αλλά και τα συμπεράσματα που διεξάγονται. Τέλος, καθοριστικός παράγοντας αποδείχτηκε και η προθυμία των κατάλληλων προσώπων να συνδράμουν στην προσπάθεια της γράφουσας, καταθέτοντας τόσο τη γνώση όσο και την εμπειρία τους.
Οι κύριοι στόχοι που ικανοποιούνται, στο μέγιστο των δυνατοτήτων, μέσω της μελέτης είναι δύο. Η επικοινωνία και γνωριμία του αναγνώστη με την ιδιαίτερη πολιτιστική ταυτότητα της νήσου του Ευρίπου και παράλληλα, η κατανόηση της πολλαπλής παραγωγικής της ικανότητας η οποία την καθιστά ικανή να ενταχθεί αποτελεσματικά σε αυτό που η επιστημονική κοινότητα και οι οικονομολόγοι ονομάζουν, «βιώσιμη-αειφόρο ανάπτυξη». Για το λόγο αυτό, η διάρθρωση του εν λόγω πονήματος καταγράφεται ως εξής.
Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ I ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός της ιστορίας, του πλούσιου φυσικού κάλλους αλλά και του τρόπου ζωής των κατοίκων της Εύβοιας έτσι όπως αυτός εξελίσσεται μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Μάλιστα, τα στοιχεία που παρουσιάζονται τόσο για το φυσικό πλούτο και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου αυτού, όσο και για τα ήθη και τα έθιμα που συγκροτούν την ιδιαιτερότητα της καθημερινότητας των Ευβοιωτών είναι ικανοποιητικά λεπτομερή, ώστε ο αναγνώστης να κατανοήσει εύκολα την ιδιαίτερη ταυτότητα του νησιού, ανεξάρτητα από το εάν έχει προηγούμενες εμπειρίες ή όχι.
Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ II παρουσιάζεται λεπτομερέστατη αναφορά στην διατροφική παράδοση των κατοίκων της Εύβοιας, όπως αυτές εξελίχτηκαν στο πέρασμα του χρόνου, κάτω από την επίδραση κλιματολογικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών, ιστορικών και λοιπών παραμέτρων. Ξεχωριστή μνεία γίνεται στον τρόπο που επηρέασαν το ευβοϊκό διαιτολόγιο οι διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, όταν αυτοί αναγκάστηκαν, με τους βίαιους διωγμούς του 1920, να αναζητήσουν καταφύγιο στο φιλόξενο νησί της Εύβοιας.
Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ III καταγράφεται στο μεγαλύτερο μέρος του, ο λαογραφικός, πολιτιστικός και πνευματικός πλούτος που έχει παραχθεί από τους Ευβοείς από την πρώτη χρονική στιγμή της ίδρυσης του πρώτου οικισμού στη νησί, αρκετές χιλιάδες έτη πριν, έως και σήμερα. Ήθη, έθιμα, παραδόσεις, δημοτικά τραγούδια, μύθοι, η ευβοϊκή φορεσιά, τοπωνύμια, λαμπρές προσωπικότητες είναι μερικές από τις θεματικές ενότητες του εν λόγω κεφαλαίου.
Στο σχετικό κεφάλαιο, ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV, παραθέτονται βασικές γνώσεις περί της σημασιολογίας των εννοιών «βιώσιμη ανάπτυξη», «αειφορία», «βιωσιμότητα» και «αειφόρος ανάπτυξη», όπως επεξηγούνται και αναλύονται στην υπάρχουσα βιβλιογραφία. Αναφέρονται επίσης αντιπροσωπευτικά παραδείγματα περιοχών σε Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπου δόθηκε νέα ώθηση στην τοπική οικονομία βάσει των επιταγών της αειφορίας, ώστε αυτά να λειτουργήσουν σαν την εφόρμηση/κίνητρο για να υλοποιηθούν ανάλογες δράσεις και στο νησί της Εύβοιας, το οποίο αν μη τι άλλο, συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που χρειάζεται ένας τόπος, για να μπορέσει να εξυγιανθεί με βάσει των επιταγών της βιώσιμης ανάπτυξης.
Τέλος, στα ΚΕΦΑΛΑΙΑ V & VI παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας (με τη χρήση ερωτηματολογίου) που υλοποιήθηκε σε δέκα χωριά της Βόρειας Εύβοιας και πιο συγκεκριμένα, των Καλλικρατικών Δήμων Ιστιαίας-Αιδηψού και Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας. Σαν κατακλείδα του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ VI παραθέτονται συνοπτικά τα συμπεράσματα της έρευνας και προτάσεις, σχετικές με το πώς μπορεί ο τοπικός πληθυσμός να εξυγιάνει την οικονομία του τόπου του, στηριζόμενος στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και εφαρμόζοντας τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Οι κύριοι στόχοι που ικανοποιούνται, στο μέγιστο των δυνατοτήτων, μέσω της μελέτης είναι δύο. Η επικοινωνία και γνωριμία του αναγνώστη με την ιδιαίτερη πολιτιστική ταυτότητα της νήσου του Ευρίπου και παράλληλα, η κατανόηση της πολλαπλής παραγωγικής της ικανότητας η οποία την καθιστά ικανή να ενταχθεί αποτελεσματικά σε αυτό που η επιστημονική κοινότητα και οι οικονομολόγοι ονομάζουν, «βιώσιμη-αειφόρο ανάπτυξη». Για το λόγο αυτό, η διάρθρωση του εν λόγω πονήματος καταγράφεται ως εξής.
Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ I ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός της ιστορίας, του πλούσιου φυσικού κάλλους αλλά και του τρόπου ζωής των κατοίκων της Εύβοιας έτσι όπως αυτός εξελίσσεται μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Μάλιστα, τα στοιχεία που παρουσιάζονται τόσο για το φυσικό πλούτο και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου αυτού, όσο και για τα ήθη και τα έθιμα που συγκροτούν την ιδιαιτερότητα της καθημερινότητας των Ευβοιωτών είναι ικανοποιητικά λεπτομερή, ώστε ο αναγνώστης να κατανοήσει εύκολα την ιδιαίτερη ταυτότητα του νησιού, ανεξάρτητα από το εάν έχει προηγούμενες εμπειρίες ή όχι.
Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ II παρουσιάζεται λεπτομερέστατη αναφορά στην διατροφική παράδοση των κατοίκων της Εύβοιας, όπως αυτές εξελίχτηκαν στο πέρασμα του χρόνου, κάτω από την επίδραση κλιματολογικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών, ιστορικών και λοιπών παραμέτρων. Ξεχωριστή μνεία γίνεται στον τρόπο που επηρέασαν το ευβοϊκό διαιτολόγιο οι διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, όταν αυτοί αναγκάστηκαν, με τους βίαιους διωγμούς του 1920, να αναζητήσουν καταφύγιο στο φιλόξενο νησί της Εύβοιας.
Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ III καταγράφεται στο μεγαλύτερο μέρος του, ο λαογραφικός, πολιτιστικός και πνευματικός πλούτος που έχει παραχθεί από τους Ευβοείς από την πρώτη χρονική στιγμή της ίδρυσης του πρώτου οικισμού στη νησί, αρκετές χιλιάδες έτη πριν, έως και σήμερα. Ήθη, έθιμα, παραδόσεις, δημοτικά τραγούδια, μύθοι, η ευβοϊκή φορεσιά, τοπωνύμια, λαμπρές προσωπικότητες είναι μερικές από τις θεματικές ενότητες του εν λόγω κεφαλαίου.
Στο σχετικό κεφάλαιο, ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV, παραθέτονται βασικές γνώσεις περί της σημασιολογίας των εννοιών «βιώσιμη ανάπτυξη», «αειφορία», «βιωσιμότητα» και «αειφόρος ανάπτυξη», όπως επεξηγούνται και αναλύονται στην υπάρχουσα βιβλιογραφία. Αναφέρονται επίσης αντιπροσωπευτικά παραδείγματα περιοχών σε Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπου δόθηκε νέα ώθηση στην τοπική οικονομία βάσει των επιταγών της αειφορίας, ώστε αυτά να λειτουργήσουν σαν την εφόρμηση/κίνητρο για να υλοποιηθούν ανάλογες δράσεις και στο νησί της Εύβοιας, το οποίο αν μη τι άλλο, συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που χρειάζεται ένας τόπος, για να μπορέσει να εξυγιανθεί με βάσει των επιταγών της βιώσιμης ανάπτυξης.
Τέλος, στα ΚΕΦΑΛΑΙΑ V & VI παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας (με τη χρήση ερωτηματολογίου) που υλοποιήθηκε σε δέκα χωριά της Βόρειας Εύβοιας και πιο συγκεκριμένα, των Καλλικρατικών Δήμων Ιστιαίας-Αιδηψού και Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας. Σαν κατακλείδα του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ VI παραθέτονται συνοπτικά τα συμπεράσματα της έρευνας και προτάσεις, σχετικές με το πώς μπορεί ο τοπικός πληθυσμός να εξυγιάνει την οικονομία του τόπου του, στηριζόμενος στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και εφαρμόζοντας τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2012-07-31
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Πολιτισμός και πολιτισμικές διαδικασίες (κοινωνική αλλαγή, δομισμός, διάχυση)
Βιώσιμη Ανάπτυξη
Βιώσιμη Ανάπτυξη
Λοιπά Θέματα:
Αειφορική ανάπτυξη - Ελλάδα - Εύβοια (Νομός)
Πολιτιστική κληρονομιά - Ελλάδα - Εύβοια (Νομός)
Πολιτιστική κληρονομιά - Ελλάδα - Εύβοια (Νομός)
Περιγραφή:
423 σ. : εικ., πίν., διαγρ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
