Περίληψη:
Ο σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι να εκτιμηθούν οι προσδιοριστικοί παράγοντες για την υιοθέτηση των εναλλακτικών μέσων μεταφοράς καθώς επίσης, και οι μεταβλητές που καθορίζουν τη συμπεριφορά των καταναλωτών των υπηρεσιών μεταφοράς. Η μεθοδολογία στην οποία βασίστηκε η διπλωματική μελέτη είναι η εκτίμηση αντιστοιχών οικονομετρικών υποδειγμάτων με τη χρησιμοποίηση διαστρωματικών δεδομένων στην περιοχή της Αθήνας. Τα δεδομένα της μελέτης συλλέχθηκαν με τυχαία δειγματοληψία με χρήση ερωτηματολογίου σε δείγμα 150 καταναλωτών. Αρχικά, εκτιμώνται οι προσδιοριστικοί παράγοντες σχετικά με τις αποφάσεις των καταναλωτών για την χρήση του λεωφορείου, του τρένου, του μετρό καθώς και του ιδιωτικού αυτοκινήτου. Συγκεκριμένα, διερευνάται η ύπαρξη των διαφόρων ανασταλτικών παραγόντων και κινήτρων για την εντατική χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Τα εμπειρικά αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα χαρακτηριστικά των καταναλωτών προσδιορίζουν τη συμμετοχή τους στα εναλλακτικά μέσα μεταφοράς. Πιο συγκεκριμένα, το εισόδημα, το φύλο, τα έξοδα μετακίνησης και η στάση συμπεριφοράς χαρακτηρίζονται ως οι βασικότεροι ερμηνευτικοί παράγοντες για την υιοθέτηση εναλλακτικών στρατηγικών στον τομέα των αστικών μεταφορών. Η εμπειρική ανάλυση επιβεβαίωσε ότι δημογραφικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταβλητές είναι πολύ ισχυροί ερμηνευτικοί παράγοντες της αποδοχής των εναλλακτικών μέσων από τους καταναλωτές. Τέλος, τα υποδείγματα καταδεικνύουν ότι η πρόθεση των καταναλωτών να προτιμήσουν για τη μεταφορά τους μία μορφή δημόσιων μέσων διαμορφώνεται τόσο από τα δημογραφικά τους χαρακτηριστικά, όσο και από το περιβαλλοντικό τους προφίλ. Τα εμπειρικά ευρήματα είναι σύμφωνα με τις προηγούμενες μελέτες και μπορούν να αξιοποιηθούν προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ενίσχυσης της κοινωνικής αποδοχής ως προς την υιοθέτηση φιλικών μέσων μεταφοράς, δηλαδή για την χρήση των Μαζικών Μέσων Μεταφοράς.