Περίληψη:
Ο επιπολασμός της παχυσαρκίας έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Σε ερευνητικό επίπεδο γίνονται διαρκείς προσπάθειες για τη εύρεση αποτελεσματικού τρόπου μείωσης του υπερβάλλοντος σωματικού λίπους και των παραγόντων υγείας που αυτό συνεπάγεται. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετασθεί η επίδραση δίαιτας πολύ χαμηλής έως μέτριας σε υδατάνθρακες και αυξημένης σε πρωτείνες, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα στην απώλεια σωματικού βάρους και την ανοχή στη γλυκόζη.
Στη μελέτη συμμετείχαν 11 εθελοντές, 8 άνδρες και 3 γυναίκες, υπέρβαροι ή/και παχύσαρκοι σύμφωνα με τα κριτήρια που τέθηκαν. Η διατροφική παρέμβαση περιλάμβανε τη συμμόρφωση σε διαιτολόγιο αρχικά πολύ χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες και υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτείνες, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Εφόσον επιτυγχάνονταν η επιθυμητή απώλεια βάρους(>0,3kg/εβδομάδα) η ποσότητα των υδατανθράκων στη δίαιτα αυξανόταν σταδιακά. Η διάρκεια της παρέμβασης για τον κάθε εθελοντή ήταν διαφορετική, καθώς οριοθετήθηκε από την αντίστοιχη απώλεια βάρους, που έπρεπε να ανέλθει στο 10% του αρχικού. Οι μετρήσεις περιλάμβαναν τόσο ανθρωπομετρικά, στοιχεία σύστασης σώματος, και αιματολογικά-βιοχημικά στοιχεία.
Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στο βάρος(P<0.05), το δείκτη μάζας σώματος, την περιφέρειας μέσης και γλουτών και το ποσοστό σωματικού λίπους. Μεταξύ των τιμών γλυκόζης και ινσουλίνης πριν και μετά το πέρας της μελέτης προέκυψαν επίσης στατιστικά σημαντικές διαφορές(p<0,05).
Από το σύνολο των αποτελεσμάτων μπορεί να προκύψει κάποιο συμπέρασμα για την ευεργετική επίδραση υποθερμιδικής δίαιτας χαμηλής ως μέτριας σε υδατάνθρακες, υψηλής σε πρωτεΐνες, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λίπη στη μείωση του σωματικού βάρους και την ανοχή στη γλυκόζη. Το σύνολο των εθελοντών εμφάνισε σημαντικές αλλαγές σε όλους τους δείκτες παχυσαρκίας και στους δείκτες ανοχής στην γλυκόζη και την ινσουλινοαντίσταση.