Περίληψη:
Ο σκοπός της εργασίας αυτής ήταν ο προσδιορισμός της χρήσης και της θέσης του
ψαριού και των θαλασσινών στη διατροφή των γυναικών της Θράκης και ο προσδιορισμός των διαφοροποιήσεων στις δυο θρησκευτικές ομάδες.
Για το σκοπό αυτό, επιλέχτηκαν τυχαία, 100 γυναίκες (19-71 ετών) από τις οποίες οι
51 ήταν Χριστιανές και οι 49 Μουσουλμάνες. Τα στοιχεία συγκεντρώθηκαν στην πόλη
της Κομοτηνής, μέσω ατομικής συνέντευξης, με χρήση ερωτηματολογίων, τα οποία
περιείχαν πληροφορίες σχετικά με κοινωνικο - δημογραφικά χαρακτηριστικά και
στοιχεία αναφορικά με την κατανάλωση ψαριού και θαλασσινών. Η ανάλυση των
στοιχείων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση στατιστικού προγράμματος.
Τα αποτελέσματα που βρέθηκαν ήταν ότι η πλειοψηφία των Χριστιανών (78,4%)
καταναλώνει ψάρι και θαλασσινά ενώ το 53% των Μουσουλμάνων καταναλώνει ψάρι
αλλά όχι και θαλασσινά. Η συχνότητα κατανάλωσης, στην πλειοψηφία των γυναικών
ήταν 1-2 φορές / εβδομάδα. Οι Χριστιανές φαίνεται να επιλέγουν περισσότερο το ψάρι
από ότι το κρέας. Οι Μουσουλμάνες σε αντίθεση με τις χριστιανές καταναλώνουν μικρή
ποικιλία ψαριών (1-3 είδη). Η πλειοψηφία των Χριστιανών θα προτιμούσε να
καταναλώνει περισσότερο συχνά ψάρι και θαλασσινά. Σαν τρόπο μαγειρέματος
προτιμάται το τηγάνισμα και από τις δυο ομάδες. Σε αντίθεση με το Χριστιανισμό, στο
Μουσουλμανισμό δεν υπάρχουν ειδικές περιστάσεις που να γίνεται κατανάλωση ψαριού
ή/ και θαλασσινών. Κυριότερο συμπέρασμα της μελέτης, ήταν ότι η χρήση ψαριού και θαλασσινών επηρεάζεται από το μορφωτικό επίπεδο των ατόμων. Τα άτομα με υψηλό μορφωτικό επίπεδο προτιμούν περισσότερο το ψάρι σε σχέση με άτομα χαμηλού μορφωτικού
επίπέδου. Έτσι, οι Χριστιανές σε σχέση με τις Μουσουλμάνες, επιλέγουν το ψάρι
περισσότερο, για τη διατροφή τους. Επίσης, οι Μουσουλμάνες φαίνεται να μην καταναλώνουν θαλασσινά και αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι τα τρόφιμα αυτά ανήκουν στην κατηγορία των ύποπτων σύμφωνα με τους διατροφικούς κανόνες του Μουσουλμανισμού.