Πρωτότυπος Τίτλος:
Ανίχνευση διατροφικού κινδύνου σε νοσηλευόμενους ασθενείς μέσω της πρωτοβουλίας «Nutrition Day»
Συγγραφέας:
Παπαγεωργίου, Κωνσταντίνα
Περίληψη:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο επιπολασμός της νοσοκομειακής δυσθρεψίας συνεχώς αυξάνεται παγκοσμίως. Η νοσοκομειακή δυσθρεψία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην κλινική έκβαση των ασθενών, όσο και στο εκάστοτε σύστημα υγείας. Η Αυστριακή Εταιρεία για την Κλινική Διατροφή σε συνεργασία με την ESPEN και το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης (MUV) πραγματοποιούν μια συγκεκριμένη ημέρα κάθε χρόνο ένα ερευνητικό πρόγραμμα που ονομάζεται «nutritionDay worldwide», με σκοπό τον πολυκεντρικό έλεγχο της διατροφικής κατάστασης των νοσηλευόμενων ασθενών και την επαγρύπνηση σχετικά με τη νοσοκομειακή δυσθρεψία.
ΣΚΟΠΟΣ: Η περιγραφή της συμμετοχής της Ελλάδας στην πρωτοβουλία “nutritionDay 2012” και η αποτύπωση των τρεχουσών πρακτικών για την ανίχνευση διατροφικού κινδύνου και τη διαιτητική διαχείριση των νοσηλευομένων ασθενών.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Στη μελέτη συμμετείχαν 513 ασθενείς από 35 κλινικές 8 Ελληνικών νοσοκομείων. Την ημέρα του nutritionDay πραγματοποιήθηκε η συμπλήρωση των ερωτηματολογίων του προγράμματος και ένα μήνα μετά καταγράφηκε η έκβαση των ασθενών. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με το στατιστικό πρόγραμμα PASW Statistics 18.0.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Μόνο 4 από τις 35 κλινικές που συμμετείχαν στο πρόγραμμα εφάρμοζαν συστηματικά την ανίχνευση διατροφικού κινδύνου και 4 κλινικές, διαφορετικές από τις προηγούμενες, δήλωσαν ότι ζυγίζουν τους ασθενείς πάντα κατά την εισαγωγή. Το 49,3% των ασθενών ανέφερε ακούσια απώλεια βάρους τους τελευταίους τρεις μήνες, ενώ το 50,5% ανέφερε ότι την τελευταία εβδομάδα τρώει λιγότερο από το φυσιολογικό. Την ημέρα του προγράμματος 15% των ασθενών ανέφερε ότι δεν έφαγε καθόλου από το γεύμα που του προσφέρθηκε κυρίως λόγω έλλειψης όρεξης. Ο χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο συσχετίστηκε σημαντικά με την παραμονή σε ΜΕΘ (β=2,01±1,20, p<0,001), την παρουσία λοίμωξης (β=1,45±1,22, p=0,059), την παρουσία γαστρεντερικού νοσήματος (β=0,60±1,14, p<0,001), την παρουσία μυοσκελετικού νοσήματος (β=1,24±1,12, p=0,05), την ακούσια απώλεια βάρους το τελευταίο τρίμηνο (β=1,42±1,04, p=0,001) και τη μειωμένη κατανάλωση τροφής την τελευταία εβδομάδα (β=1,09±1,04, p=0,031).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ανίχνευση του διατροφικού κινδύνου δεν αποτελεί καθιερωμένη διαδικασία στα Ελληνικά νοσοκομεία. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να καθιερωθούν πρακτικές όπως η θέσπιση ενός ολοκληρωμένου συστήματος διατροφικής φροντίδας με βασικό συστατικό την ανίχνευση διατροφικού κινδύνου, το συχνό ζύγισμα των ασθενών και η καθιέρωση ελέγχου της διατροφικής πρόσληψης ως μέρος του ελέγχου της κατάστασης θρέψης και της διατροφικής παρέμβασης.
ΣΚΟΠΟΣ: Η περιγραφή της συμμετοχής της Ελλάδας στην πρωτοβουλία “nutritionDay 2012” και η αποτύπωση των τρεχουσών πρακτικών για την ανίχνευση διατροφικού κινδύνου και τη διαιτητική διαχείριση των νοσηλευομένων ασθενών.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Στη μελέτη συμμετείχαν 513 ασθενείς από 35 κλινικές 8 Ελληνικών νοσοκομείων. Την ημέρα του nutritionDay πραγματοποιήθηκε η συμπλήρωση των ερωτηματολογίων του προγράμματος και ένα μήνα μετά καταγράφηκε η έκβαση των ασθενών. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με το στατιστικό πρόγραμμα PASW Statistics 18.0.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Μόνο 4 από τις 35 κλινικές που συμμετείχαν στο πρόγραμμα εφάρμοζαν συστηματικά την ανίχνευση διατροφικού κινδύνου και 4 κλινικές, διαφορετικές από τις προηγούμενες, δήλωσαν ότι ζυγίζουν τους ασθενείς πάντα κατά την εισαγωγή. Το 49,3% των ασθενών ανέφερε ακούσια απώλεια βάρους τους τελευταίους τρεις μήνες, ενώ το 50,5% ανέφερε ότι την τελευταία εβδομάδα τρώει λιγότερο από το φυσιολογικό. Την ημέρα του προγράμματος 15% των ασθενών ανέφερε ότι δεν έφαγε καθόλου από το γεύμα που του προσφέρθηκε κυρίως λόγω έλλειψης όρεξης. Ο χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο συσχετίστηκε σημαντικά με την παραμονή σε ΜΕΘ (β=2,01±1,20, p<0,001), την παρουσία λοίμωξης (β=1,45±1,22, p=0,059), την παρουσία γαστρεντερικού νοσήματος (β=0,60±1,14, p<0,001), την παρουσία μυοσκελετικού νοσήματος (β=1,24±1,12, p=0,05), την ακούσια απώλεια βάρους το τελευταίο τρίμηνο (β=1,42±1,04, p=0,001) και τη μειωμένη κατανάλωση τροφής την τελευταία εβδομάδα (β=1,09±1,04, p=0,031).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ανίχνευση του διατροφικού κινδύνου δεν αποτελεί καθιερωμένη διαδικασία στα Ελληνικά νοσοκομεία. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να καθιερωθούν πρακτικές όπως η θέσπιση ενός ολοκληρωμένου συστήματος διατροφικής φροντίδας με βασικό συστατικό την ανίχνευση διατροφικού κινδύνου, το συχνό ζύγισμα των ασθενών και η καθιέρωση ελέγχου της διατροφικής πρόσληψης ως μέρος του ελέγχου της κατάστασης θρέψης και της διατροφικής παρέμβασης.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2013-07-05
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Λοιπά Θέματα:
Νοσοκομειακή δυσθρεψία
Hospital malnutrition
Ασθενείς - Διατροφή
Patients - Nutrition
Νοσοκομειακοί ασθενείς
Hospital patients
Υποσιτισμός
Malnutrition
Hospital malnutrition
Ασθενείς - Διατροφή
Patients - Nutrition
Νοσοκομειακοί ασθενείς
Hospital patients
Υποσιτισμός
Malnutrition
Περιγραφή:
71 σ., πίν., διαγρ., χάρτες
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
