Περίληψη:
Η ΔΕΠ-Υ είναι μια σοβαρή αναπτυξιακή διαταραχή της παιδικής ηλικίας, αφού επηρεάζει το 3-7% των παιδιών αυτών και λόγω: α) των κύριων συμπτωμάτων της (απροσεξία, υπερκινητικότητα, παρορμητικότητα), β) των συνδεόμενων λειτουργικών ελλειμμάτων στον ακαδημαϊκό, κοινωνικό και οικογενειακό-επαγγελματικό τομέα και γ) του κινδύνου να συνεχιστούν τα προβλήματα και στην ενηλικίωση, καθιστούν τη σημασία της κατάλληλης, έγκαιρης και έγκυρης διάγνωσης και της αποτελεσματικής αντιμετώπισής της πολύ μεγάλη. Με την παρούσα έρευνα διερευνήθηκαν οι γνώσεις των Ελλήνων εκπαιδευτικών για τη ΔΕΠ-Υ σε σχέση με τα γενικά χαρακτηριστικά, τα συμπτώματα, τη διάγνωση και την αντιμετώπισή της. Στην έρευνα συμμετείχαν 1025 εκπαιδευτικοί (366 δάσκαλοι γενικής αγωγής, 54 εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής, 135 νηπιαγωγοί και 470 καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) από 86 σχολεία της χώρας. Η αξιολόγηση των γνώσεων των εκπαιδευτικών έγινε με την Κλίμακα μέτρησης γνώσεων σχετικά με τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής [Knowledge of Attention Deficit Disorders Scale (KADDS)], μια κλίμακα 36 ερωτήσεων, που μετρά τις γνώσεις και τις παρερμηνείες των εκπαιδευτικών σε τρεις συγκεκριμένες περιοχές: τις γενικές πληροφορίες σχετικά με τη φύση, την αιτιολογία και την πρόγνωση της ΔΕΠ-Υ, τη συμπτωματολογία/διάγνωση και την αντιμετώπιση.
Τα αποτελέσματα της έρευνας υποδεικνύουν την ανάγκη για μεγαλύτερη εκπαίδευση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σχετικά με τη διαταραχή και συμβάλλει στην καλύτερη αξιολόγηση των γνώσεων και των παρερμηνειών σχετικά με τη ΔΕΠ-Υ. Επιπλέον υποστηρίζει και διευρύνει τα αποτελέσματα άλλων μελετών, που υποδεικνύουν τη σπουδαιότητα της συνεχούς κατάρτισης και εκπαίδευσης για το σχεδιασμό και την υλοποίηση αποτελεσματικών εκπαιδευτικών παρεμβάσεων.
Λέξεις-κλειδιά:
Εκπαίδευση, εκπαιδευτικοί, Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής, Υπερκινητικότητα