Περίληψη:
Εισαγωγή: Η δυσθρεψία στη ΧΝΝ, η οποία εμφανίζεται κυρίως με τη μορφή του συνδρόμου πρωτεϊνοθερμιδικής απίσχνανσης, επηρεάζει την έκβαση της νόσου, αυξάνοντας τον κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας. Είναι αναγκαίο να αξιολογείται η διατροφική κατάσταση των ασθενών και να ασκείται ορθή διατροφική παρέμβαση με τελικό στόχο την βέλτιστη κατάσταση θρέψης.
Σκοπός: Η εφαρμογή λεπτομερούς αξιολόγησης των διατροφικών συνηθειών νεφροπαθών σταδίων 4 και 5, υποψήφιων για μεταμόσχευση νεφρού, και η σύγκρισή τους με τις υπάρχουσες κατευθυντήριες συστάσεις.
Μεθοδολογία: Δείγμα 99 νεφροπαθών σε εξωνεφρική κάθαρση συμμετείχε στη μελέτη. Για την αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών εφαρμόστηκε συμπλήρωση ερωτηματολογίων συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων (FFQ). Για 28 από τους ασθενείς που έλαβαν μόσχευμα από ζώντα δότη πραγματοποιήθηκε επίσης η καταγραφή 3 ανακλήσεων 24ώρου με στόχο την εκτίμηση της πρόσληψης θερμίδων, μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών συστατικών.
Αποτελέσματα: Ο μέσος όρος ηλικίας του δείγματος ήταν 44,61 ± 14,12 έτη με το 66,3% να είναι άνδρες. Ο μέσος χρόνος αιμοκάθαρσης του δείγματος ανερχόταν στα 4,3 (1,54-7,05) έτη. Από την επεξεργασία των FFQs διαπιστώθηκε αυξημένη πρόσληψη γαλακτοκομικών πλούσιων σε λιπαρά [13,2 (6-25,4) μερίδες/ εβδομάδα], κόκκινου κρέατος [11,2 (6,7-16,9) μερίδες / εβδομάδα) και γλυκών [10,5 (5,8-17,3) μερίδες/εβδομάδα], ενώ η πρόσληψη διαιτητικών ινών ήταν 0 (0-6). Η ανάλυση των ανακλήσεων 24ώρου έδειξε ότι η ενεργειακή πρόσληψη ανερχόταν στις 20,39 (17,81 - 32,36) kcal/ Kg ξηρού σωματικού βάρους, η πρωτεϊνική στα 1,05 ± 0,4 g/Kg ξηρού σωματικού βάρους, ενώ η πρόσληψη κορεσμένου λίπους ήταν 21,12 (14,32 - 32,85) g. Αναφορικά με τα μικροθρεπτικά συστατικά, οι προσλήψεις καλίου, φωσφόρου, των βιταμινών C και Ε όπως επίσης του ασβεστίου, του φυλλικού οξέος και του μαγνησίου ήταν κάτω από τις συνιστώμενες.
Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα οι ασθενείς είχαν αυξημένη κατανάλωση κορεσμένου λίπους από ομάδες τροφίμων όπως τα πλήρη γαλακτομικά, το κόκκινο κρέας και τα γλυκά και μειωμένη πρόσληψη διαιτητικών ινών, η οποία επέρχεται κυρίως από τους διατροφικούς περιορισμούς λόγω της νόσου. Τα ευρήματα αυτά που συνεπάγονται ίσως αυξημένο κίνδυνο για νοσηρότητα (όπως αυτή των καρδιαγγειακών), αλλά και οι μειωμένες προσλήψεις διαφόρων μικροθρεπτικών συστατικών αποκαλύπτουν την ανάγκη εφαρμογής σχεδίου διατροφικής φροντίδας σε όλους τους νεφροπαθείς σταδίων 4-5, ώστε να εξασφαλιστεί μία καλύτερη διατροφική πρόσληψη και κατάσταση.