Περίληψη:
ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνηθεί η σχέση της τάσης για ανάπτυξη διαταραχών λήψης τροφής (ΔΛΤ) με τους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Το δείγμα αποτελείται από 280 πρωτοετείς και τριτοετείς φοιτήτριες μέσης ηλικίας 22,5 ετών. Οι εθελόντριες κατανεμήθηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με τη βαθμολογία που είχαν στο ερωτηματολόγιο Διαιτητικών Συνηθειών ΕΑΤ-26. Μια ομάδα αποτέλεσαν τα άτομα (Ν=62) με βαθμολογία ≥20 στο παραπάνω ερωτηματολόγιο (άτομα με τάση για ανάπτυξη ΔΛΤ) και μια δεύτερη ομάδα αποτέλεσαν τα άτομα (Ν=218) με βαθμολογία στο ΕΑΤ-26<20 (άτομα με φυσιολογική διατροφική συμπεριφορά). Στη συνέχεια έγινε εκτίμηση της διαιτητικής πρόσληψης με τρεις ανακλήσεις 24ώρου, αιμοληψία για τον προσδιορισμό των τιμών ολικής, LDL και HDL χοληστερόλης, τριγλυκεριδίων και γλυκόζης αίματος, μέτρηση ύψους, βάρους, τριών περιφερειών (μέσης, λεκάνης, από όπου προκύπτει ο λόγος WHR, και βραχίονα) και τεσσάρων δερματοπτυχών (δικεφάλου, τρικεφάλου, υποπλάτια, υπερλαγόνια) από όπου θα εκτιμηθεί το ποσοστό σωματικού λίπους. Τέλος, οι εθελόντριες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο αξιολόγησης της φυσικής δραστηριότητας (Amsterdam Growth Study Questionnaire).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα άτομα με τάση για ανάπτυξη ΔΛΤ είχαν υψηλότερη κατανάλωση αδιάλυτων φυτικών ινών (p=0,048) και πιο συστηματική ενασχόληση με σωματική άσκηση μέτριας (p=0,050) και υψηλής έντασης (p=0,007) , παράγοντες που προσφέρουν προστασία από τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Τα αποτελέσματα της λογιστικής παλινδρόμησης και της διακρίνουσας ανάλυσης έδειξαν ότι, κατά σειρά, η πρόσληψη Vit Β1 σχετίζεται αρνητικά με την διαταραγμένη διαιτητική συμπεριφορά (p=0,031), σε αντίθεση με την κατανάλωση αδιάλυτων φυτικών ινών (p=0,003), την περιφέρεια μέσης (p=0,048) και την πρόσληψη Vit C (p=0,017) που σχετίζονται θετικά.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τα νεαρά κορίτσια με τάση για ΔΛΤ φαίνεται πως υιοθετούν συνήθειες διατροφής και σωματικής άσκησης με ευεργετική επίδραση στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων.