Περίληψη:
Η στεφανιαία νόσος (CHD), είναι από τις πιο κοινές καταστάσεις των καρδιακών παθήσεων και θεωρηθεί ως αποτέλεσμα δύο διαδικασιών: της αθηροσκλήρωσης και της θρόμβωσης. Επίσης, περιλαμβάνει μια ομάδα κλινικών επιπλοκών, όπως η στηθάγχη, το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και ο ξαφνικός θάνατος.
Ο σακχαρώδης διαβήτης (Σ.Δ.) είναι μια χρόνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από τη δυσλειτουργία του μεταβολισμού, ειδικότερα του μεταβολισμού των υδατανθράκων (υπεργλυκαιμία). Ο διαβήτης συνδέεται άμεσα με τη στεφανιαία νόσο, αυξάνοντας τον κίνδυνο της θνησιμότητας και της νοσηρότητας. Πιθανόν, η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ένας σχετικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη των καρδιαγγειακών ασθενειών .
Οι δύο κύριες προσεγγίσεις ως προς την αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου και αντίστοιχα του σακχαρώδη διαβήτη, είναι η επέμβαση στον τρόπο ζωής (American Heart Association's dietary guidelines, ADA) και η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής (στατίνες, αντιδιαβητικά δισκία, ινσουλίνη).
Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί σε μελέτες που ερευνούν την επίδραση της διατροφικής πρωτεΐνης (φυτικής / ζωικής) σε ασθενείς με Σ.Δ. ή στεφανιαία νόσο. Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να αναφέρει κλινικές έρευνες που έχουν γίνει ως προς την επίδραση της διατροφικής πρωτεΐνης (φυτικής / ζωικής) σε ασθενείς με Σ.Δ. ή CHD και να παρουσιάσει τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών, καταλήγοντας σε ένα συμπέρασμα.