Περίληψη:
Σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι να ελέγξει εάν η αυτό-ρυθμιζόμενη μάθηση, μέσω ενός προγράμματος παρέμβασης για την παραγωγή ταινιών μικρού μήκους, μπορεί να συμβάλει στην καλλιέργεια της νοημοσύνης της επιτυχίας, σε μαθητές της Β’ Γυμνασίου. Το δείγμα της έρευνας προήλθε από 83 μαθητές της Β’ Γυμνασίου, από δύο σχολεία της Ανατολικής και Βορειοανατολικής Αττικής (44 στην πειραματική ομάδα και 39 στην ομάδα ελέγχου). Τόσο στους μαθητές της πειραματικής ομάδας, όσο και στους μαθητές της ομάδας ελέγχου, χορηγήθηκαν, πριν και μετά το πρόγραμμα παρέμβασης, δύο ισοδύναμα τεστ αξιολόγησης της τριαρχικής νοημοσύνης που σχεδιάστηκαν από την ερευνήτρια. Παράλληλα, οι φάσεις και οι διαδικασίες της πειραματικής ομάδας, που έλαβαν χώρα σε κάθε φάση της αυτο-ρυθμιζόμενης μάθησης, μελετήθηκαν μέσω δύο ερωτηματολογίων (αρχικό και τελικό) βασισμένων στο μοντέλο του Zimmerman. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι τα παιδιά που κατορθώνουν να αυτο-ρυθμιστούν για τη δημιουργία μίας ταινίας αναπτύσσουν τις τρεις διαστάσεις της τριαρχικής τους νοημοσύνης. Η παρούσα εργασία συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στην αυτο-ρυθμιζόμενη μάθηση και στην τριαρχική νοημοσύνη σε μαθητές γυμνασίου και φαίνεται να έχει σημαντικές παιδαγωγικές συνέπειες. Συνεπώς, οι εκπαιδευτικοί, για την καλλιέργεια της τριαρχικής νοημοσύνης, θα πρέπει να χρησιμοποιούν μεθόδους και έργα που θα επιτρέπουν στους μαθητές να αυτο-ρυθμίζονται και, αντίστροφα, έργα που θα προωθούν την καλλιέργεια της τριαρχικής νοημοσύνης, επιτρέπουν στους μαθητές να αυτο-ρυθμίζονται.
Λέξεις-κλειδιά:
Τριαρχική νοημοσύνη, μάθηση, δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δημιουργική σκέψη