Πρωτότυπος Τίτλος:
Αξιολόγηση κλινικών δεικτών υγείας σε μαθητικό πληθυσμό της Κρήτης
Συγγραφέας:
Μπουλούμπαση, Ζωή
Επιβλέπων καθηγητής:
Μανιός, Ιωάννης
Περίληψη:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η αντίσταση στην ινσουλίνη αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα κινδύνου εμφάνισης ΣΔ τύπου 2 στην παιδική ηλικία. Παράγοντες κινδύνου ινσουλινοαντίστασης στα παιδιά είναι το φύλο, εφηβική ηλικία, βάρος γέννησης, οικογενειακό ιστορικό ΣΔ, παχυσαρκία κ.α
ΣΚΟΠΟΣ: Η μελέτη της επίδρασης παραγόντων κινδύνου στην εμφάνιση αντίστασης στην ινσουλίνη σε παιδιά.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: 214 μαθητές πέμπτης δημοτικού ηλικίας 10-12 ετών συμμετείχαν. Εκτιμήθηκαν ανθρωπομετρικοί δείκτες όπως βάρος, Δείκτης Μάζας Σώματος και περιφέρεια μέσης, δείκτες ινσουλινοαντίστασης (IR) και ινσουλινοευαισθησίας (IS) όπως ΗΟΜΑ-IR, Quantitative Insulin Sensitivity Check Index (QUICKI-IS) και Fasting Glucose to Insulin Ration (FGIR-IS) και παράγοντες που σχετίζονται με τη διατροφή και την άσκηση.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Με βάση τις οριακές τιμές των δεικτών για εκδήλωση IR, τα παιδιά που εμφανίζουν αντίσταση στην ινσουλίνη είναι 4, 5, 7, 26 και 35 αντίστοιχα για γλυκόζη≥110mg/dl, ινσουλίνη>20μU/ml, ΗΟΜΑ>3, QUICKI<0,35 και FGIR<7 εκ των οποίων τα 3, 4, 5, 22 και 30 αντίστοιχα είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Το βάρος, ο ΔΜΣ και η περιφέρεια μέσης καθώς και η ολική πρόσληψη διαιτητικού λίπου συσχετίσθηκαν θετικά με τον δείκτη ΗΟΜΑ και την ινσουλίνη νηστείας και αρνητικά με τους δείκτες FGIR και QUICKI ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία και τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών. Τέλος, η πρόσληψη φυτικών ινών και η άσκηση δεν συσχετίσθηκαν με τους δείκτες IR και IS.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι περισσότερο έκδηλη στα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά. Το βάρος, ο ΔΜΣ, η περιφέρεια μέσης και η αυξημένη πρόσληψη λίπους αποτελούν ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου IR σε παιδιά.
ΣΚΟΠΟΣ: Η μελέτη της επίδρασης παραγόντων κινδύνου στην εμφάνιση αντίστασης στην ινσουλίνη σε παιδιά.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: 214 μαθητές πέμπτης δημοτικού ηλικίας 10-12 ετών συμμετείχαν. Εκτιμήθηκαν ανθρωπομετρικοί δείκτες όπως βάρος, Δείκτης Μάζας Σώματος και περιφέρεια μέσης, δείκτες ινσουλινοαντίστασης (IR) και ινσουλινοευαισθησίας (IS) όπως ΗΟΜΑ-IR, Quantitative Insulin Sensitivity Check Index (QUICKI-IS) και Fasting Glucose to Insulin Ration (FGIR-IS) και παράγοντες που σχετίζονται με τη διατροφή και την άσκηση.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Με βάση τις οριακές τιμές των δεικτών για εκδήλωση IR, τα παιδιά που εμφανίζουν αντίσταση στην ινσουλίνη είναι 4, 5, 7, 26 και 35 αντίστοιχα για γλυκόζη≥110mg/dl, ινσουλίνη>20μU/ml, ΗΟΜΑ>3, QUICKI<0,35 και FGIR<7 εκ των οποίων τα 3, 4, 5, 22 και 30 αντίστοιχα είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Το βάρος, ο ΔΜΣ και η περιφέρεια μέσης καθώς και η ολική πρόσληψη διαιτητικού λίπου συσχετίσθηκαν θετικά με τον δείκτη ΗΟΜΑ και την ινσουλίνη νηστείας και αρνητικά με τους δείκτες FGIR και QUICKI ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία και τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών. Τέλος, η πρόσληψη φυτικών ινών και η άσκηση δεν συσχετίσθηκαν με τους δείκτες IR και IS.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι περισσότερο έκδηλη στα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά. Το βάρος, ο ΔΜΣ, η περιφέρεια μέσης και η αυξημένη πρόσληψη λίπους αποτελούν ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου IR σε παιδιά.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2007-12-13
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διαιτολογία (Γενικά)
Σχολική υγιεινή. Σχολικές υπηρεσίες υγείας
Σχολική υγιεινή. Σχολικές υπηρεσίες υγείας
Λοιπά Θέματα:
Παχυσαρκία στα παιδιά
Σακχαρώδης διαβήτης
Ινσουλίνη
Σακχαρώδης διαβήτης
Ινσουλίνη
Περιγραφή:
67 σ. : πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
