Πρωτότυπος Τίτλος:
Επίπεδα γρελίνης σε βρέφη σακχαροδιαβητικών μητέρων και συσχέτιση γρελίνης με ανθρωπομετρικές παραμέτρους
Συγγραφέας:
Θανοπούλου, Ειρήνη
Επιβλέπων καθηγητής:
Σκουρολιάκου, Μαρία
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η γρελίνη, ένα φυσικό εκκριταγόνο της αυξητικής ορμόνης, παρουσιάζει κατά κύριο λόγο ορεξιογόνο δράση, ρυθμίζει την ομοιόσταση της γλυκόζης και του λιπιδαιμικού προφίλ, καθώς και την ενδοκρινική και μεταβολική απάντηση σε διάφορες καταστάσεις της ενεργειακής ισορροπίας.
Στα νεογνά, η γρελίνη έχει βασικό ρόλο στην ανάπτυξη και μορφογένεσή τους και προετοιμάζει τα τελειόμηνα έμβρυα για την επιτυχή τους προσαρμογή στην εξωμήτριο ζωή. Στα νεογνά διαβητικής μητέρας (ΝΔΜ) παρατηρούνται χαμηλά επίπεδα γρελίνης που αποδίδονται στην υπερινσουλιναιμία του ενδομήτριου περιβάλλοντος. Η υπογρελιναιμία των ΝΔΜ πιθανόν αποτελεί αντιρροπιστικό μηχανισμό, ώστε η όρεξή τους να είναι αμβλυμένη, να καταστέλλεται η υπερβολική πρόσληψη τροφής και να μειώνεται η αύξηση βάρους τους μεταγεννητικά.
Σκοπός - Μεθοδολογία: Σε συνολικά 70 πρόωρα και τελειόμηνα νεογνά διαβητικής μητέρας, τα οποία γεννήθηκαν στο Μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου» κατά τη διάρκεια του 2005 μετρήθηκαν τα επίπεδα της ολικής γρελίνης με ραδιοανοσολογική μέθοδο. Τα δείγματα λήφθηκαν εντός του πρώτου ή κατά το δεύτερο 24ωρο ζωής των νεογνών.
Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ των επιπέδων γρελίνης στα πρόωρα και τα τελειόμηνα, ούτε η ύπαρξη φυλετικού διμορφισμού. Δεν παρατηρήθηκε καμία σημαντική συσχέτιση με τις ανθρωπομετρικές και βιοχημικές παραμέτρους, εκτός από τη σημαντική θετική συσχέτιση με την ολική χοληστερόλη, αλλά μόνο στην ομάδα των πρόωρων (p=0,070). Παρατηρήθηκε σημαντική θετική συσχέτιση με την λιποκυτταροκίνη αντιπονεκτίνη, στα τελειόμηνα (p=0,002) και το σύνολο των νεογνών (p=0,022). Τα επίπεδα γρελίνης αυξάνονται την πρώιμη μεταγεννητική περίοδο σε στατιστικά σημαντικό βαθμό (p =0,003).
Συμπεράσματα: Η απουσία σημαντικών συσχετίσεων με τις ανθρωπομετρικές παραμέτρους και την γλυκόζη δεν καθορίζει έναν σαφή ρόλο της γρελίνης στην ενδομήτριο ζωή. Αντίστοιχα η συσχέτισή της με την χοληστερόλη συμφωνεί με την θεωρία ότι αποτελεί κυκλοφορούντα μεταφορέα της γρελίνης. Η θετική συσχέτισή της με την αντιπονεκτίνη πιθανόν αναδεικνύει ένα μέρος των διασυνδέσεων της ρύθμισης του μεταβολισμού περιγεννητικά. Τέλος, η έκκριση της ολικής γρελίνης αυξάνεται μετά τη δεύτερη ημέρα ζωής.
Στα νεογνά, η γρελίνη έχει βασικό ρόλο στην ανάπτυξη και μορφογένεσή τους και προετοιμάζει τα τελειόμηνα έμβρυα για την επιτυχή τους προσαρμογή στην εξωμήτριο ζωή. Στα νεογνά διαβητικής μητέρας (ΝΔΜ) παρατηρούνται χαμηλά επίπεδα γρελίνης που αποδίδονται στην υπερινσουλιναιμία του ενδομήτριου περιβάλλοντος. Η υπογρελιναιμία των ΝΔΜ πιθανόν αποτελεί αντιρροπιστικό μηχανισμό, ώστε η όρεξή τους να είναι αμβλυμένη, να καταστέλλεται η υπερβολική πρόσληψη τροφής και να μειώνεται η αύξηση βάρους τους μεταγεννητικά.
Σκοπός - Μεθοδολογία: Σε συνολικά 70 πρόωρα και τελειόμηνα νεογνά διαβητικής μητέρας, τα οποία γεννήθηκαν στο Μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου» κατά τη διάρκεια του 2005 μετρήθηκαν τα επίπεδα της ολικής γρελίνης με ραδιοανοσολογική μέθοδο. Τα δείγματα λήφθηκαν εντός του πρώτου ή κατά το δεύτερο 24ωρο ζωής των νεογνών.
Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ των επιπέδων γρελίνης στα πρόωρα και τα τελειόμηνα, ούτε η ύπαρξη φυλετικού διμορφισμού. Δεν παρατηρήθηκε καμία σημαντική συσχέτιση με τις ανθρωπομετρικές και βιοχημικές παραμέτρους, εκτός από τη σημαντική θετική συσχέτιση με την ολική χοληστερόλη, αλλά μόνο στην ομάδα των πρόωρων (p=0,070). Παρατηρήθηκε σημαντική θετική συσχέτιση με την λιποκυτταροκίνη αντιπονεκτίνη, στα τελειόμηνα (p=0,002) και το σύνολο των νεογνών (p=0,022). Τα επίπεδα γρελίνης αυξάνονται την πρώιμη μεταγεννητική περίοδο σε στατιστικά σημαντικό βαθμό (p =0,003).
Συμπεράσματα: Η απουσία σημαντικών συσχετίσεων με τις ανθρωπομετρικές παραμέτρους και την γλυκόζη δεν καθορίζει έναν σαφή ρόλο της γρελίνης στην ενδομήτριο ζωή. Αντίστοιχα η συσχέτισή της με την χοληστερόλη συμφωνεί με την θεωρία ότι αποτελεί κυκλοφορούντα μεταφορέα της γρελίνης. Η θετική συσχέτισή της με την αντιπονεκτίνη πιθανόν αναδεικνύει ένα μέρος των διασυνδέσεων της ρύθμισης του μεταβολισμού περιγεννητικά. Τέλος, η έκκριση της ολικής γρελίνης αυξάνεται μετά τη δεύτερη ημέρα ζωής.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2007-11-28
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διαιτολογία (Γενικά)
Ασθένειες του αίματος
Ασθένειες του αίματος
Λοιπά Θέματα:
Σακχαρώδης διαβήτης
Ιατρική γενετική
Βρέφη - Ασθένειες
Ιατρική γενετική
Βρέφη - Ασθένειες
Περιγραφή:
64 σ. : εικ., πίν., διαγρ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
