Περίληψη:
Οι περισσότερες μελέτες έχουν διερευνήσει την
επίδραση της πρόσληψης υδατανθράκων ή λίπους
στη γλυκαιμική απόκριση σε άτομα με σακχαρώδη
διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2). Εντούτοις, η επίδραση της διαιτητικής πρωτεΐνης είναι ακόμα άγνωστη. Ο σκοπός των μελετών αυτής της διατριβής ήταν: 1)διερεύνηση σχέσης μεταξύ πρωτεΐνης και
συγκεντρώσεων γλυκόζης και ινσουλίνης σε άτομα με και χωρίς ΣΔ2 σε πληθυσμιακό και κλινικό επίπεδο. Τα αποτελέσματα των μελετών έδειξαν ότι: 1) σε πληθυσμιακό επίπεδο, δε βρέθηκε συσχέτιση ανάμεσα στη διαιτητική πρωτεΐνη και στη γλυκαιμική απόκριση σε άτομα με και χωρίς ΣΔ2. Υψηλότερη
κατανάλωση κόκκινου κρέατος και ψαριού αυξάνει την υπερινσουλιναιμία και την ινσουλινοαντίσταση σε άτομα χωρίς ΣΔ2, και ο κίνδυνος αυξάνεται όσο αυξάνεται και ο δείκτης μάζας σώματος. Η
κατανάλωση γάλακτος και κοτόπουλου μπορεί να
οδηγήσει σε κακή ρύθμιση του ΣΔ2 σε άτομα με
ΣΔ2 και αυτό χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση, 2) η τροποποίηση της αναλογίας πρωτεΐνης προς λίπος σε γεύματα δεν επηρεάζει τις μεταγευματικές
συγκεντρώσεις γλυκόζης ή ινσουλίνης του
πλάσματος σε παχύσαρκα άτομα με και χωρίς ΣΔ2, 3) αναλογία πρωτεΐνης προς λίπος 1,5 σε δίαιτες βελτιώνει σημαντικά την αρτηριακή πίεση και τις συγκεντρώσεις τριγλυκεριδίων σε παχύσαρκα άτομα με ΣΔ2.