Πρωτότυπος Τίτλος:
Σχεδιασμός και εφαρμογή προγράμματος διατροφικής παρέμβασης σε δείγμα αθλητών της ελεύθερης κατάδυσης
Συγγραφέας:
Μακρυλλού, Μαρία Άννα
Περίληψη:
Από την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας διαπιστώθηκε ότι υπάρχει ένδεια μελετών παρέμβασης που να ελέγχουν τη σχέση ανάμεσα στη διατροφή και τη σύσταση σώματος σε αθλητές αλλά και ειδικότερα μελετών διατροφικής παρέμβασης που να ελέγχουν τη σχέση ανάμεσα στη διατροφή και την αθλητική απόδοση.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας, ήταν να εξεταστεί η εφαρμογή και ενός προγράμματος διατροφικής παρέμβασης σε δείγμα αθλητών ελεύθερης κατάδυσης.
Μεθοδολογία: Για την διεξαγωγή της μελέτης, εφαρμόστηκε ένα τρίμηνο πρόγραμμα παρέμβασης σε 12 υγιείς, προπονημένους άντρες αθλητές ελεύθερης κατάδυσης που περιελάμβανε ατομικές και ομαδικές συνεδρίες. Πρίν και μετά την παρέμβαση, μετρήθηκαν τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, υπολογίστηκαν η λιπώδης και η άλιπη μάζα σώματος, με τη μέθοδο απορρόφησιομετρίας με ακτίνες Χ (DXA) και συμπληρώθηκαν τριήμερα ημερολόγια καταγραφής τροφίμων και ερωτηματολόγια συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων για την αξιολόγηση της διαιτητικής τους πρόσληψης.
Αποτελέσματα: Ο Δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) παρουσίασε μείωση (από 23,7 ± 1,8 σε 23,2 ± 1,8, p<0,05) το ίδιο και το ποσοστό σωματικού λίπους (από 18% ± 2,5% σε 17% ± 3%, p<0,05). Ενώ όσων αφορά στη διαιτητική πρόσληψη, σημαντική ήταν η μείωση της προσλαμβανόμενης ενέργειας (από 2767 kcal ± 610 kcal σε 2405 kcal ±798 kcal, p<0,05) και της συνολικής πρόσληψης λίπους σε γραμμάρια (από 122,2 gr ± 36 gr σε 96,3 gr ± 37,5 gr, p<0,05). Μείωση παρουσίασε επίσης και η πρόσληψη σε μονοακόρεστα (από 162,4% ± 55,5% σε 104,1% ± 35%, p<0,05) και κορεσμένα λιπαρά οξέα (133,66% ± 54,2% σε 103,41% ± 55,4%, p<0,05) εκφραζόμενα ως ποσοστό της ιδανικής διαιτητικής πρόσληψης. Επιπρόσθετα η πρόσληψη υδατανθράκων εκφραζόμενη σε g/kg σωματικού βάρους (4,1 g/kg ± 1,6 g/kg πρίν, 3,9g/kg ± 1,9g/kg μετά, p>0,05) δεν προσέγγιζε τις συστάσεις ούτε πρίν αλλά ούτε και μετά την παρέμβαση ενώ αντίθετα η πρόσληψη της πρωτεΐνης σε g/kg σωματικού βάρους (1,55g/kg ± 0,49g/kg πρίν, 1,44 ± 0,41g/kg μετά p>0,05) ήταν ελαφρώς υψηλότερη από τις συστάσεις για τους αθλητές αυτής της κατηγορίας. Στατιστικά σημαντική δεν ήταν η διαφορά πρίν και μετά τη παρέμβαση ούτε στη πρόσληψη των μικροθρεπτικών ούτε στη πρόσληψη των μικρομερίδων. Τέλος μετά τη παρέμβαση παρουσιάστηκε η τάση για αύξηση των μερίδων φρούτων και των λαχανικών ημερησίως και της μείωσης των τροφίμων υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος.
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η εφαρμογή της παρέμβασης οδήγησε σε μικρή μείωση του ποσοστού λίπους στο σώμα και μείωση της συνολικής διαιτητικής πρόσληψης λίπους και αύξηση της τάσης για πρόσληψη φρούτων και λαχανικών.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας, ήταν να εξεταστεί η εφαρμογή και ενός προγράμματος διατροφικής παρέμβασης σε δείγμα αθλητών ελεύθερης κατάδυσης.
Μεθοδολογία: Για την διεξαγωγή της μελέτης, εφαρμόστηκε ένα τρίμηνο πρόγραμμα παρέμβασης σε 12 υγιείς, προπονημένους άντρες αθλητές ελεύθερης κατάδυσης που περιελάμβανε ατομικές και ομαδικές συνεδρίες. Πρίν και μετά την παρέμβαση, μετρήθηκαν τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, υπολογίστηκαν η λιπώδης και η άλιπη μάζα σώματος, με τη μέθοδο απορρόφησιομετρίας με ακτίνες Χ (DXA) και συμπληρώθηκαν τριήμερα ημερολόγια καταγραφής τροφίμων και ερωτηματολόγια συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων για την αξιολόγηση της διαιτητικής τους πρόσληψης.
Αποτελέσματα: Ο Δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) παρουσίασε μείωση (από 23,7 ± 1,8 σε 23,2 ± 1,8, p<0,05) το ίδιο και το ποσοστό σωματικού λίπους (από 18% ± 2,5% σε 17% ± 3%, p<0,05). Ενώ όσων αφορά στη διαιτητική πρόσληψη, σημαντική ήταν η μείωση της προσλαμβανόμενης ενέργειας (από 2767 kcal ± 610 kcal σε 2405 kcal ±798 kcal, p<0,05) και της συνολικής πρόσληψης λίπους σε γραμμάρια (από 122,2 gr ± 36 gr σε 96,3 gr ± 37,5 gr, p<0,05). Μείωση παρουσίασε επίσης και η πρόσληψη σε μονοακόρεστα (από 162,4% ± 55,5% σε 104,1% ± 35%, p<0,05) και κορεσμένα λιπαρά οξέα (133,66% ± 54,2% σε 103,41% ± 55,4%, p<0,05) εκφραζόμενα ως ποσοστό της ιδανικής διαιτητικής πρόσληψης. Επιπρόσθετα η πρόσληψη υδατανθράκων εκφραζόμενη σε g/kg σωματικού βάρους (4,1 g/kg ± 1,6 g/kg πρίν, 3,9g/kg ± 1,9g/kg μετά, p>0,05) δεν προσέγγιζε τις συστάσεις ούτε πρίν αλλά ούτε και μετά την παρέμβαση ενώ αντίθετα η πρόσληψη της πρωτεΐνης σε g/kg σωματικού βάρους (1,55g/kg ± 0,49g/kg πρίν, 1,44 ± 0,41g/kg μετά p>0,05) ήταν ελαφρώς υψηλότερη από τις συστάσεις για τους αθλητές αυτής της κατηγορίας. Στατιστικά σημαντική δεν ήταν η διαφορά πρίν και μετά τη παρέμβαση ούτε στη πρόσληψη των μικροθρεπτικών ούτε στη πρόσληψη των μικρομερίδων. Τέλος μετά τη παρέμβαση παρουσιάστηκε η τάση για αύξηση των μερίδων φρούτων και των λαχανικών ημερησίως και της μείωσης των τροφίμων υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος.
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η εφαρμογή της παρέμβασης οδήγησε σε μικρή μείωση του ποσοστού λίπους στο σώμα και μείωση της συνολικής διαιτητικής πρόσληψης λίπους και αύξηση της τάσης για πρόσληψη φρούτων και λαχανικών.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2007-11-30
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Λοιπά Θέματα:
Αθλητές - Διατροφή
Ελεύθερη κατάδυση
Ελεύθερη κατάδυση
Περιγραφή:
116 σ. : εικ., πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
