Πρωτότυπος Τίτλος:
Επίδραση Οξειδωτικού Στρες μετά την κατανάλωση ροφήματος χαρουπιού
Συγγραφέας:
Μπαχά, Πηνελόπη, Απόστολος
Επιβλέπων καθηγητής:
Καλιώρα, Ανδριάνα
Περίληψη:
Το χαρούπι από την αρχαιότητα, κυρίως για τη χρήση του σε ζωοτροφές, αλλά και ως σνακ για μικρούς και μεγάλους. Στις μέρες μας αξιοποιείται όλο και περισσότερο στη βιομηχανία τροφίμων, φαρμάκων και καλλυντικών ως αντιοξειδωτικό, σταθεροποιητικό και πυκνωτικό. Η θετική επίδραση του χαρουπιού στην υγεία αποδίδεται κυρίως στις φαινολικές ενώσεις που περιέχει. Οι πολυφαινόλες αυτές λειτουργούν ως φυσικά αντιοξειδωτικά, αναστέλλοντας τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, προστατεύοντας από την απόπτωση και επιδεικνύοντας αντικαρκινική δράση. Παράλληλα, ασκούν ρυθμιστική επίδραση σε διάφορες πρωτεΐνες, συμβάλλοντας στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης χρόνιων νοσημάτων.
Σκοπός:
Η μελέτη στοχεύει στην αξιολόγηση της επίδρασης της κατανάλωσης ροφήματος χαρουπιού σε μεταγευματικά επίπεδα δεικτών οξειδωτικού στρες σε υγιή άτομα, συμβάλλοντας στην κατανόηση του πιθανού ρόλου του ως ενός λειτουργικού τροφίμου.
Μεθοδολογία:
Πρόκειται για μελέτη οξείας φάσης με μεταγευματικό πρωτόκολλο και διασταυρούμενο (cross-over) σχεδιασμό, στην οποία συμμετείχαν 15 υγιείς ενήλικες ηλικίας 18-30 ετών. Οι εθελοντές επισκέφτηκαν το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο δύο φορές, με μεσοδιάστημα 15 ημερών, και κατανάλωσαν είτε ρόφημα με χαρούπι είτε ρόφημα με ζάχαρη. Πριν από κάθε επίσκεψη είχε προηγηθεί ολονύκτια νηστεία και τριήμερη διατροφή χαμηλή σε φυτοχημικά (washout). Μετά την κατανάλωση του ροφήματος, λήφθηκαν δείγματα αίματος ανά μισή ώρα, για 3 ώρες (στιγμές 0, 30, 60, 90, 120, 150, 180 λεπτά). Για την εκτίμηση της αντιοξειδωτικής δράσης χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος Total Serum Oxidizability (TSO)
Αποτελέσματα:
Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην χρονική στιγμή των 60 λεπτών, με μη αναμενόμενα αποτελέσματα καθώς το ρόφημα με ζάχαρη παρουσίασε υψηλότερη αντιοξειδωτική ικανότητα από εκείνο με χαρούπι. Στον χρόνο 180 σημειώθηκε μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο ροφημάτων, χωρίς ωστόσο να είναι στατιστικά σημαντική. Ακόμα, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες ούτε σε κάποια από τις χρονικές στιγμές ξεχωριστά. Συνολικά, η κατανάλωση ροφήματος χαρουπιού δεν φάνηκε να επηρεάζει σημαντικά την αντιοξειδωτική ικανότητα στον ορό.
Συμπεράσματα:
Η έλλειψη στατιστικά σημαντικής επίδρασης του ροφήματος χαρουπιού στην αντιοξειδωτική ικανότητα ενδέχεται να οφείλεται στο μικρό μέγεθος του δείγματος και στα χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων, οι οποίοι ήταν υγιείς και φυσιολογικού σωματικού βάρους. Μελλοντικές μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων και διαφοροποίηση ως προς τα χαρακτηριστικά υγείας ενδέχεται να αναδείξουν καλύτερα τον πιθανό λειτουργικό ρόλο του χαρουπιού.
Σκοπός:
Η μελέτη στοχεύει στην αξιολόγηση της επίδρασης της κατανάλωσης ροφήματος χαρουπιού σε μεταγευματικά επίπεδα δεικτών οξειδωτικού στρες σε υγιή άτομα, συμβάλλοντας στην κατανόηση του πιθανού ρόλου του ως ενός λειτουργικού τροφίμου.
Μεθοδολογία:
Πρόκειται για μελέτη οξείας φάσης με μεταγευματικό πρωτόκολλο και διασταυρούμενο (cross-over) σχεδιασμό, στην οποία συμμετείχαν 15 υγιείς ενήλικες ηλικίας 18-30 ετών. Οι εθελοντές επισκέφτηκαν το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο δύο φορές, με μεσοδιάστημα 15 ημερών, και κατανάλωσαν είτε ρόφημα με χαρούπι είτε ρόφημα με ζάχαρη. Πριν από κάθε επίσκεψη είχε προηγηθεί ολονύκτια νηστεία και τριήμερη διατροφή χαμηλή σε φυτοχημικά (washout). Μετά την κατανάλωση του ροφήματος, λήφθηκαν δείγματα αίματος ανά μισή ώρα, για 3 ώρες (στιγμές 0, 30, 60, 90, 120, 150, 180 λεπτά). Για την εκτίμηση της αντιοξειδωτικής δράσης χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος Total Serum Oxidizability (TSO)
Αποτελέσματα:
Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην χρονική στιγμή των 60 λεπτών, με μη αναμενόμενα αποτελέσματα καθώς το ρόφημα με ζάχαρη παρουσίασε υψηλότερη αντιοξειδωτική ικανότητα από εκείνο με χαρούπι. Στον χρόνο 180 σημειώθηκε μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο ροφημάτων, χωρίς ωστόσο να είναι στατιστικά σημαντική. Ακόμα, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες ούτε σε κάποια από τις χρονικές στιγμές ξεχωριστά. Συνολικά, η κατανάλωση ροφήματος χαρουπιού δεν φάνηκε να επηρεάζει σημαντικά την αντιοξειδωτική ικανότητα στον ορό.
Συμπεράσματα:
Η έλλειψη στατιστικά σημαντικής επίδρασης του ροφήματος χαρουπιού στην αντιοξειδωτική ικανότητα ενδέχεται να οφείλεται στο μικρό μέγεθος του δείγματος και στα χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων, οι οποίοι ήταν υγιείς και φυσιολογικού σωματικού βάρους. Μελλοντικές μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων και διαφοροποίηση ως προς τα χαρακτηριστικά υγείας ενδέχεται να αναδείξουν καλύτερα τον πιθανό λειτουργικό ρόλο του χαρουπιού.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2025-07-11
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Διατροφικές έρευνες
Λέξεις-κλειδιά:
πολυφαινόλες, οξειδωτικό στρες, χαρούπι
Περιγραφή:
70 σ.,εικ.,πίν.,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
