Πρωτότυπος Τίτλος:
Η σύγκριση της ισόποσης χορήγησης ενός διαλύματος με υδατάνθρακες πριν ή κατά την διάρκεια ενός αγώνα αντοχής, στην αθλητική απόδοση
Συγγραφέας:
Τριανταφύλλου, Κωνσταντίνος, Γεώργιος
Επιβλέπων καθηγητής:
Αρναούτης, Ιωάννης
Περίληψη:
Σκοπός
Η παρούσα μελέτη διερευνά την επίδραση της χρονικής στιγμής χορήγησης
υδατανθράκων στην αθλητική απόδοση, την καρδιακή συχνότητα, την
αντιλαμβανόμενη κόπωση και τη γαστρεντερική δυσφορία αθλητών αντοχής. Στόχος
είναι η σύγκριση δύο στρατηγικών διατροφικής υποστήριξης: η κατανάλωση
υδατανθράκων πριν από την έναρξη του αγώνα και η κατανάλωσή τους κατά τη
διάρκειά του. Η μελέτη εξετάζει ποια από τις δύο μεθόδους συμβάλλει περισσότερο
στη βελτίωση της απόδοσης, στη διατήρηση της ενεργειακής ισορροπίας και στην
καθυστέρηση της εμφάνισης κόπωσης.
Μεθοδολογία
Για τη διεξαγωγή της έρευνας χρησιμοποιήθηκε πειραματική μεθοδολογία με
ποσοτική ανάλυση δεδομένων. Το δείγμα περιλάμβανε αθλητές αντοχής, οι οποίοι
συμμετείχαν σε δύο διαφορετικές φάσεις του πειράματος, ώστε να δοκιμάσουν και
τις δύο στρατηγικές χορήγησης υδατανθράκων. Οι φυσιολογικές αντιδράσεις τους
καταγράφηκαν μέσω μετρήσεων καρδιακής συχνότητας, απώλειας σωματικού
βάρους και γαστρεντερικής δυσφορίας. Επιπλέον, η αντιλαμβανόμενη κόπωση των
συμμετεχόντων αξιολογήθηκε μέσω της κλίμακας Borg. Τα δεδομένα αναλύθηκαν
στατιστικά με τη χρήση του SPSS.
Αποτελέσματα
Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο
στρατηγικών όσον αφορά την αθλητική απόδοση, την καρδιακή συχνότητα, την
υποκειμενική αίσθηση κόπωσης και τη γαστρεντερική δυσφορία. Η διαφορά στην
καρδιακή συχνότητα μεταξύ των ομάδων ήταν μικρή και όχι στατιστικά σημαντική
(p=0,312-0.621), γεγονός που υποδηλώνει ότι η χρονική στιγμή κατανάλωσης
υδατανθράκων δεν επηρεάζει ουσιαστικά την καρδιακή απόκριση. Επιπλέον, η
αντιλαμβανόμενη κόπωση παρουσίασε παρόμοια επίπεδα και στις δύο συνθήκες,
ενώ η γαστρεντερική δυσφορία δεν διαφοροποιήθηκε σημαντικά μεταξύ των δύο
πρωτοκόλλων.
Συμπεράσματα
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τόσο η προγενέστερη όσο και η ενδιάμεση
κατανάλωση υδατανθράκων μπορούν να υποστηρίξουν εξίσου την αθλητική
απόδοση, επιτρέποντας στους αθλητές να επιλέξουν τη στρατηγική που ταιριάζει
καλύτερα στις ανάγκες τους. Παρόλα αυτά, απαιτούνται περαιτέρω έρευνες με
μεγαλύτερο δείγμα και διαφορετικές συνθήκες άσκησης, ώστε να επιβεβαιωθούν τα
ευρήματα και να διερευνηθούν πιθανές επιδράσεις σε αθλήματα μεγαλύτερης
διάρκειας.
Η παρούσα μελέτη διερευνά την επίδραση της χρονικής στιγμής χορήγησης
υδατανθράκων στην αθλητική απόδοση, την καρδιακή συχνότητα, την
αντιλαμβανόμενη κόπωση και τη γαστρεντερική δυσφορία αθλητών αντοχής. Στόχος
είναι η σύγκριση δύο στρατηγικών διατροφικής υποστήριξης: η κατανάλωση
υδατανθράκων πριν από την έναρξη του αγώνα και η κατανάλωσή τους κατά τη
διάρκειά του. Η μελέτη εξετάζει ποια από τις δύο μεθόδους συμβάλλει περισσότερο
στη βελτίωση της απόδοσης, στη διατήρηση της ενεργειακής ισορροπίας και στην
καθυστέρηση της εμφάνισης κόπωσης.
Μεθοδολογία
Για τη διεξαγωγή της έρευνας χρησιμοποιήθηκε πειραματική μεθοδολογία με
ποσοτική ανάλυση δεδομένων. Το δείγμα περιλάμβανε αθλητές αντοχής, οι οποίοι
συμμετείχαν σε δύο διαφορετικές φάσεις του πειράματος, ώστε να δοκιμάσουν και
τις δύο στρατηγικές χορήγησης υδατανθράκων. Οι φυσιολογικές αντιδράσεις τους
καταγράφηκαν μέσω μετρήσεων καρδιακής συχνότητας, απώλειας σωματικού
βάρους και γαστρεντερικής δυσφορίας. Επιπλέον, η αντιλαμβανόμενη κόπωση των
συμμετεχόντων αξιολογήθηκε μέσω της κλίμακας Borg. Τα δεδομένα αναλύθηκαν
στατιστικά με τη χρήση του SPSS.
Αποτελέσματα
Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο
στρατηγικών όσον αφορά την αθλητική απόδοση, την καρδιακή συχνότητα, την
υποκειμενική αίσθηση κόπωσης και τη γαστρεντερική δυσφορία. Η διαφορά στην
καρδιακή συχνότητα μεταξύ των ομάδων ήταν μικρή και όχι στατιστικά σημαντική
(p=0,312-0.621), γεγονός που υποδηλώνει ότι η χρονική στιγμή κατανάλωσης
υδατανθράκων δεν επηρεάζει ουσιαστικά την καρδιακή απόκριση. Επιπλέον, η
αντιλαμβανόμενη κόπωση παρουσίασε παρόμοια επίπεδα και στις δύο συνθήκες,
ενώ η γαστρεντερική δυσφορία δεν διαφοροποιήθηκε σημαντικά μεταξύ των δύο
πρωτοκόλλων.
Συμπεράσματα
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τόσο η προγενέστερη όσο και η ενδιάμεση
κατανάλωση υδατανθράκων μπορούν να υποστηρίξουν εξίσου την αθλητική
απόδοση, επιτρέποντας στους αθλητές να επιλέξουν τη στρατηγική που ταιριάζει
καλύτερα στις ανάγκες τους. Παρόλα αυτά, απαιτούνται περαιτέρω έρευνες με
μεγαλύτερο δείγμα και διαφορετικές συνθήκες άσκησης, ώστε να επιβεβαιωθούν τα
ευρήματα και να διερευνηθούν πιθανές επιδράσεις σε αθλήματα μεγαλύτερης
διάρκειας.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2025-03-24
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Αθλητές - Διατροφή
Λέξεις-κλειδιά:
αντοχή, ενεργειακή διαχείριση, αθλητική απόδοση, υδατάνθρακες
Περιγραφή:
116 σ.,εικ.,πίν.,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
