Πρωτότυπος Τίτλος:
Η εμφάνιση του παιδικού τραύματος στην ενήλικη ζωή. Επαναληπτικές συμπεριφορές και η σημασία της ψυχοθεραπείας
Συγγραφέας:
Κονταξή, Μαρία, Γεώργιος
Επιβλέπων καθηγητής:
Δραγκιώτη, Έλενα
Περίληψη:
Το τραύμα αναφέρεται σε ένα έντονα στρεσογόνο γεγονός που δεν μπορεί να επεξεργαστεί πλήρως, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια στη μνήμη. Οι βασικές αιτίες περιλαμβάνουν σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική κακοποίηση, φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές, οικογενειακή βία, απώλεια αγαπημένων προσώπων, προσφυγικές εμπειρίες, σοβαρά ατυχήματα ή ασθένειες.
Η έρευνα στοχεύει στην κατανόηση του παιδικού τραύματος, των επιπτώσεών του στην ενήλικη ζωή και του ρόλου των γονέων στη δυναμική της οικογένειας. Συγκεκριμένα, εξετάζονται οι συναισθηματικές συνέπειες, οι επαναλαμβανόμενες τραυματικές συμπεριφορές και η σημασία της ψυχοθεραπείας.
Συλλέχθηκαν δεδομένα από 10 ενήλικες (25-47 ετών) μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων εξ αποστάσεως (Teams), εξασφαλίζοντας ευελιξία και μείωση άγχους. Οι συμμετέχοντες είχαν βιώσει ποικίλες τραυματικές εμπειρίες, όπως απώλεια γονέα, κακοποίηση, ατυχήματα, ασθένειες και οικογενειακές ανακατατάξεις. Κάποιοι είχαν υποστεί πολλαπλά τραύματα, επηρεάζοντας τη ζωή τους σε διάφορους τομείς.
Βασικό ζήτημα ήταν η δυσκολία στη διαχείριση συναισθημάτων. Πολλοί ανέφεραν αποφυγή έκφρασης ή παγίδευση σε τραυματικές αναμνήσεις. Οι νεότεροι εστίασαν στις σχέσεις και την αυτοεκτίμηση, ενώ οι μεγαλύτεροι στη διαχείριση συναισθημάτων και στον γονεϊκό ρόλο. Οι γυναίκες ανησυχούσαν περισσότερο για την αυτοεικόνα και τη μητρότητα, ενώ οι άνδρες για την έκφραση συναισθημάτων και τον έλεγχο του θυμού.
Κοινό στοιχείο όλων ήταν η ανάγκη για υποστήριξη, επιβεβαιώνοντας τη σημασία της ψυχοθεραπείας στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ορισμένοι συμμετέχοντες εξέφρασαν φόβο επανάληψης αρνητικών προτύπων στις δικές τους οικογένειες, γεγονός που επηρέασε τις σχέσεις τους με τα παιδιά και τους κοντινούς τους ανθρώπους.
Η έρευνα στοχεύει στην κατανόηση του παιδικού τραύματος, των επιπτώσεών του στην ενήλικη ζωή και του ρόλου των γονέων στη δυναμική της οικογένειας. Συγκεκριμένα, εξετάζονται οι συναισθηματικές συνέπειες, οι επαναλαμβανόμενες τραυματικές συμπεριφορές και η σημασία της ψυχοθεραπείας.
Συλλέχθηκαν δεδομένα από 10 ενήλικες (25-47 ετών) μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων εξ αποστάσεως (Teams), εξασφαλίζοντας ευελιξία και μείωση άγχους. Οι συμμετέχοντες είχαν βιώσει ποικίλες τραυματικές εμπειρίες, όπως απώλεια γονέα, κακοποίηση, ατυχήματα, ασθένειες και οικογενειακές ανακατατάξεις. Κάποιοι είχαν υποστεί πολλαπλά τραύματα, επηρεάζοντας τη ζωή τους σε διάφορους τομείς.
Βασικό ζήτημα ήταν η δυσκολία στη διαχείριση συναισθημάτων. Πολλοί ανέφεραν αποφυγή έκφρασης ή παγίδευση σε τραυματικές αναμνήσεις. Οι νεότεροι εστίασαν στις σχέσεις και την αυτοεκτίμηση, ενώ οι μεγαλύτεροι στη διαχείριση συναισθημάτων και στον γονεϊκό ρόλο. Οι γυναίκες ανησυχούσαν περισσότερο για την αυτοεικόνα και τη μητρότητα, ενώ οι άνδρες για την έκφραση συναισθημάτων και τον έλεγχο του θυμού.
Κοινό στοιχείο όλων ήταν η ανάγκη για υποστήριξη, επιβεβαιώνοντας τη σημασία της ψυχοθεραπείας στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ορισμένοι συμμετέχοντες εξέφρασαν φόβο επανάληψης αρνητικών προτύπων στις δικές τους οικογένειες, γεγονός που επηρέασε τις σχέσεις τους με τα παιδιά και τους κοντινούς τους ανθρώπους.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2025-03-19
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Ψυχολογία
Λοιπά Θέματα:
Διαταραχές συμπεριφοράς των παιδιών - Ελλάδα
Λέξεις-κλειδιά:
τραύμα, ενήλικες, Παιδιά, Ψυχοθεραπεία
Περιγραφή:
109 σ.,εικ.,πίν.,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
