Περίληψη:
Από τους 3 πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης, η κοινωνική βιωσιμότητα φαίνεται να σημειώνει τη μικρότερη πρόοδο, με τις περισσότερες «βιώσιμες» πολιτικές να αποσκοπούν στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Κατανοώντας το πώς κοινωνικοί παράγοντες επηρεάζουν την περιβαλλοντική υποβάθμιση και διαχείριση μπορούμε να καταπολεμήσουμε την κλιματική αλλαγή πιο αποτελεσματικά και να δώσουμε περαιτέρω κίνητρα για την επίτευξη της κοινωνικής βιωσιμότητας. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής είναι ο υπολογισμός της συνεισφοράς των κοινωνικών συνθηκών στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, στην χρήση πρώτων υλών, και στην καταστροφή των οικοσυστημάτων. Πέραν από τους σύνηθες οικονομικούς και δημογραφικούς παράγοντες, οι κοινωνικές συνθήκες που εξετάζουμε είναι οι: εισοδηματική ανισότητα, επίπεδο εκπαίδευσης, υγειονομική περίθαλψη/κάλυψη, κόστος στέγασης και συμμετοχή στα κοινά. Τα μοντέλα μας δείχνουν πως οι κοινωνικές συνθήκες μπορούν να έχουν στατιστικά σημαντική επίδραση στο περιβάλλον. Η εισοδηματική ανισότητα, η ακρίβεια της υγειονομικής περίθαλψης και η πολιτική απάθεια έχουν κατά κύριο λόγο αρνητική επίδραση στο περιβάλλον, αλλά το ίδιο ισχύει και για την απασχόληση, το επίπεδο εκπαίδευσης και την υγειονομική κάλυψη. Η επίτευξη της κοινωνικής βιωσιμότητας μπορεί να είναι από μόνη της μια περιβαλλοντική στρατηγική, ορισμένοι όμως στόχοι της έχουν αρνητικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο και απαιτούν καινοτόμες στρατηγικές για την επίτευξή τους.
Λέξεις-κλειδιά:
οικοσύστημα, βιώσιμη ανάπτυξη, διαχείριση αποβλήτων, εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, κοινωνικές συνθήκες