Πρωτότυπος Τίτλος:
Μια εβραϊκή οικογένεια και μια αθηναϊκή πολυκατοικία
Συγγραφέας:
Κότλαζ, Θανάσης Κσίστοφ Χριστόφορος, Ρίσαρντ
Επιβλέπων καθηγητής:
Μαλούτας, Θωμάς
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία αποτελεί μια εξερεύνηση των ιστοριών της ζωής της Σέλλυς και της Λόλας, δύο Εβραίων γυναικών, στα δύσκολα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και στο περίπλοκο ιστορικό μωσαϊκό της Ελλάδας. Οι αφηγήσεις τους χρησιμεύουν ως ένας ισχυρός δεσμός που ενώνει το παρελθόν με το παρόν, συνδέοντας τους ζωντανούς δρόμους της σύγχρονης Αθήνας με τους απόηχους του Ολοκαυτώματος. Μέσα από τις ιστορίες των δύο γυναικών, η εργασία αποκαλύπτει τις βαθιές πολυπλοκότητες της ταυτότητας, της μνήμης και του διαχωρισμού. Αυτές οι προσωπικές εμπειρίες προσφέρουν μια αντανάκλαση όχι μόνο της ατομικής τους ιστορίας, αλλά χρησιμεύουν επίσης ως οδυνηρός καθρέφτης στο ευρύτερο πλαίσιο της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, απεικονίζοντας τις διαδρομές φυγής του εβραϊκού πληθυσμού. Οι αφηγήσεις υπογραμμίζουν τη μετασχηματιστική επίδραση της ιστορικής μνήμης. Επιπλέον, η εργασία μάς συστήνει την Έστερ-Ανίτα, κόρη της Λόλας, οι μνήμες της οποίας παρέχουν πολύτιμες προοπτικές για τις εμπειρίες της γενιάς των Εβραίων που γεννήθηκαν λίγο μετά το Ολοκαύτωμα. Ο Γιώργος Καλλής-Άντζελ, εγγονός της Λόλας, μας δίνει την οπτική ενός νέου Αθηναίου Εβραίου στο σήμερα. Επιπλέον, μια συναρπαστική συνέντευξη με ένα πρώην μέλος της Χρυσής Αυγής, που διέμενε στην ίδια πολυκατοικία στην οδό Πατησίων 141, προσθέτει μια ενδιαφέρουσα διάσταση στην αφήγηση.
Η έρευνα αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς αντιμετωπίζει την έλλειψη μελετών για τα παιδιά που επιβίωσαν στη Νότια Ευρώπη. Καταγράφοντας τις αφηγήσεις ζωής της Σέλλυς και της Λόλας, οι οποίες έζησαν το Ολοκαύτωμα ως μικρά παιδιά και μετεγκαταστάθηκαν από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αναζητώντας την σωτηρία, η παρούσα εργασία στοχεύει να γεφυρώσει αυτό το ιστορικό κενό. Διερευνά τη σύγκλιση της μνήμης και της ιστορίας, αναδεικνύοντας τη διαρκή δύναμη της ιστορικής μνήμης στη διαμόρφωση της κατανόησης του παρελθόντος και του παρόντος. Στην ουσία, η μελέτη αυτή τονίζει τη διαρκή και μετασχηματιστική επίδραση της ιστορικής μνήμης τόσο στην προσωπική θεραπεία όσο και στη συλλογική ανάμνηση.
Η έρευνα αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς αντιμετωπίζει την έλλειψη μελετών για τα παιδιά που επιβίωσαν στη Νότια Ευρώπη. Καταγράφοντας τις αφηγήσεις ζωής της Σέλλυς και της Λόλας, οι οποίες έζησαν το Ολοκαύτωμα ως μικρά παιδιά και μετεγκαταστάθηκαν από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αναζητώντας την σωτηρία, η παρούσα εργασία στοχεύει να γεφυρώσει αυτό το ιστορικό κενό. Διερευνά τη σύγκλιση της μνήμης και της ιστορίας, αναδεικνύοντας τη διαρκή δύναμη της ιστορικής μνήμης στη διαμόρφωση της κατανόησης του παρελθόντος και του παρόντος. Στην ουσία, η μελέτη αυτή τονίζει τη διαρκή και μετασχηματιστική επίδραση της ιστορικής μνήμης τόσο στην προσωπική θεραπεία όσο και στη συλλογική ανάμνηση.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2023-11-07
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Γεωγραφία (Γενικά)
Λοιπά Θέματα:
Κοινωνική ενσωμάτωση
Κοινωνική ταυτότητα
Οικογένεια - Κοινωνικές απόψεις - Ελλάδα
Κοινωνική ταυτότητα
Οικογένεια - Κοινωνικές απόψεις - Ελλάδα
Λέξεις-κλειδιά:
αφήγηση, Πατησίων, Εβραίοι, Ολοκαύτωμα, μνήμη
Περιγραφή:
88 σ.,εικ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
