Περίληψη:
Σκοπός: Ο παγκόσμιος επιπολασμός του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας παρουσιάζει ραγδαίους ρυθμούς αύξησης. Ταυτόχρονα, το μέρος του παχύσαρκου πληθυσμού που εμφανίζει λιγότερες μεταβολικές δυσλειτουργίες έχει περιγραφεί ως Μεταβολικά Υγιές Παχύσαρκο (MHO). Ωστόσο, μέχρι στιγμής, δεν έχει καθιερωθεί ένας κοινά αποδεκτός ορισμός για τη μεταβολική υγεία και η ακεραιότητα της στη διάρκεια του χρόνου έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση. Για αυτό το λόγο, τα ήδη υπάρχοντα δεδομένα για την επίδραση των διαιτητικών συνηθειών στον φαινότυπο MHO είναι ασυνεπή και αντιφατικά. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση του φαινοτύπου της μεταβολικά υγιούς παχυσαρκίας σε δείγμα ενηλίκων της μελέτης Feel4Diabetes και η επίδραση των διαιτητικών συνηθειών στην εμφάνιση του συγκεκριμένου φαινοτύπου.
Μεθοδολογία: Η μελέτη είναι συγχρονική και είναι βασισμένη σε δεδομένα της παρέμβασης Feel4Diabetes. Το δείγμα της παρούσας εργασίας αποτέλεσαν 2848 ενήλικα άτομα (γονείς/ κηδεμόνες), με αυξημένο κίνδυνο για ΣΔτ2, από οικογένειες 6 Ευρωπαϊκών χωρών. Οι συμμετέχοντες διακρίθηκαν σε παχύσαρκες, -ους (ΔΜΣ>30 kg/m2), και μη παχύσαρκες, -ους (ΔΜΣ<30 kg/m2) και η μεταβολική υγεία καθορίστηκε με βάση το δείκτη ινσουλινοαντίστασης HOMA-IR. Λήφθηκαν ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά των ενηλίκων και αντλήθηκαν δεδομένα αναφορικά με τις διαιτητικές συνήθειες, μέσω του αυτοσυμπληρούμενου ερωτηματολογίου που σχεδιάστηκε για τις ανάγκες της μελέτης. Η στατιστική ανάλυση εξέτασε τη συσχέτιση των διαιτητικών συνηθειών και του φαινοτύπου της μεταβολικής υγείας, καθώς και του κινδύνου έλλειψης μεταβολικής υγείας, παρουσία ή μη συγχυτικών παραγόντων. Ως συγχυτικοί παράγοντες στα εξεταζόμενα μοντέλα, χρησιμοποιήθηκαν η ηλικία, το φύλο, το επίπεδο εκπαίδευσης, και οι καπνιστικές συνήθειες. Το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε ως τιμή P-value ≤ 0.05.
Αποτελέσματα: Ο φαινότυπος MHO παρατηρήθηκε στο δείγμα σε επιπολασμό 9,8%. Παρατηρήθηκαν ακόμη στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των φαινοτύπων μεταβολικής υγείας και των διαιτητικών συνηθειών. Όταν αξιολογήθηκε ο κίνδυνος απουσίας μεταβολικής υγείας, σημειώθηκε ότι η καθημερινή κατανάλωση πρωινού μειώνει τον κίνδυνο κατά 26% στον συνολικό πληθυσμό Αντιθέτως, η υψηλή κατανάλωση αλμυρών σνακ και καφέ με ζάχαρη φάνηκε να αυξάνουν τον μεταβολικό κίνδυνο κατά 73% και 147% αντίστοιχα, στον παχύσαρκο πληθυσμό.
Συμπέρασμα: Η πλειοψηφία των συσχετίσεων δεν ήταν ισχυρές, παρά την στατιστική τους σημαντικότητα. Ωστόσο οι ισχυρότερες συσχετίσεις σημειώθηκαν ανάμεσα στον κίνδυνο έλλειψης μεταβολικής υγείας και την κατανάλωση πρωινού, φρούτων, αλμυρών σνακ και ζαχαρούχων ροφημάτων.
Λέξεις-κλειδιά:
παχυσαρκία, υπέρβαρο, Διαιτητικές Συνήθειες, μεταβολική υγεία