Περίληψη:
Το Μεταβολικό Σύνδρομο (ΜΣ) - ένα συνάθροισμα παραγόντων κινδύνου μεταβολικής φύσεως (κεντρική παχυσαρκία, ινσουλινοαντίσταση-υπεργλυκαιμία, δυσλιπιδαιμία, αρτηριακή υπέρταση)- έχει αρχίσει να λαμβάνει επιδημικές διαστάσεις, προσβάλλοντας πλέον εκτός από ενήλικες και μικρά παιδιά. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να παρουσιάσει τον επιπολασμό του ΜΣ σε παιδιά ηλικίας 10-12 ετών στην Ελλάδα και να διερευνήσει τους πιθανούς ανεξάρτητους προδιαθεσικούς παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνισή του. Για τις ανάγκες της παρούσας μελέτης εξετάστηκαν 493 παιδιά (229 αγόρια και 264 κορίτσια) από την Κρήτη. Ελήφθησαν δεδομένα για τις διατροφικές συνήθειες, την φυσική δραστηριότητας, την φυσική κατάσταση, τα ανθρωπομετρικά και τα βιοχημικά χαρακτηριστικά των παιδιών όπως επίσης και για το ιατρικό ιστορικό των γονέων των μαθητών. Το ΜΣ ορίστηκε και εκτιμήθηκε με την βοήθεια των κριτηρίων του ATP III (Adult Treatment Panel III), προσαρμοσμένα για παιδιά και εφήβους 12-19 ετών, όπως παρουσιάζονται από τον Cook και τους συνεργάτες του (2003).
O συνολικός επιπολασμός του ΜΣ ήταν 5,4% - 3% στα αγόρια και 7,4% στα κορίτσια - χωρίς ωστόσο αυτή η διαφορά να είναι στατιστικά σημαντική. Το ποσοστό ΜΣ για τους παχύσαρκους μαθητές ανέρχονταν στο 15,2%. Για τον καθορισμό των ανεξάρτητων προδιαθεσικών παραγόντων του ΜΣ χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της λογαριθμιστικής παλινδρόμησης. Βάσει αυτής προέκυψε ότι τελικά μόνο ο ΔΜΣ και το οικογενειακό ιστορικό ΣΔ επιδρούν ανεξάρτητα στην εμφάνιση του συνδρόμου, ενώ το θηλυκό φύλο, φάνηκε να έχει μια τάση για συσχέτιση με την εμφάνιση του ΜΣ. Συμπερασματικά, η συχνότητα εμφάνισης ΜΣ είναι σχετικά υψηλή με τα παχύσαρκα παιδιά και τα παιδιά με οικογενειακό ιστορικό ΣΔ να βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο να εκδηλώσουν το σύνδρομο. Από τις διαιτητικές συνήθειες μόνο η αυξημένη κατανάλωση απλών σακχάρων φάνηκε να παρουσιάζει μια θετική συσχέτιση με το ΜΣ που ωστόσο δεν ήταν σημαντική.
Κλείνοντας, τα παιδιά που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο θα πρέπει να τίθενται στο κέντρο της προσοχής των στρατηγικών πρόληψης του ΜΣ. Μολαταύτα, απαιτείται περισσότερη έρευνα πάνω στο συγκεκριμένο τομέα, ώστε να διαμορφωθούν σωστές στρατηγικές δημόσιες υγείας, για την αντιμετώπιση αυτού του συνόλου παθήσεων, σε πρώιμα στάδια της ζωής.