Πρωτότυπος Τίτλος:
Επίδραση της υπεργλυκαιμίας, μετά από φόρτιση γλυκόζης, σε δείκτες οξειδωτικού στρες στον ορό νορμοβαρών και παχύσαρκων εθελοντών
Συγγραφέας:
θεοδωρακοπούλου, Αικατερίνη, Παναγιώτης
Επιβλέπων καθηγητής:
Νομικός, Τζώρτζης
Περίληψη:
Το φαινόμενο της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας έχει πλέον συσχετιστεί ισχυρά τόσο με την ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και τη φλεγμονή, όσο και με την αύξηση του οξειδωτικού στρες. Πρόκειται για ένα σύνολο παθολογικών καταστάσεων που είναι ικανές να συντελέσουν άμεσα στην εμφάνιση μικροαγγειακών και μακροαγγειακών επιπλοκών σε άτομα με ή χωρίς εγκατεστημένο Σακχαρώδη Διαβήτη και κατ’ επέκταση να αποτελέσουν προδιαθεσικούς παράγοντες για την εμφάνιση αθηρωμάτωσης.
Σκοπός: Επιλέγοντας τα πρωτεϊνικά καρβονύλια ως έναν ευαίσθητο δείκτη οξειδωτικού στρες, εξετάσθηκε αρχικά το κατά πόσο διαφορετικά επίπεδα υπεργλυκαιμίας μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένο οξειδωτικό στρες στον ίδιο οργανισμό, ενώ παράλληλα διερευνήθηκε η ύπαρξη διαφοροποίησης της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας και του οξειδωτικού στρες σε νέους, φαινομενικά υγιείς παχύσαρκους εθελοντές.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκαν δύο ερευνητικά πρωτόκολλα κατά τα οποία οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη (OGTT). Στο πρώτο πρωτόκολλο χορηγήθηκαν ποσότητες γλυκόζης 75, 100 και 150γρ. σε νορμοβαρείς εθελοντές, ενώ στο δεύτερο πρωτόκολλο χορηγήθηκαν μόνο 75γρ. γλυκόζης σε νορμοβαρείς και φαινομενικά υγιείς παχύσαρκους εθελοντές. Λήφθηκε ορός πλάσματος, πριν και για 7 χρονικές στιγμές μετά τις φορτίσεις, έως και τις 4 ώρες, όπου προσδιορίστηκαν τα επίπεδα πρωτεϊνικών καρβονυλίων με φωτομετρική μέθοδο που βασίζεται στην αντίδραση των καρβονυλικών ομάδων των πρωτεϊνών με τη χρωστική δινιτροφαινυλυδραζίνη και τον σχηματισμό έγχρωμου προϊόντος.
Αποτελέσματα: Το πρωτόκολλο της αυξανόμενης χορήγησης γλυκόζης κατάφερε να οδηγήσει σε δοσοεξαρτώμενες αυξήσεις της υπεργλυκαιμίας και υπερινσουλιναιμίας γενικότερα, ενώ φάνηκε ότι μόνο η φόρτιση των 150γρ. γλυκόζης κατάφερε να οδηγήσει σε αυξήσεις των πρωτεϊνικών καρβονυλίων, οι οποίες εμφανίστηκαν στις 4 ώρες από τη φόρτιση γλυκόζης. Στο πρωτόκολλο της σύγκρισης υπήρχε μία τάση αύξησης των πρωτεϊνικών καρβονυλίων στους παχύσαρκους εθελοντές στις 4 ώρες, όχι όμως και στους νορμοβαρείς εθελοντές.
Συζήτηση: Η ποσότητα της προσλαμβανόμενης γλυκόζης, και κατ’ επέκταση η υπερινσουλιναιμία και η υπεργλυκαιμία που προκαλεί η πρόσληψη αυτή, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των πρωτεϊνικών καρβονυλίων μονάχα σε πολύ μεγάλες προσλήψεις γλυκόζης. Τα άτομα με παχυσαρκία φαίνεται να έχουν μία διαταραγμένη παραγωγή πρωτεϊνικών καρβονυλίων, η οποία εμφανίζεται κυρίως στις 4 ώρες μετά τη φόρτιση γλυκόζης.
Σκοπός: Επιλέγοντας τα πρωτεϊνικά καρβονύλια ως έναν ευαίσθητο δείκτη οξειδωτικού στρες, εξετάσθηκε αρχικά το κατά πόσο διαφορετικά επίπεδα υπεργλυκαιμίας μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένο οξειδωτικό στρες στον ίδιο οργανισμό, ενώ παράλληλα διερευνήθηκε η ύπαρξη διαφοροποίησης της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας και του οξειδωτικού στρες σε νέους, φαινομενικά υγιείς παχύσαρκους εθελοντές.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκαν δύο ερευνητικά πρωτόκολλα κατά τα οποία οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη (OGTT). Στο πρώτο πρωτόκολλο χορηγήθηκαν ποσότητες γλυκόζης 75, 100 και 150γρ. σε νορμοβαρείς εθελοντές, ενώ στο δεύτερο πρωτόκολλο χορηγήθηκαν μόνο 75γρ. γλυκόζης σε νορμοβαρείς και φαινομενικά υγιείς παχύσαρκους εθελοντές. Λήφθηκε ορός πλάσματος, πριν και για 7 χρονικές στιγμές μετά τις φορτίσεις, έως και τις 4 ώρες, όπου προσδιορίστηκαν τα επίπεδα πρωτεϊνικών καρβονυλίων με φωτομετρική μέθοδο που βασίζεται στην αντίδραση των καρβονυλικών ομάδων των πρωτεϊνών με τη χρωστική δινιτροφαινυλυδραζίνη και τον σχηματισμό έγχρωμου προϊόντος.
Αποτελέσματα: Το πρωτόκολλο της αυξανόμενης χορήγησης γλυκόζης κατάφερε να οδηγήσει σε δοσοεξαρτώμενες αυξήσεις της υπεργλυκαιμίας και υπερινσουλιναιμίας γενικότερα, ενώ φάνηκε ότι μόνο η φόρτιση των 150γρ. γλυκόζης κατάφερε να οδηγήσει σε αυξήσεις των πρωτεϊνικών καρβονυλίων, οι οποίες εμφανίστηκαν στις 4 ώρες από τη φόρτιση γλυκόζης. Στο πρωτόκολλο της σύγκρισης υπήρχε μία τάση αύξησης των πρωτεϊνικών καρβονυλίων στους παχύσαρκους εθελοντές στις 4 ώρες, όχι όμως και στους νορμοβαρείς εθελοντές.
Συζήτηση: Η ποσότητα της προσλαμβανόμενης γλυκόζης, και κατ’ επέκταση η υπερινσουλιναιμία και η υπεργλυκαιμία που προκαλεί η πρόσληψη αυτή, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των πρωτεϊνικών καρβονυλίων μονάχα σε πολύ μεγάλες προσλήψεις γλυκόζης. Τα άτομα με παχυσαρκία φαίνεται να έχουν μία διαταραγμένη παραγωγή πρωτεϊνικών καρβονυλίων, η οποία εμφανίζεται κυρίως στις 4 ώρες μετά τη φόρτιση γλυκόζης.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-11-24
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Οξειδωτικό στρες
Διατροφικές έρευνες
Διατροφικές έρευνες
Λέξεις-κλειδιά:
πρωτεινικά καρβονύλια, μεταγευματική υπεργλυκαιμία, ινσουλινοαντίσταση, οξειδωτικό στρες
Περιγραφή:
82 σ.,εικ.,πίν.,διαγρ.,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
