Περίληψη:
Εισαγωγή: Η ασκησιογενής μυϊκή βλάβη είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει είτε μετά από μια παρατεταμένη ασυνήθιστη άσκηση, είτε μετά από μια πολύ έντονη, απαιτητική άσκηση, ως συνέπεια των πολύ υψηλών μηχανικών και μεταβολικών απαιτήσεων κατά τη διάρκεια της άσκησης. Οι κύριες συνέπειες της ασκησιογενούς μυϊκής βλάβης για τον αθλητή είναι ο άμεσος αντίκτυπος στη λειτουργική ικανότητα του μυός και ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος. Επιπλέον, παρατηρείται φλεγμονή και προαγωγή της παραγωγής δραστικών μορφών οξυγόνου και αζώτου τα οποία, δείχνουν ότι συμβάλλουν στη μυϊκή κόπωση. Οι συσχετίσεις της ασκησιογενούς μυϊκής βλάβης με την απώλεια στη μυϊκή λειτουργία και την αύξηση του μυϊκού πόνου είναι σημαντικές για τους αθλητές, λόγω της δυνατότητάς τους να μειώσουν την απόδοση. Συνεπώς, είναι επιθυμητή η πρόληψη ή ο περιορισμός των συμπτωμάτων της ασκησιογενούς μυϊκής βλάβης. Η σπειρουλίνα (Spirulina platensis) είναι ένα φωτοσυνθετικό κυανοβακτήριο που έχει βιολογική δραστικότητα και καλλιεργείται ευρέως για την παραγωγή συμπληρωμάτων διατροφής. Τα τελευταία χρόνια, έχει δοθεί προσοχή στο αντιοξειδωτικό δυναμικό της και διερευνάται η επίδρασή της στα συμπτώματα της ασκησιογενούς μυϊκής βλάβης.
Σκοπός: Στόχος τη μελέτης ήταν η εξέταση της επίδρασης της συμπληρωματικής χορήγησης spirulina nigrita στους ανθρωπομετρικούς και βιοχημικούς δείκτες υγιών εθελοντών ύστερα από 15 μέρες χορήγησής της, καθώς και η εξέταση της πιθανής επίδρασης αυτής στο μεταβολικό προφίλ των εθελοντών, στα πλαίσια ενός δυναμικού μοντέλου έκκεντρης άσκησης το οποίο προκαλεί μυϊκή βλάβη.
Μέθοδοι: Πρόκειται για μια τυχαιοποιημένη, διασταυρούμενη παρέμβαση, ελεγχόμενη με εικονικό συμπλήρωμα και συμπλήρωμα διατροφής σπειρουλίνας. Σε κάθε ένα από τα δύο σκέλη της μελέτης το οποίο είχε διάρκεια 15 ημερών, οι συμμετέχοντες λάμβαναν είτε σπειρουλίνα είτε το εικονικό συμπλήρωμα (η δοσολογία υπολογίστηκε με βάση το βάρος του κάθε συμμετέχοντα). Συμμετείχαν 14 υγιείς εθελοντές (6 γυναίκες, 8 άνδρες), μη καπνίζοντες με μέτριο κινητικό προφίλ. Υποβλήθηκαν σε πρωτόκολλο έκκεντρης άσκησης κάμψης αγκώνα στο μη επικρατές άνω άκρο το οποίο είχε σαν στόχο την πρόκληση ασκησιογενούς μυϊκής βλάβης. Έγινε λήψη αίματος σε 6 χρονικές στιγμές (πριν τη χορήγηση συμπληρώματος, αμέσως πριν την άσκηση, 1, 24, 48 και 72 ώρες μετά την άσκηση).
10
Ακολούθησε σύγκριση της επίδρασης της συμπληρωματικής χορήγησης σπειρουλίνας με το εικονικό συμπλήρωμα μέσω αξιολόγησης εργομετρικών δεικτών (μέση ροπή δύναμης, αντιλαμβανόμενος πόνος), μέτρηση βιοχημικών δεικτών μυϊκής βλάβης (κρεατινική κινάση, γαλακτική αφυδρογονάση) και μεταβολικών δεικτών (γλυκόζη, τριγλυκερίδια, ολική χοληστερόλη, ουρικό οξύ) στο αίμα.
Αποτελέσματα: Η 15νθήμερη συμπληρωματική χορήγηση σπειρουλίνας οδήγησε σε μία μείωση στην ποσοστιαία μεταβολή των τιμών της ολικής χοληστερόλης, σε σύγκριση με το εικονικό σκεύασμα. Το πρωτόκολλο άσκησης που εφαρμόστηκε ήταν αποτελεσματικό στην πρόκληση ασκησιογενούς μυϊκής βλάβης και στις δυο περιπτώσεις (σπειρουλίνα, εικονικό συμπλήρωμα) όπως αποτυπώθηκε στους εργομετρικούς δείκτες (μείωση μέσης ροπής δύναμης, αύξηση αντιλαμβανόμενου πόνου). Ο μεταβολικός δείκτης ο οποίος επηρεάστηκε από το έκκεντρο πρωτόκολλο ήταν το ουρικό οξύ, του οποίου η ποσοστιαία μεταβολή ήταν αυξημένη κατά τις 24 ώρες μετά την άσκηση, σε σύγκριση με το εικονικό σκεύασμα. Οι υπόλοιποι δείκτες δεν επηρεάστηκαν από τη χορήγηση σπειρουλίνας.
Συμπεράσματα: Η συμπληρωματική χορήγηση σπειρουλίνας για 15 ημέρες δεν προκάλεσε σημαντικές μεταβολές στους μεταβολικούς δείκτες, με εξαίρεση την ποσοστιαία μείωση των τιμών της ολικής χοληστερόλης. Επίσης η συμπληρωματική χορήγηση με σπειρουλίνα δε φαίνεται να επηρέασε σημαντικά τους εργομετρικούς δείκτες των συμμετεχόντων συγκριτικά με το εικονικό συμπλήρωμα. Όσον αφορά την μεταβολή των μεταβολικών δεικτών παρουσία του μοντέλου έκκεντρης άσκησης, φάνηκε μία αύξηση στις ποσοστιαίες τιμές του ουρικού οξέος στις 24 ώρες μετά την άσκηση, σε σύγκριση με το εικονικό σκεύασμα.
Λέξεις-κλειδιά:
έκκεντρη άσκηση, ασκησιογενής μυϊκή βλάβη, σπιρουλίνα, μεταβολικοί δείκτες