Πρωτότυπος Τίτλος:
Κόπωση συμπόνιας μητέρων παιδιών με διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού
Συγγραφέας:
Νίκου, Μαριαλένα, Ανδρέας
Επιβλέπων καθηγητής:
Αντωνοπούλου, Αικατερίνη
Περίληψη:
Η ανατροφή ενός παιδιού με ΔΑΦ είναι μια σύνθετη εμπειρία με πολλές προκλήσεις. Οι γονείς παιδιών με χρόνια νοσήματα ή/και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου του αυτισμού, βιώνουν κάποιο βαθμό συμπτωμάτων μετατραυματικού στρες (Cazey et al, 2012). Η παρουσία τέτοιων συμπτωμάτων μπορεί να βλάψει την αποτελεσματικότητα τους ως φροντιστές, να οδηγήσει σε ψυχική κόπωση (κόπωση συμπόνιας) και να επηρεάσει αρνητικά τη συμπεριφορά και την υποστήριξη που παρέχουν στα παιδιά τους (Stewart & McGillivray, 2017). Ωστόσο, η φροντίδα των παιδιών ΔΑΦ μπορεί να αποτελεί μια θετική εμπειρία (Qin et al., 2021).
Οι θετικές εμπειρίες συνάδουν με την μετατραυματική ανάπτυξη (PTG) ως ένα σύνολο θετικών αλλαγών στην αντιμετώπιση κρίσεων και προκλήσεων (Lu et al.,2021). Πρόσφατα, η έρευνα εστιάζει στη θετική ψυχολογία, τις θετικές αλλαγές στους ανθρώπους, όπως η μετατραυματική ανάπτυξη, η ανθεκτικότητα, η αυτοσυμπόνια, η ευγνωμοσύνη και άλλες παραμέτρους (Qin et al., 2021). Δεδομένης της έλλειψης σχετικών στοιχείων στην ελληνική πραγματικότητα, πρωταρχικός στόχος της παρούσας έρευνας είναι να εξετάσει το μετατραυματικό στρες σε μητέρες παιδιών με αυτισμό και τη σχέση του με τη μετατραυματική ανάπτυξη, την αυτοσυμπόνια, τη γονική αυτοαποτελεσματικότητα, την ευγνωμοσύνη και την αντιληπτή κοινωνική υποστήριξη.
Στην παρούσα έρευνα συμμετείχαν 54 μητέρες παιδιών με αυτισμό, ηλικίας 4-12 ετών,στην Ελλάδα. Με τη χρήση ερωτηματολογίων αυτοαναφοράς αξιολογήθηκαν το μετατραυματικό στρες, η αυτοσυμπόνια, η μετατραυματική ανάπτυξη, η ευγνωμοσύνη, η γονική αυτοαποτελεσματικότητα και η αντιληπτή κοινωνική υποστήριξη των μητέρων. Επίσης, οι θετικές και αρνητικές επιδράσεις του αυτισμού του παιδιού στη ζωή της οικογένειας αξιολογήθηκαν από ερωτήσεις ανοιχτού τύπου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι μητέρες παιδιών με αυτισμό που συμμετείχαν στη μελέτη παρουσιάζουν μέτρια προς υψηλά επίπεδα μετατραυματικού στρες, το οποίο βρέθηκε ότι συνδέεται με όλες τις υπό μελέτη μεταβλητές.
Οι θετικές εμπειρίες συνάδουν με την μετατραυματική ανάπτυξη (PTG) ως ένα σύνολο θετικών αλλαγών στην αντιμετώπιση κρίσεων και προκλήσεων (Lu et al.,2021). Πρόσφατα, η έρευνα εστιάζει στη θετική ψυχολογία, τις θετικές αλλαγές στους ανθρώπους, όπως η μετατραυματική ανάπτυξη, η ανθεκτικότητα, η αυτοσυμπόνια, η ευγνωμοσύνη και άλλες παραμέτρους (Qin et al., 2021). Δεδομένης της έλλειψης σχετικών στοιχείων στην ελληνική πραγματικότητα, πρωταρχικός στόχος της παρούσας έρευνας είναι να εξετάσει το μετατραυματικό στρες σε μητέρες παιδιών με αυτισμό και τη σχέση του με τη μετατραυματική ανάπτυξη, την αυτοσυμπόνια, τη γονική αυτοαποτελεσματικότητα, την ευγνωμοσύνη και την αντιληπτή κοινωνική υποστήριξη.
Στην παρούσα έρευνα συμμετείχαν 54 μητέρες παιδιών με αυτισμό, ηλικίας 4-12 ετών,στην Ελλάδα. Με τη χρήση ερωτηματολογίων αυτοαναφοράς αξιολογήθηκαν το μετατραυματικό στρες, η αυτοσυμπόνια, η μετατραυματική ανάπτυξη, η ευγνωμοσύνη, η γονική αυτοαποτελεσματικότητα και η αντιληπτή κοινωνική υποστήριξη των μητέρων. Επίσης, οι θετικές και αρνητικές επιδράσεις του αυτισμού του παιδιού στη ζωή της οικογένειας αξιολογήθηκαν από ερωτήσεις ανοιχτού τύπου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι μητέρες παιδιών με αυτισμό που συμμετείχαν στη μελέτη παρουσιάζουν μέτρια προς υψηλά επίπεδα μετατραυματικού στρες, το οποίο βρέθηκε ότι συνδέεται με όλες τις υπό μελέτη μεταβλητές.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-11-22
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Ψυχολογία
Λοιπά Θέματα:
Αυτισμός στα παιδιά
Γονείς και παιδιά - Ελλάδα
Γονείς και παιδιά - Ελλάδα
Λέξεις-κλειδιά:
αυτοσυμπόνια, μετατραυματικό στρες, αυτισμός, μετατραυματική ανάπτυξη, γονείς
Περιγραφή:
129 σ.,πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
