Περίληψη:
Η παρούσα μελέτη περίπτωσης διενεργήθηκε κατά το σχολικό έτος 2021-2022, σε δημόσιο, γενικό νηπιαγωγείο σε δήμο της Αττικής, με σκοπό να παρουσιάσει τα γνωστικά, γλωσσικά και κοινωνικο-συναισθηματικά γνωρίσματα ενός νηπίου με διαταραχές αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ), που υποστηρίζεται από την ερευνήτρια μέσω του θεσμού της Παράλληλης Στήριξης και Συνεκπαίδευσης. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται μια θεωρητική συζήτηση γύρω από τον αυτισμό. Στο κύριο μέρος, παρουσιάζεται η μελέτη περίπτωσης, ως διαδεδομένη και χρήσιμη μέθοδος στον τομέα της εκπαίδευσης (Thomas, 2021), ώστε μέσω της εστίασης στη μαθήτρια με ΔΑΦ, να διερευνηθούν: η κοινωνική αλληλεπίδραση με συνομηλίκους της, τα γλωσσικά και γνωστικά γνωρίσματά της. Η συλλογή των δεδομένων έγινε μέσω συστηματικής παρατήρησης της μαθήτριας με ΔΑΦ, τηρώντας ημερολόγιο, εντός και εκτός σχολικής αίθουσας, στο διάλειμμα. Ακόμη, ενσωματώθηκαν πληροφορίες από το οικογενειακό περιβάλλον της μαθήτριας, όπως και από το σύνολο των εκθέσεων αξιολόγησης των διεπιστημονικών ομάδων που την αξιολόγησαν & επαναξιολόγησαν από το 2019 έως το 2022. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης υποστηρίζουν την υπάρχουσα βιβλιογραφία σχετικά με τα γνωρίσματα των παιδιών προσχολικής ηλικίας με διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού και προτείνει τρόπους ενσωμάτωσης τους στο γενικό εκπαιδευτικό πλαίσιο, με περιορισμούς που αφορούν την κοινωνικο – συναισθηματική, γνωστική και γλωσσική ανάπτυξη. Παρόλα αυτά δεν παύει κάθε μαθητής – τρια να διατηρεί τη μοναδικότητά του/της και να διαφοροποιείται. Συγκεκριμένα, τα γνωρίσματα της εν λόγω μαθήτριας αφορούσαν κάποιες αρθρωτικές δυσκολίες, δυσκολίες στη λαβή του μαρκαδόρου/μολυβιού που βελτιώθηκαν στην πορεία της σχολικής χρονιάς. Ακόμη παρουσίαζε έντονο φόβο σε εξωτερικούς-α θορύβους/ερεθίσματα (π.χ. έντονοι ήχοι, βροντές κλπ.). Όσον αφορά στην κοινωνική αλληλεπίδραση οι δυσκολίες εντοπίστηκαν στη συναναστροφή της με τους συμμαθητές-τριες. Η μαθήτρια επαναλάμβανε κινήσεις με τα χέρια, ήχους και λέξεις. Εντούτοις, διατηρούσε βλεμματική επαφή. Συχνά, προτιμούσε το μοναχικό παιχνίδι ή το παιχνίδι με τους συμμαθητές της. Συμπερασματικά, η διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση κάθε περίπτωσης παιδιού με ΔΑΦ κρίνεται επωφελής με τη διαφοροποίηση των εκπαιδευτικών προσεγγίσεων και μεθόδων διδασκαλίας με γνώμονα τις ανάγκες και ιδιαιτερότητές τους, καθιστώντας τον/την έτσι ισάξιο μέλος της ομάδας.
Λέξεις-κλειδιά:
κοινωνικο-συναισθηματικά χαρακτηριστικά, γλωσσικά χαρακτηριστικά, γνωστικά χαρακτηριστικά, νηπιαγωγείο, αυτισμός
Περιγραφή:
104 σ.,εικ.,πίν.,διαγρ.,σχ.