Πρωτότυπος Τίτλος:
Έλεγχος προβιοτικών ιδιοτήτων λακτοβακίλλων που έχουν απομονωθεί από τον εντερικό μικροβιόκοσμο υγιών νεογνών
Συγγραφέας:
Μουρτζίνη, Αναστασία, Λεωνίδας
Επιβλέπων καθηγητής:
Κυριακού, Αδαμαντίνη
Περίληψη:
Εισαγωγή: Ο μικροβιόκοσμος του εντερικού σωλήνα χαρακτηρίζεται από μεγάλη βιοποικιλότητα μικροοργανισμών, στα οποία υπερτερούν τα Βακτήρια. Βακτηριακά στελέχη που πιθανόν να έχουν ευεργετικές ιδιότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό απομονώνονται από τον εντερικό μικροβιόκοσμο κυρίως νεογνών και μελετώνται έτσι ώστε να διερευνηθούν οι πιθανές προβιοτικές ιδιότητες. Σημαντική είναι η επιλογή του κατάλληλου προβιοτικού στελέχους για τις διαφορετικές ανάγκες του οργανισμού.
Σκοπός: στην εργασία αυτή εξετάστηκαν έξι στελέχη του γένους Lactobacillus, που απομονώθηκαν από τον εντερικό μικροβιόκοσμο υγιών νεογνών, ως προς το προβιοτικό δυναμικό τους. Συγκεκριμένα εξετάστηκαν ως προ την ικανότητα προσκόλλησης τους σε επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου (Caco-2), την ικανότητά αντοχής σε χαμηλό pH (όξινο), την ικανότητα αύξησης παρουσία χολικών αλάτων, να υδρολύουν τα χολικά άλατα λόγω της ύπαρξης υδρολάσης και τέλος να προκαλούν την παραγωγή της προφλεγμονώδους κυτταροκίνης IL-6 ύστερα από συνεπώαση τους με τα επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου (κυτταρική σειρά Caco-2).
Υλικά-Μέθοδοι: Δύο στελέχη L. acidophilus (AnLB2, AnLB16), δύο στελέχη L. rhamnosus (AnLB1, AnLB10), ένα στέλεχος L. fermentum (AnLb 23) και ένα στέλεχος L. brevis (AnLb 38), τα οποία απομονώθηκαν από τον εντερικό μικροβιόκοσμο υγιών νεογνών και ανήκουν στην συλλογή του ΕΒΒΙΦΑΜ, εξετάστηκαν για τις πιθανές προβιοτικές τους ιδιότητες. Το στέλεχος L. acidophillus DSMZ 20079, χρησιμοποιήθηκε ως στέλεχος ελέγχου. Για την διεξαγωγή της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν ενεργοποιημένες καλλιέργειες σε όλες τις δοκιμασίες προβιοτικών ιδιοτήτων. Για τον έλεγχο της προσκόλλησης, ενεργοποιημένες καλλιέργειες των στελεχών επωάστηκαν με κυτταρικές σειρές Caco-2 για 1,5h. Στην συνέχεια έγινε χρώση Gram προκειμένου η προσκόλληση να καταμετρηθεί μικροσκοπικά. Τα αποτελέσματα της προσκόλλησης συγκρίθηκαν με το στέλεχος DSMZ 20079 που δεν εμφανίζει ικανότητα προσκόλλησης.
Για τον έλεγχο της επίδρασης των στελεχών σε κύτταρα Caco-2 ως προς την έκκριση IL-6 και την βιωσιμότητα, τα κύτταρα συνεπωάστηκαν με τα πιθανά προβιοτικά στελέχη για 2 ώρες. Συλλέχθηκε το υπερκείμενο υγρό και στα δείγματα που προέκυψαν μετρήθηκε η συγκέντρωση της ιντερλκευκίνης-6 (IL-6) από τα κύτταρα με την μέθοδο ELISA. Επιπλέον, υπολογίστηκε η βιωσιμότητα των κυττάρων μετά την συν-επώαση τους με τα στελέχη λακτοβακίλλων με την μέθοδο trypan-blue. Για τον έλεγχο ανθεκτικότητας των λακτοβακίλλων στο όξινο περιβάλλον του στομάχου, έγινε επώαση των στελεχών για 1,5 και 3 ώρες σε pH2 και 3. Για τον έλεγχο της ικανότητας αύξησης των στελεχών παρουσία χολικών οξέων, έγινε επώαση τους σε θρεπτικό μέσο MRS Broth που περιείχε Oxgall 0.3% για 24 ώρες. Τέλος για τον έλεγχο δράσης υδρολάσης έγινε επώαση των στελεχών σε θρεπτικό υλικό που περιείχε MRS agar με 0.5%(w/v) sodium taurodeoxycholate για 72 ώρες.
Αποτελέσματα: Σχετικά με την ιδιότητα της προσκόλλησης, μόνο το στέλεχος L. acidophilus ΑnLB2 εμφανίζει σημαντικά καλύτερη προσκόλληση από το στέλεχος-μάρτυρα L. acidophilus DSM20079. Ως προς την έκκριση IL-6 από τα κύτταρα Caco-2 μετά από συν-επώαση με τα υποψήφια προβιοτικά στελέχη, παρατηρείται ότι το στέλεχος AnLB1 L. rhamnosus όταν επωάζεται μαζί με κύτταρα Caco-2 προκαλεί την μεγαλύτερη έκκριση κυτταροκίνης IL-6, ενώ το στέλεχος L. acidophilus (AnLB16) είχε την μεγαλύτερη βιωσιμότητα με την μικρότερη έκκριση IL-6 σε σχέση με τα υπόλοιπα στελέχη. Ως προς την αντοχή στο pH, κανένα στέλεχος δεν εμφάνισε ανθεκτικότητα σε pH2, ενώ στο pH3 ανθεκτικά εμφανίζονται τα στελέχη L. acidophilus (AnLB2), L. rhamnosus (AnLB1, AnLB10), και το στέλεχος L. brevis (AnLB38). Τέλος ως προς την διερεύνηση της δράσης υδρολάσης, το μόνο στέλεχος που εμφάνισε δράση ήταν το στέλεχος L. acidophilus (AnLB16).
Συμπεράσματα: Παρατηρείται ότι το στέλεχος AnLB2, προσκολλάται στα επιθηλιακά κύτταρα, ενώ είναι και ανθεκτικό στο pH3, το στέλεχος AnLB16 προκαλεί πολύ χαμηλή παραγωγή κυτταροκίνης IL-6 και ταυτόχρονα χαμηλή κυτταροτοξικότητα στην συν-επώαση με τα επιθηλιακά κύτταρα, ενώ είναι το μόνο από τα υπό μελέτη στελέχη που παρουσίασε δράση της υδρολάσης χολικών οξέων. Τέλος τα στελέχη, AnLB10>AnLB38>AnLB23(με σειρά σημαντικότητας) είναι πιθανά στελέχη για περαιτέρω διερεύνηση, δεδομένου ότι εμφανίζουν ανάπτυξη παρουσία χολικών οξέων.
Λέξεις κλειδιά: Προβιοτικές ιδιότητες, λακτοβάκιλλοι, προσκόλληση, κυτταροκίνες, υδρολάση χολικών οξέων.
Σκοπός: στην εργασία αυτή εξετάστηκαν έξι στελέχη του γένους Lactobacillus, που απομονώθηκαν από τον εντερικό μικροβιόκοσμο υγιών νεογνών, ως προς το προβιοτικό δυναμικό τους. Συγκεκριμένα εξετάστηκαν ως προ την ικανότητα προσκόλλησης τους σε επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου (Caco-2), την ικανότητά αντοχής σε χαμηλό pH (όξινο), την ικανότητα αύξησης παρουσία χολικών αλάτων, να υδρολύουν τα χολικά άλατα λόγω της ύπαρξης υδρολάσης και τέλος να προκαλούν την παραγωγή της προφλεγμονώδους κυτταροκίνης IL-6 ύστερα από συνεπώαση τους με τα επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου (κυτταρική σειρά Caco-2).
Υλικά-Μέθοδοι: Δύο στελέχη L. acidophilus (AnLB2, AnLB16), δύο στελέχη L. rhamnosus (AnLB1, AnLB10), ένα στέλεχος L. fermentum (AnLb 23) και ένα στέλεχος L. brevis (AnLb 38), τα οποία απομονώθηκαν από τον εντερικό μικροβιόκοσμο υγιών νεογνών και ανήκουν στην συλλογή του ΕΒΒΙΦΑΜ, εξετάστηκαν για τις πιθανές προβιοτικές τους ιδιότητες. Το στέλεχος L. acidophillus DSMZ 20079, χρησιμοποιήθηκε ως στέλεχος ελέγχου. Για την διεξαγωγή της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν ενεργοποιημένες καλλιέργειες σε όλες τις δοκιμασίες προβιοτικών ιδιοτήτων. Για τον έλεγχο της προσκόλλησης, ενεργοποιημένες καλλιέργειες των στελεχών επωάστηκαν με κυτταρικές σειρές Caco-2 για 1,5h. Στην συνέχεια έγινε χρώση Gram προκειμένου η προσκόλληση να καταμετρηθεί μικροσκοπικά. Τα αποτελέσματα της προσκόλλησης συγκρίθηκαν με το στέλεχος DSMZ 20079 που δεν εμφανίζει ικανότητα προσκόλλησης.
Για τον έλεγχο της επίδρασης των στελεχών σε κύτταρα Caco-2 ως προς την έκκριση IL-6 και την βιωσιμότητα, τα κύτταρα συνεπωάστηκαν με τα πιθανά προβιοτικά στελέχη για 2 ώρες. Συλλέχθηκε το υπερκείμενο υγρό και στα δείγματα που προέκυψαν μετρήθηκε η συγκέντρωση της ιντερλκευκίνης-6 (IL-6) από τα κύτταρα με την μέθοδο ELISA. Επιπλέον, υπολογίστηκε η βιωσιμότητα των κυττάρων μετά την συν-επώαση τους με τα στελέχη λακτοβακίλλων με την μέθοδο trypan-blue. Για τον έλεγχο ανθεκτικότητας των λακτοβακίλλων στο όξινο περιβάλλον του στομάχου, έγινε επώαση των στελεχών για 1,5 και 3 ώρες σε pH2 και 3. Για τον έλεγχο της ικανότητας αύξησης των στελεχών παρουσία χολικών οξέων, έγινε επώαση τους σε θρεπτικό μέσο MRS Broth που περιείχε Oxgall 0.3% για 24 ώρες. Τέλος για τον έλεγχο δράσης υδρολάσης έγινε επώαση των στελεχών σε θρεπτικό υλικό που περιείχε MRS agar με 0.5%(w/v) sodium taurodeoxycholate για 72 ώρες.
Αποτελέσματα: Σχετικά με την ιδιότητα της προσκόλλησης, μόνο το στέλεχος L. acidophilus ΑnLB2 εμφανίζει σημαντικά καλύτερη προσκόλληση από το στέλεχος-μάρτυρα L. acidophilus DSM20079. Ως προς την έκκριση IL-6 από τα κύτταρα Caco-2 μετά από συν-επώαση με τα υποψήφια προβιοτικά στελέχη, παρατηρείται ότι το στέλεχος AnLB1 L. rhamnosus όταν επωάζεται μαζί με κύτταρα Caco-2 προκαλεί την μεγαλύτερη έκκριση κυτταροκίνης IL-6, ενώ το στέλεχος L. acidophilus (AnLB16) είχε την μεγαλύτερη βιωσιμότητα με την μικρότερη έκκριση IL-6 σε σχέση με τα υπόλοιπα στελέχη. Ως προς την αντοχή στο pH, κανένα στέλεχος δεν εμφάνισε ανθεκτικότητα σε pH2, ενώ στο pH3 ανθεκτικά εμφανίζονται τα στελέχη L. acidophilus (AnLB2), L. rhamnosus (AnLB1, AnLB10), και το στέλεχος L. brevis (AnLB38). Τέλος ως προς την διερεύνηση της δράσης υδρολάσης, το μόνο στέλεχος που εμφάνισε δράση ήταν το στέλεχος L. acidophilus (AnLB16).
Συμπεράσματα: Παρατηρείται ότι το στέλεχος AnLB2, προσκολλάται στα επιθηλιακά κύτταρα, ενώ είναι και ανθεκτικό στο pH3, το στέλεχος AnLB16 προκαλεί πολύ χαμηλή παραγωγή κυτταροκίνης IL-6 και ταυτόχρονα χαμηλή κυτταροτοξικότητα στην συν-επώαση με τα επιθηλιακά κύτταρα, ενώ είναι το μόνο από τα υπό μελέτη στελέχη που παρουσίασε δράση της υδρολάσης χολικών οξέων. Τέλος τα στελέχη, AnLB10>AnLB38>AnLB23(με σειρά σημαντικότητας) είναι πιθανά στελέχη για περαιτέρω διερεύνηση, δεδομένου ότι εμφανίζουν ανάπτυξη παρουσία χολικών οξέων.
Λέξεις κλειδιά: Προβιοτικές ιδιότητες, λακτοβάκιλλοι, προσκόλληση, κυτταροκίνες, υδρολάση χολικών οξέων.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-10-12
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Μικροβιολογία
Λοιπά Θέματα:
Έντερα - Ασθένειες
Λέξεις-κλειδιά:
λακτοβακιλλοι, προβιοτικές ιδιότητες, υδρολάση χολικών οξέων, κυτταροκίνες, προσκόλληση
Περιγραφή:
88 σ.,εικ.,πίν.,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
