Μεταβολικές αποκρίσεις αθλουμένων μετά από καταπόνηση διαφορετικών μυϊκών ινών

Μεταπτυχιακή Εργασία 26006 265 Αναγνώσεις

Πρωτότυπος Τίτλος:
Μεταβολικές αποκρίσεις αθλουμένων μετά από καταπόνηση διαφορετικών μυϊκών ινών
Συγγραφέας:
Παλόγλου, Ιωάννης, Τηλέμαχος
Επιβλέπων καθηγητής:
Τέντα, Ρωξάνη
Περίληψη:
Εισαγωγή : Έχει διαπιστωθεί ότι η υψηλής έντασης άσκηση έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της μυϊκής μάζας και την ανάπτυξη της καρδιοαναπνευστικής αντοχής. Η άσκηση παρέχει επίσης ισχυρά ερεθίσματα που ενεργοποιούν το νευροενδοκρινικό σύστημα. Για την καλύτερη κατανόηση αυτών των νευροενδοκρινικών αποκρίσεων, θα εξεταστεί η ποικιλομορφία τόσο των
φυσιολογικών ρόλων των ορμονών όσο και του συγκεκριμένου ερεθίσματος άσκησης. Οι ορμονικοί μηχανισμοί εξυπηρετούν στη βέλτιστη δυνατή ρύθμιση τόσο του άμεσου ομοιοστατικού ελέγχου όσο και των μακροπρόθεσμων κυτταρικών προσαρμογών λόγω της άσκησης, καθώς οι ορμόνες αλληλεπιδρούν με τους σκελετικούς μύες και άλλους ιστούς που επηρεάζουν την φυσιολογία του μυϊκού συστήματος.

Σκοπός : Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι ο προσδιορισμός των μεταβολών της κορτιζόλης, ύστερα από εφαρμογή διαφορετικών πρωτοκόλλων αερόβιας άσκησης.

Μεθοδολογία : 10 νέοι, υγιείς και αθλητικά δραστήριοι άνδρες πραγματοποίησαν εναλλάξ ένα πρωτόκολλο ποδηλάτησης και ένα τρεξίματος, αμφότερα σε ένταση που αντιστοιχούσε στο 80% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας (HRmax) και διάρκειας 30 λεπτών, με χρονικό κενό 5-7 ημερών μεταξύ αυτών και τυχαία σειρά. Έγιναν αιμοληψίες στους εθελοντές 5 λεπτά πριν και μετά την εφαρμογή του εκάστοτε πρωτοκόλλου και τα δείγματα ακολούθως χρησιμοποιήθηκαν
για τον προσδιορισμό των υπό μελέτη ορμονών στον ορό με τη μέθοδο Elisa.

Αποτελέσματα : Στις μετρήσεις της συγκέντρωσης της κορτιζόλης παρατηρήθηκε μια μείωση των επιπέδων της, από 300,2 ± 33,3 ng/ml σε 284,3 ± 24,5 ng/ml για το πρωτόκολλο της ποδηλάτησης και από 317,0 ± 36,2 ng/ml σε 284,8 ± 44,2 ng/ml για το πρωτόκολλο του τρεξίματος. Ωστόσο, σε καμία από τις δυο περιπτώσεις η μεταβολή αυτή δεν ήταν στατιστικά σημαντική (p = 0,52 και p = 0,25 για ποδηλάτηση και τρέξιμο αντίστοιχα). Συγκριτικά για τα δύο πρωτόκολλα, οι διαφορές Post – Pre τόσο σε απόλυτες τιμές όσο και σε ποσοστιαίες μεταβολές, δεν ήταν στατιστικά σημαντικές (p = 0,72 και p = 0,40).

Συμπέρασμα : Κανένα είδος άσκησης δεν προκάλεσε σημαντική μεταβολή στην κορτιζόλη.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-03-29
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Άσκηση - Διαιτολογικές απόψεις
Άσκηση - Υγιειονολογικές απόψεις
Λέξεις-κλειδιά:
αερόβια άσκηση, τρέξιμο, ποδηλάτηση, κορτιζόλη
Περιγραφή:
80 σ.,εικ.,πίν.,σχ.
Άδεια χρήσης:
19429 Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0

IOANNISPALOGLOU.pdf

2 MB