Πρωτότυπος Τίτλος:
Επίδραση της μέτριας κατανάλωσης κρασιού στα ένζυμα μεταβολισμού του Παράγοντα Ενεργοποίησης των Αιμοπεταλίων σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο
Συγγραφέας:
Παφίλας, Χρήστος, Χριστόδουλος
Επιβλέπων καθηγητής:
Φραγκοπούλου, Ελισάβετ
Περίληψη:
Υπόβαθρο: Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν βασική αιτία θανάτου παγκοσμίως. Η ανάπτυξη τους επέρχεται σταδιακά μέσα από την διαδικασία της αθηρωμάτωσης που αποτελεί μία κατάσταση χρόνιας φλεγμονής. Ο Παράγοντας Ενεργοποίησης των Αιμοπεταλίων (PAF) είναι ένα ισχυρός λιποειδικός μεσολαβητής της φλεγμονής και της θρόμβωσης που κατέχει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην διαδικασία της αθηρωμάτωσης. Προηγούμενες μελέτες της ερευνητικής μας ομάδας έχουν επισημάνει την ύπαρξη μικρο-συστατικών στο κρασί με αντιφλεγμονώδη και αντι-θρομβωτική δράση. Στο πλαίσιο αυτό έχει προηγουμένως βρεθεί ότι η κατανάλωση κρασιού παράλληλα με ένα γεύμα μειώνει τη δράση των βιοσυνθετικών ενζύμων του PAF σε υγιείς εθελοντές.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση της μακροχρόνιας επίδρασης της μέτριας κατανάλωσης κρασιού στα ένζυμα του μεταβολισμού του PAF σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο.
Μεθοδολογία: Στην μελέτη συμμετείχαν 64 εθελοντές που έπασχαν από στεφανιαία νόσο. Η παρέμβαση ήταν διάρκειας 8 εβδομάδων, κατά την οποία οι εθελοντές είχαν χωριστεί σε 3 ομάδες. Η πρώτη ομάδα απείχε από το αλκοόλ (ομάδα ελέγχου), η δεύτερη ομάδα κατανάλωνε καθημερινά 200mL κόκκινο κρασί (Cabernet Sauvignon, 13.5% v/v αλκ.), ενώ η τρίτη ομάδα προσλάμβανε 72ml τσίπουρο (ομάδα θετικού ελέγχου στην αιθανόλη), ώστε και οι δύο να καταναλώνουν 27g αιθανόλης ημερησίως. Λήφθηκαν βιολογικά δείγματα σε τρεις χρονικές στιγμές, στην έναρξη, στο μέσο της παρέμβασης (4 εβδομάδες) και με την ολοκλήρωση της, στις 8 εβδομάδες. Μετρήθηκε η δραστικότητα των βασικών ενζύμων βιοσύνθεσης του PAF, δηλαδή της PAF-φωσφοχολινο-τρανφεράσης (PAF-CPT) και της λύσο-PAF ακετυλο-τρανσφεράσης (PAF-AT) σε ομογενοποίημα λευκοκυττάρων. Επίσης, αξιολογήθηκαν τα χαρακτηριστικά του δείγματος, ως προς ανθρωπομετρικά στοιχεία, διατροφικές συνήθειες, αιματολογικούς και βιοχημικούς δείκτες και την φυσική δραστηριότητα. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με την χρήση κατάλληλου στατιστικού λογισμικού.
Αποτελέσματα: Στα δεδομένα έναρξης της παρέμβασης δεν υπήρξε διαφορά στις δραστικότητες των ενζύμων μεταξύ των 3 ομάδων και στα βασικά χαρακτηριστικά του δείγματος. Την παρέμβαση ολοκλήρωσαν 57 εθελοντές. Στα κύρια ευρήματα της μελέτης φάνηκε πως μεταξύ των τριών ομάδων, μόνο η ομάδα του κρασιού επέδρασε σημαντικά στη δραστικότητα της PAF AT στις 4 εβδομάδες (Ρ=0,04). Όσον αφορά την PAF-CPT, δεν εντοπίστηκε σημαντική επίδραση μεταξύ των τριών ομάδων (P=0,117), ωστόσο παρατηρήθηκε στο όριο της σημαντικότητας, τάση μείωσης της δραστικότητας της PAF-CPT στην ομάδα του κρασιού, μεταξύ έναρξης και 8 εβδομάδων (Ρ=0,057).
Συμπεράσματα: Η μακροχρόνια μέτρια προς ελαφριά κατανάλωση κρασιού μειώνει τη δράση των βιοσυνθετικών ενζύμων του μεσολαβητή της φλεγμονής PAF σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο, παρατήρηση που υποδηλώνει πως η εντοπισμένη αντιφλεγμονώδης και αντιθρομβωτική δράση του κρασιού μπορεί να είναι αποτέλεσμα της αναστολής του PAF από τα βιοδραστικά μικρο-συστατικά του κρασιού.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση της μακροχρόνιας επίδρασης της μέτριας κατανάλωσης κρασιού στα ένζυμα του μεταβολισμού του PAF σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο.
Μεθοδολογία: Στην μελέτη συμμετείχαν 64 εθελοντές που έπασχαν από στεφανιαία νόσο. Η παρέμβαση ήταν διάρκειας 8 εβδομάδων, κατά την οποία οι εθελοντές είχαν χωριστεί σε 3 ομάδες. Η πρώτη ομάδα απείχε από το αλκοόλ (ομάδα ελέγχου), η δεύτερη ομάδα κατανάλωνε καθημερινά 200mL κόκκινο κρασί (Cabernet Sauvignon, 13.5% v/v αλκ.), ενώ η τρίτη ομάδα προσλάμβανε 72ml τσίπουρο (ομάδα θετικού ελέγχου στην αιθανόλη), ώστε και οι δύο να καταναλώνουν 27g αιθανόλης ημερησίως. Λήφθηκαν βιολογικά δείγματα σε τρεις χρονικές στιγμές, στην έναρξη, στο μέσο της παρέμβασης (4 εβδομάδες) και με την ολοκλήρωση της, στις 8 εβδομάδες. Μετρήθηκε η δραστικότητα των βασικών ενζύμων βιοσύνθεσης του PAF, δηλαδή της PAF-φωσφοχολινο-τρανφεράσης (PAF-CPT) και της λύσο-PAF ακετυλο-τρανσφεράσης (PAF-AT) σε ομογενοποίημα λευκοκυττάρων. Επίσης, αξιολογήθηκαν τα χαρακτηριστικά του δείγματος, ως προς ανθρωπομετρικά στοιχεία, διατροφικές συνήθειες, αιματολογικούς και βιοχημικούς δείκτες και την φυσική δραστηριότητα. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με την χρήση κατάλληλου στατιστικού λογισμικού.
Αποτελέσματα: Στα δεδομένα έναρξης της παρέμβασης δεν υπήρξε διαφορά στις δραστικότητες των ενζύμων μεταξύ των 3 ομάδων και στα βασικά χαρακτηριστικά του δείγματος. Την παρέμβαση ολοκλήρωσαν 57 εθελοντές. Στα κύρια ευρήματα της μελέτης φάνηκε πως μεταξύ των τριών ομάδων, μόνο η ομάδα του κρασιού επέδρασε σημαντικά στη δραστικότητα της PAF AT στις 4 εβδομάδες (Ρ=0,04). Όσον αφορά την PAF-CPT, δεν εντοπίστηκε σημαντική επίδραση μεταξύ των τριών ομάδων (P=0,117), ωστόσο παρατηρήθηκε στο όριο της σημαντικότητας, τάση μείωσης της δραστικότητας της PAF-CPT στην ομάδα του κρασιού, μεταξύ έναρξης και 8 εβδομάδων (Ρ=0,057).
Συμπεράσματα: Η μακροχρόνια μέτρια προς ελαφριά κατανάλωση κρασιού μειώνει τη δράση των βιοσυνθετικών ενζύμων του μεσολαβητή της φλεγμονής PAF σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο, παρατήρηση που υποδηλώνει πως η εντοπισμένη αντιφλεγμονώδης και αντιθρομβωτική δράση του κρασιού μπορεί να είναι αποτέλεσμα της αναστολής του PAF από τα βιοδραστικά μικρο-συστατικά του κρασιού.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-03-29
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Καρδιαγγειακό σύστημα - Ασθένειες - Διαιτολογικές απόψεις
Οίνος - Θεραπευτικές ιδιότητες
Οίνος - Θεραπευτικές ιδιότητες
Λέξεις-κλειδιά:
αλκοόλ, βιοδραστικά μικροσυστατικά, κρασί, παράγοντας ενεργοποίησης αιμοπεταλίων
Περιγραφή:
128 σ.,εικ.,πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
