Πρωτότυπος Τίτλος:
Γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί. Το πρόβλημα συνύπαρξης καλλιέργειας
Συγγραφέας:
Ιφόγλου, Μαρία, Ιωάννης
Επιβλέπων καθηγητής:
Καρύμπαλης, Ευθύμιος
Περίληψη:
Στο πλαίσιο μίας οργανωμένης κοινότητας δικαίου, η νομοθεσία χρειάζεται να συμβαδίζει με τις ρυθμιστικές ανάγκες μίας κοινωνίας και να παρακολουθεί ένα διογκούμενο αριθμό εξελίξεων, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας. Η ανωτέρω διαπίστωση ισχύει ιδιαίτερα στις περιπτώσεις, όπου η πρόοδος αυτή ενδέχεται να παρουσιάζει απειλές για τη δημόσια υγεία και για το φυσικό περιβάλλον. Έτσι όλο και περισσότεροι άνθρωποι τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες ανησυχούν για την
ρύπανση, την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και για την ποιότητα της τροφής που καταναλώνουν. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια ασκείται κριτική για την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων, τη μέθοδο και τα μέσα που χρησιμοποιεί ο γεωργός, καθώς και για τα υπολείμματα που βρίσκονται στις τροφές από φυτοφάρμακα και χημικά λιπάσματα. Είναι γεγονός, ότι η μη ορθολογική διαχείριση των εδαφικών και υδατικών πόρων κατά την άσκηση της συμβατικής βιομηχανοποιημένης γεωργίας, σε συνδυασμό με την αλόγιστη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων και χημικών λιπασμάτων, επέφερε τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, μια σειρά δυσμενών περιβαλλοντικών καθώς και κοινωνικοοικονομικών επιδράσεων. Σαν μην έφτανε αυτό, εκτός από την συμβατική γεωργία επανέρχονται πια στο προσκήνιο και οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί. Οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί (ΓΤΟ) είναι οποιοσδήποτε οργανισμός του οποίου το γενετικό υλικό έχει τροποποιηθεί με τη χρήση τεχνικών γενετικής μηχανικής. Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες συνιστούν κίνδυνο και προσφέρουν
τεράστια δυνητικά οφέλη. Από την άλλη πλευρά οι οικολόγοι τονίζουν την αισθητή έλλειψη γνώσης και κατανόησης των κινδύνων, ενώ οι καταναλωτές διαμαρτύρονται ότι τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα τους έχουν επιβληθεί αναγκαστικά και ότι το σύστημα σήμανσης δεν είναι διαφανές με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η επιλογή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βέβαια σε σύγκριση με την Αμερική είναι επιφυλακτική έναντι των ΓΤΟ και δεν έχει να κάνει μονό με την «ασφάλεια – επικινδυνότητα» αλλά με την περιβαλλοντική συνείδηση, και την αξία που αποδίδεται στις παραδοσιακές και ήπιας κλίμακας μεθόδους
αγροτικής παραγωγής ως στοιχεία πολιτιστικής ταυτότητας, βάσει των οποίων οι πολίτες της Ευρώπης αξιολογούν την ποιότητα της ζωής τους. Για αυτό το λόγο η διπλωματική αυτή εξετάζει τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και σκοπός της είναι να αναδείξει την πρόσφατη οδηγία 2015/412/ΕΕ. Η οδηγία αυτή αφορά τη δυνατότητα που παρέχεται στα κράτη μέλη να περιορίζουν ή να απαγορεύουν μονομερώς την καλλιέργεια ΓΤΟ στο σύνολο ή σε τμήμα της επικράτειάς τους. Συνεπώς αφορά και την Ελλάδα, η οποία χρησιμοποίησε την οδηγία αυτή για να απαγορεύσει τους ΓΤΟ στην Ελλάδα για λόγους φυσικού πλούτου αλλά και μη εφαρμογής μέτρων συνύπαρξης.
ρύπανση, την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και για την ποιότητα της τροφής που καταναλώνουν. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια ασκείται κριτική για την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων, τη μέθοδο και τα μέσα που χρησιμοποιεί ο γεωργός, καθώς και για τα υπολείμματα που βρίσκονται στις τροφές από φυτοφάρμακα και χημικά λιπάσματα. Είναι γεγονός, ότι η μη ορθολογική διαχείριση των εδαφικών και υδατικών πόρων κατά την άσκηση της συμβατικής βιομηχανοποιημένης γεωργίας, σε συνδυασμό με την αλόγιστη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων και χημικών λιπασμάτων, επέφερε τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, μια σειρά δυσμενών περιβαλλοντικών καθώς και κοινωνικοοικονομικών επιδράσεων. Σαν μην έφτανε αυτό, εκτός από την συμβατική γεωργία επανέρχονται πια στο προσκήνιο και οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί. Οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί (ΓΤΟ) είναι οποιοσδήποτε οργανισμός του οποίου το γενετικό υλικό έχει τροποποιηθεί με τη χρήση τεχνικών γενετικής μηχανικής. Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες συνιστούν κίνδυνο και προσφέρουν
τεράστια δυνητικά οφέλη. Από την άλλη πλευρά οι οικολόγοι τονίζουν την αισθητή έλλειψη γνώσης και κατανόησης των κινδύνων, ενώ οι καταναλωτές διαμαρτύρονται ότι τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα τους έχουν επιβληθεί αναγκαστικά και ότι το σύστημα σήμανσης δεν είναι διαφανές με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η επιλογή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βέβαια σε σύγκριση με την Αμερική είναι επιφυλακτική έναντι των ΓΤΟ και δεν έχει να κάνει μονό με την «ασφάλεια – επικινδυνότητα» αλλά με την περιβαλλοντική συνείδηση, και την αξία που αποδίδεται στις παραδοσιακές και ήπιας κλίμακας μεθόδους
αγροτικής παραγωγής ως στοιχεία πολιτιστικής ταυτότητας, βάσει των οποίων οι πολίτες της Ευρώπης αξιολογούν την ποιότητα της ζωής τους. Για αυτό το λόγο η διπλωματική αυτή εξετάζει τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και σκοπός της είναι να αναδείξει την πρόσφατη οδηγία 2015/412/ΕΕ. Η οδηγία αυτή αφορά τη δυνατότητα που παρέχεται στα κράτη μέλη να περιορίζουν ή να απαγορεύουν μονομερώς την καλλιέργεια ΓΤΟ στο σύνολο ή σε τμήμα της επικράτειάς τους. Συνεπώς αφορά και την Ελλάδα, η οποία χρησιμοποίησε την οδηγία αυτή για να απαγορεύσει τους ΓΤΟ στην Ελλάδα για λόγους φυσικού πλούτου αλλά και μη εφαρμογής μέτρων συνύπαρξης.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-03-24
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Γεωγραφία (Γενικά)
Λοιπά Θέματα:
Καλλιέργειες
Λέξεις-κλειδιά:
ΓΤΟ, Ελλάδα, απαγόρευση, γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί
Περιγραφή:
70 σ.,πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
