Πρωτότυπος Τίτλος:
Η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στα μουσεία κατά την περίοδο της πανδημίας
Συγγραφέας:
Κοντού, Παναγιώτα, Γεώργιος
Επιβλέπων καθηγητής:
Κυπριανός, Κωνσταντίνος
Περίληψη:
Αναμφίβολα το έτος 2020 για τους μελλοντικούς ιστορικούς θα αποτελεί την αφετηρία του 21ου αιώνα, καθώς το ξέσπασμα της πανδημίας COVID-19 με το ξεκίνημά του, στιγμάτισε ολιστικά την πορεία της ανθρωπότητας για τα επόμενα χρόνια, επηρεάζοντας δραστικά όλους τους τομείς της. Ως απόρροια της αιφνίδιας εμφάνισής της, εκατομμύριες ζωές χάθηκαν, πολυάριθμοι περιορισμοί τέθηκαν, πολλοί οργανισμοί έκλεισαν προσωρινά τις πόρτες τους, ενώ προκλήθηκε μεγάλη ανησυχία και αβεβαιότητα για το μέλλον. Από τις συνέπειες της υγειονομικής κρίσης COVID-19 δεν έμεινε ανεπηρέαστος ο χώρος του πολιτισμού και των τεχνών. Σε παγκόσμιο επίπεδο ο τρόπος λειτουργίας των μουσείων και των διάφορων πολιτιστικών ιδρυμάτων κλονίστηκε άμεσα. Εκδηλώσεις αυτών και πλήθος δραστηριοτήτων αναβλήθηκαν ή ματαιώθηκαν, τεράστιες απώλειες εσόδων προέκυψαν, ενώ ταυτόχρονα καθήκοντα αναθεωρήθηκαν και ιεραρχίες διαταράχθηκαν. Παρόλα αυτά, μέσα στο σύνολο
των προκλήσεων και των προβλημάτων που επέφερε η πανδημία, έδρασε ενθαρρυντικά για τη δημιουργία ενός καινούριου τοπίου, ψηφιακού, μέσα από τις υπηρεσίες του οποίου το εκάστοτε μουσείο θα έχει τη δυνατότητα, να διευρύνει τη φήμη του, καθώς να διατηρήσει και να ενισχύσει την επαφή με το κοινό του, αναπτύσσοντας ουσιαστικό διάλογο και επικοινωνία μαζί του. Προκειμένου να αποτυπωθεί η ελληνική πραγματικότητα και οι αντιδράσεις των
ελληνικών μουσείων απέναντι στους περιορισμούς που έθεσε η πανδημία, μέσω της παρούσας ποσοτικής έρευνας επιδιώκεται να εξεταστούν ζητήματα ψηφιακής παρουσίας αυτών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ), καθώς και πρακτικές διαχείρισής τους. Παρότι τα αποτελέσματά της προέρχονται από απαντήσεις συγκεκριμένου δείγματος μπορούν να γενικευτούν και να ερμηνευτούν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Η μελέτη των ελληνικών μουσείων
εν μέρει φανερώνει τις προσπάθειες που καταβάλλουν για τον εκσυγχρονισμό τους, ωστόσο καταδεικνύει την αδυναμία τους να αφουγκραστούν και να εφαρμόσουν πρότυπα-πρακτικές διεθνών ιδρυμάτων.
των προκλήσεων και των προβλημάτων που επέφερε η πανδημία, έδρασε ενθαρρυντικά για τη δημιουργία ενός καινούριου τοπίου, ψηφιακού, μέσα από τις υπηρεσίες του οποίου το εκάστοτε μουσείο θα έχει τη δυνατότητα, να διευρύνει τη φήμη του, καθώς να διατηρήσει και να ενισχύσει την επαφή με το κοινό του, αναπτύσσοντας ουσιαστικό διάλογο και επικοινωνία μαζί του. Προκειμένου να αποτυπωθεί η ελληνική πραγματικότητα και οι αντιδράσεις των
ελληνικών μουσείων απέναντι στους περιορισμούς που έθεσε η πανδημία, μέσω της παρούσας ποσοτικής έρευνας επιδιώκεται να εξεταστούν ζητήματα ψηφιακής παρουσίας αυτών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ), καθώς και πρακτικές διαχείρισής τους. Παρότι τα αποτελέσματά της προέρχονται από απαντήσεις συγκεκριμένου δείγματος μπορούν να γενικευτούν και να ερμηνευτούν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Η μελέτη των ελληνικών μουσείων
εν μέρει φανερώνει τις προσπάθειες που καταβάλλουν για τον εκσυγχρονισμό τους, ωστόσο καταδεικνύει την αδυναμία τους να αφουγκραστούν και να εφαρμόσουν πρότυπα-πρακτικές διεθνών ιδρυμάτων.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-03-23
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Πολιτισμός και πολιτισμικές διαδικασίες (κοινωνική αλλαγή, δομισμός, διάχυση)
Λοιπά Θέματα:
Πολιτιστικοί Οργανισμοί
Λέξεις-κλειδιά:
πανδημία, κοινωνικά δίκτυα, μουσεία,πολιτιστικοί οργανισμοί, μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Περιγραφή:
87 σ.,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
