Πρωτότυπος Τίτλος:
Μεταβολικές αποκρίσεις μετά από άσκηση : μελέτη σε διαβητικούς ασθενείς
Συγγραφέας:
Σακκά, Φρειδερίκη, Κωνσταντίνος
Επιβλέπων καθηγητής:
Τέντα, Ρωξάνη
Περίληψη:
Εισαγωγή: Ο ΣΔΙΙ είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα, το οποίο χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία και προσβάλει μεγάλος μέρος του πληθυσμού. Η φυσική δραστηριότητα σε συνδυασμό με κατάλληλη διατροφή αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο τόσο για την πρόληψη όσο και για την αντιμετώπιση του ΣΔΙΙ. Την τελευταία δεκαετία, πολλές έρευνες υποστηρίζουν ότι η ώρα που εκτελείται η συνεδρία άσκησης μέσα στη διάρκεια της ημέρας ίσως έχει κάποια επίδραση τόσο στη γλυκαιμία όσο και σε δείκτες ινσουλινοαντίστασης σε ασθενείς με ΣΔΙΙ.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας διασταυρούμενης τυχαιοποιημένης κλινικής δοκιμής ήταν η μελέτη πιθανών οξέων επιδράσεων της αερόβιας άσκησης, που πραγματοποιείται διαφορετικές χρονικές στιγμές μέσα στη διάρκεια της ημέρας, στα επίπεδα Γλυκόζης νηστείας πλάσματος (FBG), C-πεπτιδίου νηστείας πλάσματος και στις τιμές ενός δείκτη ινσουλινοαντίστασης, [20/(F-CRPxFPG].
Μέθοδος: Συμμετείχαν 12 άντρες με διαγνωσμένο μη ινσουλινοεξαρτώμενο ΣΔΙΙ ( ηλικίας 62,9 ± 6,1, ΔΜΣ 27,3 ± 2,9 Kg/m2). Οι εθελοντές εκτέλεσαν 60΄ άσκηση στο κυκλοεργόμετρο στο 75% της Μέγιστης Καρδιακής Συχνότητας (ΜΚΣ) είτε το πρωί (M-EX, Morning-Exercise), είτε το απόγευμα (E-EX, Evening-Exercise) είτε εκτέλεσαν δύο συνεδρίες άσκησης στο κυκλοεργόμετρο - μία πρωινή, μία απογευματινή, διάρκειας 30΄ η καθεμία (ME-EX, Morning Evening-Exercise). Επίσης, συμπεριλήφθηκε μία ομάδα ελέγχου (C-Control), όπου οι εθελοντές δεν εκτέλεσαν κάποιου είδους άσκηση. Ωστόσο, υποβάλλονταν σε λήψη αίματος κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μία ημέρα πριν και την ημέρα των συνεδριών ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να μην τροποποιήσουν τις διατροφικές τους συνήθειες.
Αποτελέσματα: Δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές όσον αφορά τα επίπεδα C-πεπτιδίου νηστείας πλάσματος μεταξύ των διαφορετικών παρεμβάσεων (p > 0,05). Επίσης, τα επίπεδα Γλυκόζης νηστείας πλάσματος (FBG), το επόμενο πρωί ήταν παρόμοια μεταξύ των διαφορετικών ομάδων (p > 0,05). Τέλος, φάνηκε ότι η ώρα που εκτελείται η αερόβια άσκηση μέσα στη διάρκεια της ημέρας δεν έχει κάποια στατιστικά σημαντική επίδραση στις τιμές του δείκτη ινσουλινοαντίστασης που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα έρευνα, 20/(F-CRPxFPG (p > 0,05).
Συμπέρασμα: Δεν φαίνεται η μέτριας ένταση αερόβια άσκηση, που εκτελείται διαφορετικές στιγμές μέσα στη διάρκεια της ημέρας, να οδηγεί σε στατιστικά σημαντικές αλλαγές στην Γλυκόζης νηστείας πλάσματος (FBG), C-πεπτιδίου νηστείας πλάσματος και στις τιμές του δείκτη ινσουλινοαντίστασης [20/(F-CRPxFPG].
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας διασταυρούμενης τυχαιοποιημένης κλινικής δοκιμής ήταν η μελέτη πιθανών οξέων επιδράσεων της αερόβιας άσκησης, που πραγματοποιείται διαφορετικές χρονικές στιγμές μέσα στη διάρκεια της ημέρας, στα επίπεδα Γλυκόζης νηστείας πλάσματος (FBG), C-πεπτιδίου νηστείας πλάσματος και στις τιμές ενός δείκτη ινσουλινοαντίστασης, [20/(F-CRPxFPG].
Μέθοδος: Συμμετείχαν 12 άντρες με διαγνωσμένο μη ινσουλινοεξαρτώμενο ΣΔΙΙ ( ηλικίας 62,9 ± 6,1, ΔΜΣ 27,3 ± 2,9 Kg/m2). Οι εθελοντές εκτέλεσαν 60΄ άσκηση στο κυκλοεργόμετρο στο 75% της Μέγιστης Καρδιακής Συχνότητας (ΜΚΣ) είτε το πρωί (M-EX, Morning-Exercise), είτε το απόγευμα (E-EX, Evening-Exercise) είτε εκτέλεσαν δύο συνεδρίες άσκησης στο κυκλοεργόμετρο - μία πρωινή, μία απογευματινή, διάρκειας 30΄ η καθεμία (ME-EX, Morning Evening-Exercise). Επίσης, συμπεριλήφθηκε μία ομάδα ελέγχου (C-Control), όπου οι εθελοντές δεν εκτέλεσαν κάποιου είδους άσκηση. Ωστόσο, υποβάλλονταν σε λήψη αίματος κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μία ημέρα πριν και την ημέρα των συνεδριών ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να μην τροποποιήσουν τις διατροφικές τους συνήθειες.
Αποτελέσματα: Δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές όσον αφορά τα επίπεδα C-πεπτιδίου νηστείας πλάσματος μεταξύ των διαφορετικών παρεμβάσεων (p > 0,05). Επίσης, τα επίπεδα Γλυκόζης νηστείας πλάσματος (FBG), το επόμενο πρωί ήταν παρόμοια μεταξύ των διαφορετικών ομάδων (p > 0,05). Τέλος, φάνηκε ότι η ώρα που εκτελείται η αερόβια άσκηση μέσα στη διάρκεια της ημέρας δεν έχει κάποια στατιστικά σημαντική επίδραση στις τιμές του δείκτη ινσουλινοαντίστασης που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα έρευνα, 20/(F-CRPxFPG (p > 0,05).
Συμπέρασμα: Δεν φαίνεται η μέτριας ένταση αερόβια άσκηση, που εκτελείται διαφορετικές στιγμές μέσα στη διάρκεια της ημέρας, να οδηγεί σε στατιστικά σημαντικές αλλαγές στην Γλυκόζης νηστείας πλάσματος (FBG), C-πεπτιδίου νηστείας πλάσματος και στις τιμές του δείκτη ινσουλινοαντίστασης [20/(F-CRPxFPG].
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-03-22
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Λοιπά Θέματα:
Σακχαρώδης διαβήτης - Διαιτολογικές απόψεις
Λέξεις-κλειδιά:
δείκτης ινσουλινοαντίστασης, γλυκόζη ορού νηστείας, ΣΔΙΙ, αερόβια άσκηση
Περιγραφή:
59 σ.,εικ.,πίν.,χάρτες,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
