Περίληψη:
Προηγούμενες μελέτες έχουν επισημάνει την ύπαρξη μικρο-συστατικών στο κρασί με αντι-θρομβωτική δράση. Σκοπός της παρούσας Μεταπτυχιακής διατριβής είναι η μελέτη της επίδρασης ελαφριάς προς μέτριας κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο.
Για το σκοπό αυτό θα χρησιμοποιηθούν βιολογικά δείγματα κλινικής μελέτης που έχει ήδη ολοκληρωθεί. Συγκεκριμένα, άνδρες με στεφανιαία νόσο ηλικίας 58-65 ετών χωρίστηκαν τυχαία σε 3 ομάδες: ομάδα αναφοράς (Ν=21, ολοκλήρωσαν 20), ομάδα κρασιού (Ν=22,
ολοκλήρωσαν 21) και ομάδα τσίπουρου (Ν=21, ολοκλήρωσαν 16). Η ομάδα αναφοράς κλήθηκε να απέχει από το αλκοόλ, η ομάδα του κρασιού κατανάλωνε 200mL κόκκινο κρασί περιεκτικότητας 13.5% v/v, ενώ η ομάδα του τσίπουρου προσλάμβανε καθημερινά 72mL τσίπουρο με 38% v/v. Η παρέμβαση διήρκησε 8 εβδομάδες και περιλάμβανε 3 αιμοληψίες για την παραλαβή βιολογικών δειγμάτων: στην αρχή (0 εβδομάδες), στις 4 και στις 8 εβδομάδες.
Στα δείγματα του πλάσματος,στη παρούσα Μεταπτυχιακή διατριβή, μετρήθηκαν τα επίπεδα του Δ-διμερές (d-dimer).
Όσον αφορά τα αποτελέσματα στην έναρξη της μελέτης, δεν παρατηρείται σημαντική διαφορά μεταξύ των αιματολογικών και των βιοχημικών δεικτών στους εθελοντές (P>0.05).Δεν υπάρχει διαφοροποίηση στα επίπεδα d-dimer κατά τη διάρκεια της παρέμβασης (4 και 8 εβδομάδες) σε καμία από 3 ομάδες (ομάδα αναφοράς Ptime= 0.375, ομάδα κρασιού: Ptime= 0.641,
ομάδα τσίπουρου Ptime= 0.575) ούτε και μεταξύ των ομάδων στις 4 (Ptrial=0.966) και 8 (Ptrial=0.818). εβδομάδες από την έναρξη της παρέμβασης
Συμπερασματικά, η κατανάλωση κρασιού ή τσίπουρου για 8 εβδομάδες δεν φάνηκε να επηρεάζει τα επίπεδα d-dimer σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο.