Περίληψη:
Τα σύγχρονα υπολογιστικά συστήματα είναι πολύπλοκα, αλλά μπορούν να υποστηρίξουν ένα ευρύ φάσμα προηγμένων εφαρμογών. Οι εφαρμογές μπορούν να διαταχθούν σε ετερογενείς πόρους, προκειμένου να είναι ευρύτερα προσβάσιμες και πιο αποδοτικές για τους τελικούς χρήστες. Αυτή η διατριβή ασχολείται με τις μεθόδους που επιτρέπουν αυτές τις προηγμένες εφαρμογές, όπως το Cloud computing, το Edge computing, το Serverless computing, τα λογισμικοποιημένα δίκτυα και το Διαδίκτυο των Πραγμάτων (IoT). Οι μέθοδοι αυτές, και ορισμένες βέλτιστες πρακτικές, συνδυάζονται για να σχηματίσουν το Νέφος των Πραγμάτων (FoT). Δίνεται έμφαση στις δομές και τους μηχανισμούς που επιτρέπουν τη βέλτιστη απόδοση των εφαρμογών στο FoT, και στους τρόπους ενορχηστρώσεώς τους. Εξετάζονται βασικοί ενεργοποιητές, στρατηγικές διαχείρισης, βέλτιστες πρακτικές και αλγόριθμοι για βελτιστοποίηση πόρων και έξυπνη ενορχήστρωση, με βάση την διαθέσιμη επιστημονική βιβλιογραφία και την τεχνική τεκμηρίωση. Τέλος, εισάγεται η ιδέα για ένα νέο σχήμα έξυπνης μετα-ενορχήστρωσης, το οποίο βασίζεται στη μετα-μοντελοποίηση και τη λογική της OWL, μαζί με την πρώτη έκδοση του σχετικού λεξιλογίου/μεταμοντέλου OWL.
Λέξεις-κλειδιά:
υπολογιστική νέφους, υπολογισμός χωρίς διακομιστή, βελτιστοποίηση πόρων, έξυπνη ενορχήστρωση,Διαδίκτυο των πραγμάτων