Πρωτότυπος Τίτλος:
Συσχέτιση κατανάλωσης ωμών και ζυμωμένων τροφίμων με τη διατήρηση της απώλειας βάρους
Συγγραφέας:
Λυράκου, Μαίρη, Γεώργιος
Επιβλέπων καθηγητής:
Γιαννακούλια, Μαρία
Περίληψη:
Εισαγωγή:
Η υπερβαρότητα και η παχυσαρκία αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της δημόσιας υγείας, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και στην Ελλάδα. Αν και οι διαθέσιμες θεραπείες κατά της παχυσαρκίας είναι βραχυχρόνια αποτελεσματικές για την απώλεια σωματικού βάρους, τα δεδομένα για την μακροχρόνια διατήρηση αυτής της απώλειας είναι μάλλον αποθαρρυντικά. Σε αυτό το πλαίσιο διερευνώνται οι παράγοντες που δύνανται να συμβάλλουν στην μακροχρόνια διατήρηση βάρους. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ κατανάλωσης ωμών και ζυμωμένων τροφίμων και της διατήρησης απώλειας βάρους.
Μεθοδολογία:
Το δείγμα της παρούσας εργασίας αποτελούταν από 509 άτομα, (N=509), εκ των οποίων τα 358 ανήκαν στους διατηρούντες, ενώ τα 151 στους επανακτήσαντες, της απώλειας του σωματικού βάρους. Η αξιολόγηση της συνολικής διαιτητικής πρόσληψης των ατόμων έγινε με δύο ανακλήσεις 24ώρου, από όπου λήφθηκαν τα δεδομένα για τον προσδιορισμό των μερίδων των ωμών και ζυμωμένων τροφίμων. Οι μερίδες υπολογίστηκαν με βάση τα ελληνικά διαιτητικά ισοδύναμα.
Αποτελέσματα:
Βρέθηκε στατιστικά σημαντική ανάμεσα στην διατήρηση απώλειας βάρους και την αυξημένη κατανάλωση ωμών φρούτων (ΣΛ=1,16, ΟΕ 95%:1-1,34, p=0.052), την μεγαλύτερη κατανάλωση πρωτεΐνης (g/ kg ΣΒ) [1,00(0,75-1,29) για τους διατηρούντες έναντι 0,84(0,60-1,04) για τους διατηρήσαντες, p<0.001)], την αυξημένη κατανάλωση συνολικά ωμών και ζυμωμένων τροφίμων (μερίδες ανά ημέρα) (ΣΛ=1,09, 95%ΟΕ: 1,00-1,18, p=0,044) και την μεγαλύτερη αρχική απώλεια βάρους (kg) (26,1±8,9 στους διατηρούντες έναντι 18,5±7,2 στους επανακτήσαντες, p<0,001). Τέλος, παρατηρήθηκε μια (μη στατιστικά σημαντική) θετική τάση ανάμεσα στην αυξημένη κατανάλωση γιαουρτιού (μερίδες ανά ημέρα) και την διατήρηση απώλειας βάρους(ΣΛ=1,87, ΟΕ 95%:0,98-3,58, p=0.058), ενώ δεν παρατηρήθηκε κάποια σχέση με την συνολική κατανάλωση ζυμωμένων τροφίμων (μερίδες ανά ημέρα) (ΣΛ=1,06, ΟΕ 95%:0,9-1,25, p=0.49).
Συμπεράσματα:
Η παρούσα μελέτη κατέληξε σε μια θετική συσχέτιση της αύξησης κατανάλωσης των ωμών φρούτων και της διατήρηση της απώλειας του σωματικού βάρους, ενώ αυτή η σχέση δεν παρατηρήθηκε για τα ωμά λαχανικά. Τα ζυμωμένα τρόφιμα δεν βρέθηκε να διαδραματίζουν κάποιον ιδιαίτερο ρόλο στην διατήρηση, ενώ το γιαούρτι είναι ένα τρόφιμο που ίσως χαίρει περαιτέρω μελέτης. Τέλος, φάνηκε η μεγαλύτερη πρόσληψη πρωτεΐνης (g/ kg ΣΒ) και η μεγαλύτερη αρχική απώλεια βάρους να συμβάλλει στην διατήρηση της απώλειας. Περισσότερες κλινικές δοκιμές και προοπτικές μελέτες απαιτούνται για την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων σχετικά με την επίδραση συγκεκριμένων ομάδων τροφίμων στην διατήρηση απώλειας βάρους.
Η υπερβαρότητα και η παχυσαρκία αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της δημόσιας υγείας, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και στην Ελλάδα. Αν και οι διαθέσιμες θεραπείες κατά της παχυσαρκίας είναι βραχυχρόνια αποτελεσματικές για την απώλεια σωματικού βάρους, τα δεδομένα για την μακροχρόνια διατήρηση αυτής της απώλειας είναι μάλλον αποθαρρυντικά. Σε αυτό το πλαίσιο διερευνώνται οι παράγοντες που δύνανται να συμβάλλουν στην μακροχρόνια διατήρηση βάρους. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ κατανάλωσης ωμών και ζυμωμένων τροφίμων και της διατήρησης απώλειας βάρους.
Μεθοδολογία:
Το δείγμα της παρούσας εργασίας αποτελούταν από 509 άτομα, (N=509), εκ των οποίων τα 358 ανήκαν στους διατηρούντες, ενώ τα 151 στους επανακτήσαντες, της απώλειας του σωματικού βάρους. Η αξιολόγηση της συνολικής διαιτητικής πρόσληψης των ατόμων έγινε με δύο ανακλήσεις 24ώρου, από όπου λήφθηκαν τα δεδομένα για τον προσδιορισμό των μερίδων των ωμών και ζυμωμένων τροφίμων. Οι μερίδες υπολογίστηκαν με βάση τα ελληνικά διαιτητικά ισοδύναμα.
Αποτελέσματα:
Βρέθηκε στατιστικά σημαντική ανάμεσα στην διατήρηση απώλειας βάρους και την αυξημένη κατανάλωση ωμών φρούτων (ΣΛ=1,16, ΟΕ 95%:1-1,34, p=0.052), την μεγαλύτερη κατανάλωση πρωτεΐνης (g/ kg ΣΒ) [1,00(0,75-1,29) για τους διατηρούντες έναντι 0,84(0,60-1,04) για τους διατηρήσαντες, p<0.001)], την αυξημένη κατανάλωση συνολικά ωμών και ζυμωμένων τροφίμων (μερίδες ανά ημέρα) (ΣΛ=1,09, 95%ΟΕ: 1,00-1,18, p=0,044) και την μεγαλύτερη αρχική απώλεια βάρους (kg) (26,1±8,9 στους διατηρούντες έναντι 18,5±7,2 στους επανακτήσαντες, p<0,001). Τέλος, παρατηρήθηκε μια (μη στατιστικά σημαντική) θετική τάση ανάμεσα στην αυξημένη κατανάλωση γιαουρτιού (μερίδες ανά ημέρα) και την διατήρηση απώλειας βάρους(ΣΛ=1,87, ΟΕ 95%:0,98-3,58, p=0.058), ενώ δεν παρατηρήθηκε κάποια σχέση με την συνολική κατανάλωση ζυμωμένων τροφίμων (μερίδες ανά ημέρα) (ΣΛ=1,06, ΟΕ 95%:0,9-1,25, p=0.49).
Συμπεράσματα:
Η παρούσα μελέτη κατέληξε σε μια θετική συσχέτιση της αύξησης κατανάλωσης των ωμών φρούτων και της διατήρηση της απώλειας του σωματικού βάρους, ενώ αυτή η σχέση δεν παρατηρήθηκε για τα ωμά λαχανικά. Τα ζυμωμένα τρόφιμα δεν βρέθηκε να διαδραματίζουν κάποιον ιδιαίτερο ρόλο στην διατήρηση, ενώ το γιαούρτι είναι ένα τρόφιμο που ίσως χαίρει περαιτέρω μελέτης. Τέλος, φάνηκε η μεγαλύτερη πρόσληψη πρωτεΐνης (g/ kg ΣΒ) και η μεγαλύτερη αρχική απώλεια βάρους να συμβάλλει στην διατήρηση της απώλειας. Περισσότερες κλινικές δοκιμές και προοπτικές μελέτες απαιτούνται για την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων σχετικά με την επίδραση συγκεκριμένων ομάδων τροφίμων στην διατήρηση απώλειας βάρους.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-03-17
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Διαιτολογία (Γενικά)
Διαιτολογία (Γενικά)
Λοιπά Θέματα:
Απώλεια βάρους
Λέξεις-κλειδιά:
ωμά φρούτα, ωμά λαχανικά, ζυμωμένα τρόφιμα, διατήρηση απώλειας βάρους
Περιγραφή:
74 σ.,πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
