Πρωτότυπος Τίτλος:
Ντροπαλότητα μαθητών νηπιακής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Κοινωνικοποίηση και προσαρμογή στη σχολική ζωή
Συγγραφέας:
Μένεβιτς, Ειρήνη, Ιάκωβος
Επιβλέπων καθηγητής:
Αντωνοπούλου, Αικατερίνη
Περίληψη:
Το σχολείο αποτελεί το αμέσως επόμενο περιβάλλον μετά την οικογένεια, στο οποίο το παιδί καλείται να ζήσει. Για το λόγο αυτό, η δράση του είναι πολύ σημαντική. Ο τρόπος που το σχολείο προσεγγίζει το παιδί, ανακαλύπτει τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του και τις εκπαιδευτικές του ανάγκες, το επιμορφώνει, το βοηθά να κοινωνικοποιηθεί και να μάθει να επιλύει τα προβλήματά του κ.ά. παίζει καθοριστικό ρόλο στην πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Όταν, μάλιστα, το σχολείο συνεργάζεται με την οικογένεια, τότε το παιδί μπορεί να αγγίζει το μέγιστο της συνολικής ανάπτυξης και συναισθηματικής του πληρότητας.
Ειδικότερα, τα ντροπαλά παιδιά έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ιδιαίτερη προσέγγιση από τον εκπαιδευτικό. Είναι εσωστρεφή άτομα, τα οποία αποφεύγουν να βρίσκονται στο επίκεντρο και να δραστηριοποιούνται σε ομάδες. Ο εκπαιδευτικός πρέπει από νωρίς να αντιληφθεί αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα κάποιου παιδιού και να το εκπαιδεύσει με συγκεκριμένο τρόπο. Έτσι, στα ντροπαλά παιδιά δίνονται περισσότερα κίνητρα να κοινωνικοποιηθούν και να νιώσουν μέρος του σχολικού συνόλου. Ο εκπαιδευτικός βοηθά το ντροπαλό παιδί να μάθει, όχι μόνο ατομικά, που έτσι και αλλιώς το ντροπαλό παιδί το πράττει αυτό, αλλά και ομαδικά. Με τον τρόπο αυτό το παιδί προσπαθεί να εκτιμήσει σωστά τις δεξιότητές του και να λειτουργήσει στο σύνολο, δραστηριότητα που θα το βοηθήσει να ενταχθεί πιο εύκολα στο κοινωνικό σύνολο στην πορεία.
Συγκριτικές μελέτες ανά τον κόσμο έχουν δείξει ότι τα ντροπαλά παιδιά έχουν αρνητικά συναισθήματα που συνδέονται με την αμηχανία, το άγχος και την ανησυχία. Απομονώνονται, ενώ επιδιώκουν να κάνουν φίλους που έχουν και αυτοί τα ίδια χαρακτηριστικά. Η στάση τους αυτή, συχνά αναστέλλει την ανάπτυξή τους και τους προκαλεί μελαγχολία. Για το λόγο αυτό, επιβάλλεται μία έγκαιρη διάγνωση από τον εκπαιδευτικό και μία προσεκτική και ολοκληρωμένη παρέμβαση σε συνεργασία με τους γονείς του παιδιού. Σκοπός της παρέμβασης είναι το παιδί να αποβάλλει τον αρνητισμό που έχει λόγω του συναισθήματος της ντροπαλότητας που το διακατέχει και να μπορέσει να δραστηριοποιηθεί στο μέγιστο σε όλες τις ασχολίες, έτσι ώστε να έχει τη μέγιστη δυνατή πνευματική και κοινωνική του ανάπτυξη.
Το σχολείο, λοιπόν, συμβάλλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών. Ειδικά, μάλιστα, όταν πρόκειται για ντροπαλά παιδιά, μία άμεση παρέμβαση διαχείρισης του συναισθήματος αυτού από το σχολείο μπορεί να αποβεί επωφελής για την εξέλιξη των παιδιών αυτών.
Ειδικότερα, τα ντροπαλά παιδιά έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ιδιαίτερη προσέγγιση από τον εκπαιδευτικό. Είναι εσωστρεφή άτομα, τα οποία αποφεύγουν να βρίσκονται στο επίκεντρο και να δραστηριοποιούνται σε ομάδες. Ο εκπαιδευτικός πρέπει από νωρίς να αντιληφθεί αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα κάποιου παιδιού και να το εκπαιδεύσει με συγκεκριμένο τρόπο. Έτσι, στα ντροπαλά παιδιά δίνονται περισσότερα κίνητρα να κοινωνικοποιηθούν και να νιώσουν μέρος του σχολικού συνόλου. Ο εκπαιδευτικός βοηθά το ντροπαλό παιδί να μάθει, όχι μόνο ατομικά, που έτσι και αλλιώς το ντροπαλό παιδί το πράττει αυτό, αλλά και ομαδικά. Με τον τρόπο αυτό το παιδί προσπαθεί να εκτιμήσει σωστά τις δεξιότητές του και να λειτουργήσει στο σύνολο, δραστηριότητα που θα το βοηθήσει να ενταχθεί πιο εύκολα στο κοινωνικό σύνολο στην πορεία.
Συγκριτικές μελέτες ανά τον κόσμο έχουν δείξει ότι τα ντροπαλά παιδιά έχουν αρνητικά συναισθήματα που συνδέονται με την αμηχανία, το άγχος και την ανησυχία. Απομονώνονται, ενώ επιδιώκουν να κάνουν φίλους που έχουν και αυτοί τα ίδια χαρακτηριστικά. Η στάση τους αυτή, συχνά αναστέλλει την ανάπτυξή τους και τους προκαλεί μελαγχολία. Για το λόγο αυτό, επιβάλλεται μία έγκαιρη διάγνωση από τον εκπαιδευτικό και μία προσεκτική και ολοκληρωμένη παρέμβαση σε συνεργασία με τους γονείς του παιδιού. Σκοπός της παρέμβασης είναι το παιδί να αποβάλλει τον αρνητισμό που έχει λόγω του συναισθήματος της ντροπαλότητας που το διακατέχει και να μπορέσει να δραστηριοποιηθεί στο μέγιστο σε όλες τις ασχολίες, έτσι ώστε να έχει τη μέγιστη δυνατή πνευματική και κοινωνική του ανάπτυξη.
Το σχολείο, λοιπόν, συμβάλλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών. Ειδικά, μάλιστα, όταν πρόκειται για ντροπαλά παιδιά, μία άμεση παρέμβαση διαχείρισης του συναισθήματος αυτού από το σχολείο μπορεί να αποβεί επωφελής για την εξέλιξη των παιδιών αυτών.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-11-29
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Εκπαιδευτική ψυχολογία
Λοιπά Θέματα:
Μαθητές - Ελλάδα
Εκπαίδευση, Προσχολική
Παιδιά - Ψυχολογία
Εκπαίδευση, Προσχολική
Παιδιά - Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
ντροπαλότητα, δημοτικό σχολείο, νήπια, φιλία
Περιγραφή:
70 σ.,πίν.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
