Περίληψη:
Στη σύγχρονη κοινωνία οι απαιτήσεις και οι ανθρώπινες ανάγκες εμφανίζονται αυξημένες, ειδικά για τους ανθρώπους που απασχολούνται στον πρωτογενή τομέα, οι απατήσεις είναι ακόμη υψηλότερες. Η αβεβαιότητα και η εποχικότητα του εισοδήματος από την καλλιέργεια της γης (βαμβάκι, τεύτλα, βιομηχανική τομάτα), τα προβλήματα που προκαλούνται από τις καιρικές συνθήκες (καταστροφές, χαμηλή παραγωγικότητα κ.α), η όξυνση του ανταγωνισμού μεταξύ των αγορών των αγροτικών προϊόντων, η έλλειψη επενδύσεων στον αγροτικό τομέα, το υψηλό κόστος παραγωγής και οι χαμηλές τιμές των αγροτικών προϊόντων με τις επιδοτήσεις διαρκώς να φθίνουν, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη, για προστασία και εκσυγχρονισμό των δομών του πρωτογενή τομέα ενώπιον των εξελίξεων σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Ειδικότερα για τους αγρότες που διαμένουν σε βαμβακοπαραγωγές περιοχές, όπως είναι ο νομός Λάρισας και κύριο καλλιεργούμενο προϊόν είναι το βαμβάκι, η ανάγκη αυτή είναι σαφώς μεγαλύτερη.
Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να διαπιστωθεί εάν είναι προς συμφέρον των αγροτών του νομού Λάρισας να συνεχίσουν να καλλιεργούν βαμβάκι εξαιτίας του υψηλού κόστους παραγωγής, αλλά και να διερευνηθεί κατά πόσο οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις χρησιμοποιούν τους συντελεστές της παραγωγής, συνδυασμένους σωστά, προκαλώντας κόστος και επιτυγχάνοντας πρόσοδο.
Λέξεις-κλειδιά:
Κόστος παραγωγής, κόστος διάθεσης, βαμβάκι, Λάρισα, αγροτική οικονομία