Περίληψη:
Εισαγωγή: Ο επιπολασμός της παιδικής παχυσαρκίας και των επιπλοκών που συσχετίζονται με αυτήν αυξάνονται συνεχώς. Συνεπώς, η πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας είναι υψίστης σημασίας, της οποίας σημαντικό συστατικό είναι ο προσδιορισμός των παραγόντων κινδύνου. Δεδομένου ότι τα γονικά χαρακτηριστικά έχουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της κατάστασης βάρους των απογόνων και δεδομένου ότι οι παράγοντες κινδύνου για Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 και παχυσαρκία είναι σε μεγάλο βαθμό κοινοί, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει να διερευνηθεί σε ποιο βαθμό οι παράγοντες κινδύνου για ΣΔτ2 των γονέων μπορούν να προβλέψουν το υπέρβαρο και την παχυσαρκία των παιδιών.
Σκοπός: Ο στόχος αυτής της μελέτης είναι να εξετάσει την πιθανή συσχέτιση μεταξύ γονικών παραγόντων κινδύνου για ΣΔτ2 και του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας στα παιδιά, σε ένα μεγάλο δείγμα από 6 ευρωπαϊκές χώρες.
Υλικά και Μέθοδος: 20.151 ενήλικες (10967 μητέρες και 9184 πατέρες) και τα παιδιά τους συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη (στοιχεία από τη μελέτη Feel4Diabetes). Λογιστική παλινδρόμηση και καμπύλες λειτουργικών χαρακτηριστικών χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμηση της πιθανής συσχέτισης μεταξύ μητρικών, πατρικών και γονικών παραγόντων κινδύνου για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας των παιδιών.
Αποτελέσματα: Ο υψηλότερος Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και η περιφέρεια μέσης της μητέρας συσχετίστηκαν με υψηλότερο ΔΜΣ του παιδιού [3.127 95%C.l. (2.751-3.556), 2.402 95%C.l. (2.154-2.679) αντίστοιχα]. Η παρουσία τουλάχιστον ενός υπέρβαρου/παχύσαρκου γονέα σε μία οικογένεια συσχετίστηκε θετικά με υπέρβαρο ή παχυσαρκία απογόνων [4.510, 95%C.l. (3.852-5.280), 2.882 95%C.l. (2.471-3.361)]. Οι συσχετίσεις αυτές παρέμειναν στατιστικά σημαντικές ακόμη και ύστερα από προσαρμογή ως προς την περιοχή κατοικίας, την εκπαίδευση μητέρας/γονέων και όλες τις υπόλοιπες μεταβλητές. Επιπλέον, το υψηλό μητρικό και γονικό σκορ FINDRISC συσχετίστηκε σημαντικά με υπέρβαρους απογόνους [FINDRISC σκορ της μητέρας 1,698 95%C.l. (1.456-1.980), FINDRISC σκορ των γονέων 1.586 95%C.l. (1.385-1.816)]. Μη κατηγορηματικά ήταν τα αποτελέσματα σχετικά με τους υπόλοιπους παράγοντες κινδύνου που εξετάστηκαν. Επιπρόσθετα, ο μητρικός και πατρικός ΔΜΣ προέβλεψε σε μεγαλύτερο βαθμό από το μητρικό και το πατρικό FINDRISC σκορ το παιδικό υπέρβαρο και την παχυσαρκία [AUC-ROC: 0.638 (0.628-0.647) για ΔΜΣ της μητέρας vs 0,586 (0.577-0.596) για FINDRISC σκορ της μητέρας και 0.632 (0.622-0.642) για ΔΜΣ του πατέρα vs 0.594 (0.584-0.604) για FINDRISC score του πατέρα]. Τέλος, ο ΔΜΣ της μητέρας και του πατέρα ήταν εξίσου ικανά να προβλέψουν το υπέρβαρο και την παχυσαρκία των απογόνων.
Συμπεράσματα: Υψηλότερος ΔΜΣ των γονέων, μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης και υψηλότερο σκορ FINDRISC ήταν οι σημαντικότεροι προγνωστικοί παράγοντες της παιδικής παχυσαρκίας, εκ των οποίων ο πιο αξιόπιστος ήταν ο γονικός ΔΜΣ. Επειδή το αυξημένο βάρος κατά την παιδική ηλικία είναι ένα ανησυχητικό πρόβλημα δημόσιας υγείας σε όλο τον κόσμο, στο οποίο οι γονείς μπορεί να έχουν καθοριστικό ρόλο, συνιστάται οι στρατηγικές προώθησης της υγείας και τα προγράμματα παρέμβασης να απευθύνονται στην οικογένεια.