Πρωτότυπος Τίτλος:
Αυτοματοποιημένη χάραξη ορειβατικών διαδρομών με την αξιοποίηση ΣΓΠ και ψηφιακών μοντέλων εδάφους
Συγγραφέας:
Κουβαράς, Λουκάς, Παναγιώτης
Επιβλέπων καθηγητής:
Χαλκιάς, Χρίστος
Περίληψη:
Το γήινο ανάγλυφο αποτελεί ένα συνεχές χωρικό φαινόμενο το οποίο μπορεί να απεικονιστεί σε ψηφιακό περιβάλλον μέσω των ψηφιακών μοντέλων εδάφους. Το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αποτελεί ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί σε μια πληθώρα εφαρμογών τόσο στο χαρτογραφικό τομέα όσο και σε άλλους τομείς που έχουν να κάνουν με τον περιβαλλοντολογικό σχεδιασμό και την εύρεση φυσικών και μη χαρακτηριστικών πάνω στην επιφάνεια της γης. Στην παρούσα εργασία γίνεται ανάλυση και περιγραφή των ψηφιακών μοντέλων εδάφους, των κατηγοριών τους, των μεθόδων παραγωγής τους και των διάφορων παραγώγων που μπορούν να προκύψουν από αυτά. Επίσης γίνεται αναλυτική παρουσίαση όλων εκείνων των προγραμμάτων παραγωγής ψηφιακών μοντέλων εδάφους σε παγκόσμιο επίπεδο, των οποίων τα δεδομένα είναι ανοιχτά και ελεύθερα στο διαδίκτυο.
Πέραν αυτών, το τελευταίο κεφάλαιο της εργασίας είναι αφιερωμένο σε μια από τις εφαρμογές που προσφέρουν τα ψηφιακά μοντέλα εδάφους, την ανίχνευση βέλτιστων διαδρομών. Συγκεκριμένα γίνεται προσπάθεια χάραξης ορειβατικών διαδρομών με αυτοματοποιημένο τρόπο. Έτσι δημιουργείται από μια επιφάνεια καταλληλότητας προς διάβαση, πάνω σε δύο βουνά της Ελλάδας, βάσει ορισμένων κριτηρίων. Το σημαντικότερο φυσικά κριτήριο είναι η κλίση του εδάφους, παράγωγο προϊόν ενός ψηφιακού μοντέλου εδάφους. Συμπληρωματικά προστίθενται ορισμένα ακόμη κριτήρια σημαντικά για την διάβαση στο περιβάλλον ενός ορεινού όγκου, με σκοπό την βελτίωση του τελικού αποτελέσματος. Τα κριτήρια αυτά είναι η κάλυψη γης και η γεωλογία. Βάσει της επιφάνειας αυτής θα γίνει χάραξη των ορειβατικών διαδρομών που στη συνέχεια θα συγκριθούν με τις διαδρομές που έχουν προκύψει από δορυφορικά συστήματα εντοπισμού θέσης (GNSS). Τα δύο ελληνικά βουνά – περιοχές μελέτης είναι ο Όλυμπος και ο Υμηττός, δύο βουνά με μεγάλες διαφορές. Σκοπός είναι να εξεταστεί κατά πόσο η μέθοδος λειτουργεί σε περιβάλλον με ήπιες και απότομες κλίσεις.
Πέραν αυτών, το τελευταίο κεφάλαιο της εργασίας είναι αφιερωμένο σε μια από τις εφαρμογές που προσφέρουν τα ψηφιακά μοντέλα εδάφους, την ανίχνευση βέλτιστων διαδρομών. Συγκεκριμένα γίνεται προσπάθεια χάραξης ορειβατικών διαδρομών με αυτοματοποιημένο τρόπο. Έτσι δημιουργείται από μια επιφάνεια καταλληλότητας προς διάβαση, πάνω σε δύο βουνά της Ελλάδας, βάσει ορισμένων κριτηρίων. Το σημαντικότερο φυσικά κριτήριο είναι η κλίση του εδάφους, παράγωγο προϊόν ενός ψηφιακού μοντέλου εδάφους. Συμπληρωματικά προστίθενται ορισμένα ακόμη κριτήρια σημαντικά για την διάβαση στο περιβάλλον ενός ορεινού όγκου, με σκοπό την βελτίωση του τελικού αποτελέσματος. Τα κριτήρια αυτά είναι η κάλυψη γης και η γεωλογία. Βάσει της επιφάνειας αυτής θα γίνει χάραξη των ορειβατικών διαδρομών που στη συνέχεια θα συγκριθούν με τις διαδρομές που έχουν προκύψει από δορυφορικά συστήματα εντοπισμού θέσης (GNSS). Τα δύο ελληνικά βουνά – περιοχές μελέτης είναι ο Όλυμπος και ο Υμηττός, δύο βουνά με μεγάλες διαφορές. Σκοπός είναι να εξεταστεί κατά πόσο η μέθοδος λειτουργεί σε περιβάλλον με ήπιες και απότομες κλίσεις.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-11-27
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Γεωγραφία (Γενικά)
Λοιπά Θέματα:
Γεωπληροφορική
Γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών
Γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών
Λέξεις-κλειδιά:
επιφάνεια κόστους, ορειβατικές διαδρομές, κλίση εδάφους, ψηφιακό μοντέλο εδάφους, χάραξη
Περιγραφή:
91 σ.,εικ.,πίν.,χάρτες,σχ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
