Περίληψη:
Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι να διερευνήσει την αντίληψη της φιλίας σε παιδιά και νέους με νοητική καθυστέρηση και διάχυτη αυτιστική διαταραχή. Για τον σκοπό αυτό, η μεθοδολογία η οποία χρησιμοποιήθηκε είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση. Στα πλαίσια της, αρκετές βιβλιογραφικές πηγές ερευνήθηκαν και μελετήθηκαν, όπως βιβλία και άρθρα. Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως οι πηγές που αξιοποιήθηκαν είναι ως επί το πλείστον ξενόγλωσσες, λόγω του μη επαρκoύς αριθμού ελληνόγλωσσης αρθρογραφίας αναφoρικά με το συγκεκριμένο θέμα. Τα συμπεράσματα της έρευνας καταλήγουν πως τα άτομα με νοητική υστέρηση και διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή αντιλαμβάνονται την φιλία περισσότερο με την έννοια της συντροφικότητας παρά του αμοιβαίου, συναισθηματικού δεσμού. Για τον λόγο αυτόν, είναι σύνηθες να παρερμηνεύουν τις σχέσεις τους με άτομα που περνούν αρκετό χρόνο μαζί τους. Επιπροσθέτως, συνήθως, έχουν γνώσεις βασικών χαρακτηριστικών της φιλίας σε θεωρητικό επίπεδο και επιθυμούν να συνάψουν φιλικές σχέσεις, αλλά πρακτικά αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία στην αλληλεπίδραση με άλλα άτομα, καθώς υστερούν από κοινωνικές δεξιότητες. Ένα ακόμη σημαντικό συμπέρασμα, που προέκυψε, είναι ότι οι δραστηριότητες έχουν θετικό αντίκτυπο στην κοινωνικοποίησή των ατόμων αυτών, παρόλο την δυσκολία που αντιμετωπίζουν στην σύναψη νέων φιλικών σχέσεων κατά την διάρκεια συμμετοχής τους σ’ αυτές. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως το οικογενειακό περιβάλλον, παιδιών και νέων με νοητική υστέρηση και διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, φάνηκε να παίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση φιλικών σχέσεων και στην συμμετοχή τους σε δραστηριότητες, μέσω της καθοδήγησης και παρότρυνσής τους. Η παρούσα εργασία αναμένεται να δώσει έναυσμα για περαιτέρω μελέτη του θέματος.
Λέξεις-κλειδιά:
αντίληψη, ήπια νοητική καθυστέρηση, φιλία, διάχυτη αυτιστική διαταραχή