Περίληψη:
Εισαγωγή-σκοπός: Η κυστική ίνωση είναι μια επικίνδυνη για τη ζωή γενετική νόσος. Σύμφωνα με την έως τώρα βιβλιογραφία, η επίτευξη ενός καλού επιπέδου θρέψης και ανάπτυξης στη παιδική ηλικία σχετίζεται άμεσα με την πορεία της νόσου. Οι υπάρχουσες συστάσεις προτείνουν την κατανάλωση μιας υπερθερμιδικής δίαιτας, υψηλής σε λιπίδια. Σκοπός της παρούσας πτυχιακής μελέτης ήταν να μελετηθούν η ανάπτυξη και οι διαιτητικές συνήθειες των παιδιών με κυστική ίνωση, καθώς υπάρχουν λίγα δεδομένα για τον ελληνικό πληθυσμό.
Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν παιδιά και έφηβοι με κυστική ίνωση, ηλικίας 1 έως 19 ετών. Από κάθε συμμετέχοντα ελήφθησαν 4 ανακλήσεις 24ώρου, σε συνδυασμό με ένα ερωτηματολόγιο για την αξιολόγηση της θεραπείας αναπλήρωσης παγκρεατικών ενζύμων και ένα για τη φυσική δραστηριότητα. Αναλύθηκαν, σε 5 ομάδες σύγκρισης, η ανάπτυξη των παιδιών, η ενεργειακή τους πρόσληψη, η πρόσληψη μακροθρεπτικών συστατικών και οι διαιτητικές τους συνήθειες με βάση ομάδες τροφίμων.
Αποτελέσματα: Από τα 50 παιδιά που αποτελούσαν το δείγμα της μελέτης τα 29, το 58% του δείγματος, είχαν Δείκτη Μάζας Σώματος πάνω από το 50ο εκατοστημόριο. Η μέση προσλαμβανόμενη ενέργεια ήταν ≥110% του EAR. Τα ποσοστά ενέργειας που προέρχονταν από λιπίδια, πρωτεΐνες και υδατάνθρακες ήταν, κατά μέσο όρο, 45%, 15% και 40%. Στατιστικά σημαντικές διαφορές εμφανίστηκαν στο ποσοστό της ενέργειας που προέρχεται από πρωτεΐνες και στα γραμμάρια πρωτεϊνών ανάμεσα σε παιδιά και εφήβους και στην προσλαμβανόμενη ενέργεια και στα γραμμάρια πρωτεϊνών αναλόγως της ύπαρξης παγκρεατικής επάρκειας.
Συμπεράσματα: Τα παιδιά του δείγματος καταναλώνουν μια δίαιτα πλούσια σε ενέργεια και λιπίδια, σύμφωνα με τις συστάσεις. Η διαιτητική πρόσληψη των αγοριών συγκριτικά με των κοριτσιών και των παιδιών συγκριτικά με των εφήβων παρουσιάζουν τις αναμενόμενες για το φύλο ή την ηλικία διαφορές. Τα παιδιά που εμφανίζουν χαμηλότερη ανάπτυξη προσλαμβάνουν περισσότερη ενέργεια, χωρίς όμως να προκύπτει κάποιο συμπέρασμα αναφορικά με τις ομάδες τροφίμων. Η εμφανώς μικρότερη κατανάλωση ενέργειας και τροφίμων πλούσιων σε λίπος από τα παιδιά με παγκρεατική επάρκεια, πιθανότατα οφείλεται στην απουσία δυσαπορρόφησης. Η θεραπεία αναπλήρωσης παγκρεατικών ενζύμων φαίνεται αποτελεσματική στο σύνολο του δείγματος. Τέλος, ο χρόνος που δαπανάται σε φυσική δραστηριότητα θεωρείται επαρκής.
Λέξεις-κλειδιά:
Κυστική ίνωση, Παιδιά, Ομάδες τροφίμων, Διαιτητικές συνήθειες, Ανάπτυξη