Πρωτότυπος Τίτλος:
Πολιτική Άμυνα και Πολιτική Προστασία: Δύο μηχανισμοί με κοινό στόχο. Διεθνής πρακτική, η ελληνική περίπτωση, προτάσεις ολιστικής προσέγγισης των εκτάκτων αναγκών
Συγγραφέας:
Κουρελής, Αλέξιος Γ.
Επιβλέπων καθηγητής:
Παρχαρίδης, Ισαάκ
Περίληψη:
Στο τέλος του 19ου αιώνα, η εμφάνιση του ανθρωπιστικού κινήματος του Ερυθρού Σταυρού, οδήγησε στην πρώτη Συνθήκη της Γενεύης, επιτρέποντας σε πολίτες-εθελοντές να προσφέρουν περίθαλψη κατά τη διάρκεια συγκρούσεων, σε όποιον την είχε ανάγκη. Οι εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού αποτέλεσαν το πρότυπο δημιουργίας της μεταγενέστερης Υγειονομικής υπηρεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και έφεραν διακριτικά σήματα στη στολή τους, ώστε να τυγχάνουν προστασίας.
Παράλληλα, με το πέρασμα των ετών, τα έντονα φυσικά φαινόμενα και οι καταστροφές που αυτά προκαλούσαν, ανάγκασαν τον άνθρωπο να αναπτύξει σταδιακά μεθόδους αυτοπροστασίας, επιδεικνύοντας την προσαρμοστικότητά του στην αντιμετώπιση των κινδύνων.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι χώρες αποφάσισαν καθεμιά με τα δικά της κριτήρια, τον τύπο του μηχανισμού προστασίας και αποκατάστασης, τόσο των πολιτών όσο και των κρίσιμων λειτουργιών τους.
Οι όροι «Πολιτική άμυνα», «Πολιτική ασφάλεια», «Πολιτική προστασία», «Πολιτική Σχεδίαση Έκτακτης Ανάγκης», κλπ, τίθενται στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας υπό εξέταση, ως προς τη δομή και το περιεχόμενο που τους έχουν αποδοθεί, είτε από τη διεθνή κοινότητα είτε από μεμονωμένα κράτη, αξιολογούμενοι τόσο σε σχέση με την ακολουθούμενη πρακτική σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και ως προς την δυνατότητά τους για αντιμετώπιση κρίσεων.
Στόχος του συγγραφέα της παρούσας εργασίας, είναι η ανάδειξη της ανάγκης για δημιουργία στην Ελλάδα ενός νέου μηχανισμού διαχείρισης επειγουσών καταστάσεων, με γνώμονα την ολιστική προσέγγιση των κινδύνων και των καταστροφών, ώστε να εξασφαλιστεί τόσο η ποθούμενη ασφάλεια των πολιτών, όσο και η επιχειρησιακή συνέχεια της κρατικής μηχανής, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες εκτάκτων αναγκών, ειρηνικής ή πολεμικής περιόδου.
Παράλληλα, με το πέρασμα των ετών, τα έντονα φυσικά φαινόμενα και οι καταστροφές που αυτά προκαλούσαν, ανάγκασαν τον άνθρωπο να αναπτύξει σταδιακά μεθόδους αυτοπροστασίας, επιδεικνύοντας την προσαρμοστικότητά του στην αντιμετώπιση των κινδύνων.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι χώρες αποφάσισαν καθεμιά με τα δικά της κριτήρια, τον τύπο του μηχανισμού προστασίας και αποκατάστασης, τόσο των πολιτών όσο και των κρίσιμων λειτουργιών τους.
Οι όροι «Πολιτική άμυνα», «Πολιτική ασφάλεια», «Πολιτική προστασία», «Πολιτική Σχεδίαση Έκτακτης Ανάγκης», κλπ, τίθενται στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας υπό εξέταση, ως προς τη δομή και το περιεχόμενο που τους έχουν αποδοθεί, είτε από τη διεθνή κοινότητα είτε από μεμονωμένα κράτη, αξιολογούμενοι τόσο σε σχέση με την ακολουθούμενη πρακτική σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και ως προς την δυνατότητά τους για αντιμετώπιση κρίσεων.
Στόχος του συγγραφέα της παρούσας εργασίας, είναι η ανάδειξη της ανάγκης για δημιουργία στην Ελλάδα ενός νέου μηχανισμού διαχείρισης επειγουσών καταστάσεων, με γνώμονα την ολιστική προσέγγιση των κινδύνων και των καταστροφών, ώστε να εξασφαλιστεί τόσο η ποθούμενη ασφάλεια των πολιτών, όσο και η επιχειρησιακή συνέχεια της κρατικής μηχανής, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες εκτάκτων αναγκών, ειρηνικής ή πολεμικής περιόδου.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-10-23
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Γεωγραφία (Γενικά)
Πολιτικές επιστήμες (Γενικά)
Πολιτικοί θεσμοί και δημόσια διοίκηση
Πολιτικές επιστήμες (Γενικά)
Πολιτικοί θεσμοί και δημόσια διοίκηση
Λοιπά Θέματα:
Πολιτική άμυνα
Πολιτική προστασία
Έκτακτες ανάγκες - Αντιμετώπιση
Πολιτική προστασία
Έκτακτες ανάγκες - Αντιμετώπιση
Λέξεις-κλειδιά:
Πολιτική Άμυνα, Πολιτική προστασία, Πολιτική Σχεδίαση Έκτακτης Ανάγκης, ολιστική προσέγγιση κινδύνων, πολεμική περίοδος
Περιγραφή:
175 σ. : εικ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
