Περίληψη:
Εισαγωγή: Η χρονια καρδιακή ανεπάρκεια (ΧΚΑ) αποτελεί νοσογόνο κατάσταση αυξημένης θνητότητας, στην οποία η διατροφική παρέμβαση αποτελεί, έρος της θεραπευτικής αντιμετώπισης. Ο σκοπός της ερευνάς μας είναι να διερευνήσουμε την σχέση μεταξύ μιας καρδιοπροστατευτικής διατροφής και της εμφάνισης συμβαμάτων, καθώς των τιμών διαφόρων βιο-κλινικών δεικτών, σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια. Μεθοδολογία: Στην διατροφική κλινική παρέμβαση φάσης II συμμετείχαν 35 ασθενείς ηλικίας 39-84 ετών στην οποία γίνονταν μηνιαίοι επανέλεγχοι. Πραγματοποιούνταν συνεδρίες μισής ώρας με διαιτολόγο, που περιελάμβαν διατροφική καταγραφή, επιμόρφωση του ασθενή σε θέματα διατροφής και τέλος παρέχονταν διαιτολόγια (1600 kcal ή 2000 kcal) περιεκτικότητας 50% της ενεργειακής πρόσληψης σε υδατάνθρακες, 15% σε πρωτείνη και 35% σε λιπαρά. Στο πλαίσιο της επιμόρφωσης δίνονταν επίσης ενημερωτικό υλικό για τρόφιμα πλούσιας περιεκτικότητας σε νάτριο και λίπη, αλλά και συμβουλές για τον περιορισμό του αλατιού στα γεύματα. Αποτελέσματα: Η αρχική αξιολόγηση πριν την παρέμβαση έδειξε οτι τα άτομα είχαν μέση τιμή στην κλίμακα του διατοφικού δείκτη 3,1±1,4 ενώ μετά 3,75±1,4 που αντιστοιχεί σε 20% βελτίωση (p=0,15). Επιπλέον φάνηκε οτι οι άνδρες παρουσίασαν μεγαλύτερη βελτίωση στις διατροφικές τους συνήθειες (31%) (p=0,07) από οτι οι γυναίκες που παρέμειναν σταθερές (p=0,78). Έτσι αύξηθηκε η κατανάλωση οσπρίων κατά 23,4% (p=0,057), σαλατών κατά 15,1% (p=0,071) και των γαλακτοκομικών κατά 21,7% (p=0,066) ενώ μείωθηκε κατά 65,7% την κατανάλωση επιτραπέζιου αλατιού (p=0,025). Ακόμη πρίν την παρέμβαση φάνηκε οτι τα άτομα είχαν μέση τιμή στην κλίμακα αξιολόγησης του ZUNG 39,5±8,6 ενώ μετά την παρέμβαση η τιμή μειώθηκε στο 36,1±8,77 (p=0,039). Επιπλέον μέτρια/σοβαρή ψυχική διαταραχή παρουσίαζε το 18% των ατόμων πριν την παρέμβαση και μόλις το 9% μετά το τέλος αυτής (p=0,024). Τέλος στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις παρουσιάστηκαν και σε ορισμένες παραμέτρους της ποιότητας ζωής. Συμπεράσματα: Μια ισορροπημένη διατροφική παρέμβαση φαίνεται να βελτιώνει τις διατροφικές συνήθειες, την ψυχολογική κατάσταση και ορισμένες παραμέτρους της ποιότητας ζωής ασθενών με ΧΚΑ.