Περίληψη:
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 είναι ένα ταχέως αυξανόμενο πρόβλημα υγείας, οι επιπλοκές του οποίου προκαλούν σημαντική θνητότητα και θνησιμότητα. Στον ελληνικό πληθυσμό, 1 στα 5 άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 δε γνωρίζουν για την κατάστασή τους Η αλλαγή τρόπου ζωής θα έπρεπε να είναι η πρώτη επιλογή στην πρόληψη ή καθυστέρηση του διαβήτη, καθώς και στην πιο αποτελεσματική διαχείριση της ασθένειας στους διαβητικούς. Στόχος της μελέτης αυτή ήταν να διερευνηθεί το κατά πόσο μία σχετικά μικρή απώλεια βάρους, σε συνδυασμό στη φυσική δραστηριότητα μπορεί να έχει σημαντικές θετικές επιδράσεις στο γλυκαιμικό έλεγχο, στην ευαισθησία στην ινσουλίνη και στο λιπιδαιμικό προφίλ σε διαβητικούς και παχύσαρκους ασθενείς. Οι στόχοι της παρέμβασης ήταν μια μείωση του σωματικού βάρους κατά 10% και αύξηση της φυσικής δραστηριότητας σε πάνω από 10000 βήματα/ημέρα. Αξιολογήθηκαν 5 παχύσαρκοι εθελοντές, 4 γυναίκες και 1 άνδρας, από τους οποίους 3 διαβητικοί, μέσης ηλικίας 47.8 (10.38) ετών. Ο στόχος της μείωσης βάρους επιτεύχθηκε, ενώ οι εθελοντές δεν κατάφεραν να αυξήσουν σημαντικά τη φυσική τους δραστηριότητα. Σημαντικές βελτιώσεις παρατηρήθηκαν στα επίπεδα γλυκόζης νηστείας, από 121±17 mg/dL πριν την παρέμβαση, σε 107±12 mg/dL, μία μέση μείωση της τάξης του 12%. Θετικές ήταν και οι μεταβολές στα τριγλυκερίδια του πλάσματος, στην ολική και την LDL χοληστερόλη, ενώ η HDL χοληστερόλη δεν παρουσίασε σημαντική διαφοροποίηση. Η ευαισθησία στην ινσουλίνη, έτσι όπως αυτή εκτιμήθηκε με το ομοιοστατικό μοντέλο, παρουσίασε μια μικρή, μη στατιστικά σημαντική βελτίωση. Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής δείχνουν ότι ακόμη και μια μικρή απώλεια βάρους μπορεί να έχει σημαντικές επιδράσεις σε δείκτες υγείας σε διαβητικούς και παχύσαρκους ασθενείς.
Λέξεις-κλειδιά:
Σακχαρώδης διαβήτης, φυσική δραστηριότητα, άσκηση, δίαιτα, ρύθμιση γλυκόζης