Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος σε περίοδο εχθροπραξιών

Μυλωνόπουλος, Δημήτρης

Λαζαρίδη, Αικατερίνη-Κωνσταντία

Η ανάγκη για την προστασία της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς σε περίοδο εχθροπραξιών έχει κινητοποιήσει τη διεθνή κοινότητα. Διεθνείς Οργανισμοί όπως η UNESCO, το Συμβούλιο της Ευρώπης, και Οργανώσεις όπως το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων, το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Χώρων, κ.λπ. δραστηριοποιούνται στη θέσπιση ισχυρού νομικού πλαισίου προστασίας.
Αποτέλεσμα της διεθνούς δράσης είναι η διαμόρφωση ενός διεθνούς νομικού συστήματος. Η βάση της έννομης προστασίας της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς τέθηκε με τη Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης 1949. Το νομικό αυτό πλαίσιο ενισχύεται με τη Σύμβαση της Χάγης του 1954 και με τα πρωτόκολλα Ι και ΙΙ του 1977.
Παρά τη θέσπιση νομικού πλαισίου για της προστασία της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς από τη μελέτη περιπτώσεων σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική, αποδεικνύεται ότι στην πραγματικότητα είναι δύσκολη η επίτευξη αποτελεσματικής προστασίας της κληρονομιάς της ανθρωπότητας σε περίοδο εχθροπραξιών.
Επιβάλλεται η περαιτέρω ενίσχυση του νομικού οπλοστασίου και η εμφύσηση του πνεύματος σεβασμού και προστασίας της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς στους εμπλεκόμενους μιας σύρραξης από την περίοδο της ειρήνης.

2007-10-26

Ελληνικά

Κοινωνικές επιστήμες (Γενικά)
Περιβαλλοντική προστασία

Πολιτιστική κληρονομιά - Προστασία
Πόλεμος και κοινωνία
Πόλεμος - Περιβαλλοντικές απόψεις

90 σ. : εικ., πίν.

Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0