Πρωτότυπος Τίτλος:
Διατροφικές οδηγίες για αθλητική απόδοση. Επισκόπηση της γραμματείας
Συγγραφέας:
Κούνα, Ελευθερία Α.
Επιβλέπων καθηγητής:
Ματάλα, Αντωνία Λήδα
Περίληψη:
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετασθούν οι πηγές της αρχαίας ελληνικής γραμματείας προκειμένου να καταγραφούν οι απόψεις των αρχαίων για την αθλητική διατροφή γενικά, καθώς και για τον ρόλο επιμέρους τροφίμων ειδικότερα.
Υλικό και Μέθοδος: Η παρούσα εργασία καλύπτει ένα μεγάλο χρονολογικό φάσμα, από τον 8ο αι. π.Χ. έως 4ο αι. μ.Χ.. Στοιχεία αντλήθηκαν κυρίως από την αρχαία Ελληνική γραμματεία. Σημαντικότερες πηγές ήταν τα έργα των Ιπποκράτη, Πλάτωνα, Γαληνό, Ορειβάσιο, Αθήναιο και Φιλόστρατο.
Αποτελέσματα: Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς ασχολήθηκαν με τις τροφές και τον τρόπο που θρέφουν τον οργανισμό. Οι τροφές που συνήθιζαν να τρώνε οι αθλητές διακρίνονταν απο τους πολλούς « παχείς και κολλώδεις» χυμούς τους. Τέτοιες τροφές ήταν το σιτάρι, το ψωμί από χοντραλεσμένο σιτάρι και το σιμιγδαλένιο ψωμί, οι φακές, τα ρεβίθια, τα κουκιά, τα λούπινα, το παχύ γάλα, το τυρί, τα ξερά σύκα, οι βολβοί, το κρασί, το χοιρινό και βοδινό κρέας. Το κρέας, ειδικότερα, επικράτησε στην διατροφή των αθλητών με την θέσπιση των ολυμπιακών αγώνων, όταν έγινε αναγκαία μια ειδική αθλητική δίαιτα. Η δίαιτα αυτή αποσκοπούσε στην υπερτροφία του αθλητή. Η επιδίωξη της «διάκρισης», συχνά οδηγούσε στην χρήση διαφόρων ειδών κρέατος και ειδικών λαχανικών με σκοπό την ενίσχυση της απόδοσης τους, με αποτέλεσμα την υπέρμετρη καταπόνηση του σώματος τους.
Συμπέρασμα: Παρά τη γενική αποδοχή της αθλητικής αξίας κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας, υπήρξε και αμφισβήτηση για «τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής των αθλητών», και τη δίαιτα τους, καθώς αυτή σε αρκετές περιπτώσεις θεωρούνταν υπερβολική, καταναγκαστική αλλά και επικίνδυνη για την υγεία. Η διατροφή των αρχαίων αθλητών δεν διαφέρει από την σύγχρονη διατροφή, ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες έθεσαν τις βάσεις για τη μετέπειτα ανάπτυξη του αθλητισμού παγκοσμίως.
Υλικό και Μέθοδος: Η παρούσα εργασία καλύπτει ένα μεγάλο χρονολογικό φάσμα, από τον 8ο αι. π.Χ. έως 4ο αι. μ.Χ.. Στοιχεία αντλήθηκαν κυρίως από την αρχαία Ελληνική γραμματεία. Σημαντικότερες πηγές ήταν τα έργα των Ιπποκράτη, Πλάτωνα, Γαληνό, Ορειβάσιο, Αθήναιο και Φιλόστρατο.
Αποτελέσματα: Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς ασχολήθηκαν με τις τροφές και τον τρόπο που θρέφουν τον οργανισμό. Οι τροφές που συνήθιζαν να τρώνε οι αθλητές διακρίνονταν απο τους πολλούς « παχείς και κολλώδεις» χυμούς τους. Τέτοιες τροφές ήταν το σιτάρι, το ψωμί από χοντραλεσμένο σιτάρι και το σιμιγδαλένιο ψωμί, οι φακές, τα ρεβίθια, τα κουκιά, τα λούπινα, το παχύ γάλα, το τυρί, τα ξερά σύκα, οι βολβοί, το κρασί, το χοιρινό και βοδινό κρέας. Το κρέας, ειδικότερα, επικράτησε στην διατροφή των αθλητών με την θέσπιση των ολυμπιακών αγώνων, όταν έγινε αναγκαία μια ειδική αθλητική δίαιτα. Η δίαιτα αυτή αποσκοπούσε στην υπερτροφία του αθλητή. Η επιδίωξη της «διάκρισης», συχνά οδηγούσε στην χρήση διαφόρων ειδών κρέατος και ειδικών λαχανικών με σκοπό την ενίσχυση της απόδοσης τους, με αποτέλεσμα την υπέρμετρη καταπόνηση του σώματος τους.
Συμπέρασμα: Παρά τη γενική αποδοχή της αθλητικής αξίας κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας, υπήρξε και αμφισβήτηση για «τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής των αθλητών», και τη δίαιτα τους, καθώς αυτή σε αρκετές περιπτώσεις θεωρούνταν υπερβολική, καταναγκαστική αλλά και επικίνδυνη για την υγεία. Η διατροφή των αρχαίων αθλητών δεν διαφέρει από την σύγχρονη διατροφή, ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες έθεσαν τις βάσεις για τη μετέπειτα ανάπτυξη του αθλητισμού παγκοσμίως.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-03-08
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Διατροφή (Γενικά). DRI’s
Διαιτολογία (Γενικά)
Αθλητιατρική
Διαιτολογία (Γενικά)
Αθλητιατρική
Λέξεις-κλειδιά:
άσκηση, διατροφή, αθλητής, σωματική υπερτροφία, αρχαία Ελλάδα
Περιγραφή:
61 σ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
