Περίληψη:
Στο πλαίσιο της παρούσας διπλωματικής εργασίας μελετάται η φυσιογνωμία του δήμου Καισαριανής, που ξεκίνησε ως προσφυγικός οικισμός το 1922 με τη μαζική εγκατάσταση Μικρασιατών προσφύγων. Στο πέρασμα του χρόνου επεκτάθηκε, αποκτώντας πολλά από τα χαρακτηριστικά των σύγχρονων αστικών περιοχών, ενώ η έλλειψη σχεδιασμού και η αυθαίρετη ανάπτυξή της, οδήγησαν στην μεταλλαγή της αρχικής της μορφής και την απώλεια της ταυτότητάς της. Η δημιουργία της Καισαριανής και η ξεχωριστή ιστορική πορεία της, από τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής μέχρι την σημερινή εικόνα της ως μια σύγχρονη και πυκνοκατοικημένη πόλη, την καθιστούν μια περιοχή που παρουσιάζει ιδιαίτερα πολεοδομικά, μορφολογικά, κοινωνικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά.
Θεωρώντας ως βασικό ερευνητικό άξονα την άρρηκτη και αμφίδρομη σχέση μεταξύ χώρου και ανθρώπου, η μελέτη κινείται τόσο σε χωρικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Ως εκ τούτου, έμφαση δίνεται στην πολεοδομική εξέλιξη και οικιστική ανάπτυξη της περιοχής, με σκοπό την ανίχνευση των μεταβολών που έχουν συμβεί σε διαχρονική βάση, αλλά και στην εξέταση του σύγχρονου αστικού περιβάλλοντος, που αποτυπώνει τα στάδια από τα οποία έχει περάσει. Ως προς το ανθρωπογεωγραφικό προφίλ της περιοχής, η μελέτη κατευθύνεται στη διερεύνηση των δημογραφικών τάσεων των τελευταίων δεκαετιών, αλλά και των κοινωνικο – οικονομικών χαρακτηριστικών των κατοίκων, καθώς και στην ανάπτυξη κοινωνικών υποδομών και δράσεων.
Λέξεις-κλειδιά:
Φυσιογνωμία πόλης, χωρικοί μετασχηματισμοί, δημογραφική και κοινωνικο-οικονομική σύνθεση, κοινωνική πολιτική, Καισαριανή