Πρωτότυπος Τίτλος:
Συμβολικά τοπία μνήμης: η δημόσια γλυπτική στο Δήμο Κηφισιάς
Συγγραφέας:
Δρόσου, Καλλιόπη
Επιβλέπων καθηγητής:
Κρητικός, Γιώργος
Περίληψη:
Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση των αντιλήψεων και στάσεων των κατοίκων του ευρύτερου Δήμου Κηφισιάς-Νέας Ερυθραίας-Εκάλης για τον κοινωνικό ρόλο των μνημείων ως φορέα μηνυμάτων και αξιών. Συγκεκριμένα, η έρευνα επικεντρώθηκε στην εξέταση της σχέσης της δημόσιας γλυπτικής με τη διατήρηση της συλλογικής ιστορικής μνήμης των μόνιμων κατοίκων της πόλης. Από τη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας προέκυψε ότι, παρόλο που οι κάτοικοι της περιοχής αναγνωρίζουν τη μνημονευτική λειτουργία των μνημείων που έχει στόχο να ενισχύσει την κυρίαρχη συλλογική μνήμη, οι ίδιοι αντιλαμβάνονται οριακά τη σύνδεση της δημόσιας γλυπτικής με την ίδια την ιστορία της Κηφισιάς.
Η οριακή σύνδεση μνημείου-μνήμης-τοπικής ιστορίας επιβεβαιώνει τη θεωρία ότι η διέγερση της μνήμης δεν είναι μια διαδικασία που προκαλείται αυτόματα από την παρουσία ενός μνημείου στο χώρο. Η ανάγκη να θυμόμαστε το παρελθόν και την ιστορία του τόπου εξαρτάται συχνά και από τις αντίστοιχες προθέσεις της ανθρώπινης κοινότητας. Χωρίς, δηλαδή, την πολιτική και ατομική βούληση για ενεργοποίηση της μνήμης τα μνημεία παραμένουν γυμνά νοηματικού περιεχομένου, εγκαταλείπονται στη φυσική και συμβολική φθορά της λήθης. Και εδώ, ακριβώς, έγκειται η αναγκαιότητα ανάδειξης και αξιοποίησης των δημόσιων μνημείων. Ειδικότερα, η Δημόσια Γλυπτική στο Δήμο Κηφισιάς θα μπορούσε να διαδραματίσει παιδευτικό ρόλο και να κινήσει το ενδιαφέρον των κατοίκων της περιοχής για την ενασχόλησή τους με την τοπική ιστορία, μέσω υλοποίησης –από το δήμο ή από ιδιωτικούς φορείς– τοπικών πολιτιστικών δράσεων, ξεναγήσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων με σκοπό την προσέγγιση και κατανόηση της ιστορίας του τόπου.
Η οριακή σύνδεση μνημείου-μνήμης-τοπικής ιστορίας επιβεβαιώνει τη θεωρία ότι η διέγερση της μνήμης δεν είναι μια διαδικασία που προκαλείται αυτόματα από την παρουσία ενός μνημείου στο χώρο. Η ανάγκη να θυμόμαστε το παρελθόν και την ιστορία του τόπου εξαρτάται συχνά και από τις αντίστοιχες προθέσεις της ανθρώπινης κοινότητας. Χωρίς, δηλαδή, την πολιτική και ατομική βούληση για ενεργοποίηση της μνήμης τα μνημεία παραμένουν γυμνά νοηματικού περιεχομένου, εγκαταλείπονται στη φυσική και συμβολική φθορά της λήθης. Και εδώ, ακριβώς, έγκειται η αναγκαιότητα ανάδειξης και αξιοποίησης των δημόσιων μνημείων. Ειδικότερα, η Δημόσια Γλυπτική στο Δήμο Κηφισιάς θα μπορούσε να διαδραματίσει παιδευτικό ρόλο και να κινήσει το ενδιαφέρον των κατοίκων της περιοχής για την ενασχόλησή τους με την τοπική ιστορία, μέσω υλοποίησης –από το δήμο ή από ιδιωτικούς φορείς– τοπικών πολιτιστικών δράσεων, ξεναγήσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων με σκοπό την προσέγγιση και κατανόηση της ιστορίας του τόπου.
Ημερομηνία κατάθεσης:
2016-07-11
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Θεματικές Κατηγορίες:
Καλές τέχνες
Κοινωνικές επιστήμες (Γενικά)
Κοινωνικές επιστήμες (Γενικά)
Λοιπά Θέματα:
Τέχνη - Ελλάδα - Αττική (Νομός) - Κηφισιά
Μνημεία - Ελλάδα - Αττική (Νομός) - Κηφισιά
Μνημεία - Ελλάδα - Αττική (Νομός) - Κηφισιά
Λέξεις-κλειδιά:
δημόσιος χώρος, τέχνη, κοινό, μνημείο, μνήμη, τοπική ιστορία, ανάδειξη δημόσιας γλυπτικής, εκπαιδευτικά προγράμματα
Περιγραφή:
187 σ. : εικ., πίν., διαγρ.
Άδεια χρήσης:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
