Σύγκριση στατιστικών μεθόδων στη δημιουργία μοντέλων εκτίμησης καρδιαγγειακού κινδύνου, και αποτίμηση του ρόλου της διατροφής στην προβλεπτική ικανότητά τους

Γεωργουσοπούλου, Εκάβη

Παναγιωτάκος, Δημοσθένης

Σκοπός: να συγκριθούν στατιστικές μέθοδοι εκτίμησης του 10-ετούς καρδιαγγειακού κινδύνου, καθώς και να εξεταστεί η επίδραση της προσθήκης του βαθμού προσκόλλησης στη Μεσογειακή Διατροφή στην προγνωστική ικανότητα των μοντέλων εκτίμησης του κινδύνου. Υλικό-Μέθοδος: από το Μάιο του 2001 έως το Δεκέμβριο του 2002, 1514 άνδρες και 1528 γυναίκες άνω των 18 ετών, που κατοικούσαν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και ήταν ελεύθεροι καρδιαγγειακής νόσου και άλλων χρόνιων νόσων, αποτέλεσαν το δείγμα της μελέτης. Κατά τα έτη 2011-12, πραγματοποιήθηκε ο 10-ετής επανέλεγχος σε 2583 συμμετέχοντες. Η επίπτωση θανατηφόρων και μη καρδιαγγειακών συμβάντων (στεφανιαία νόσος, οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, ή άλλα καρδιαγγειακά συμβάντα) προσδιορίστηκαν με τα κριτήρια WHO-ICD-10. Ο βαθμός προσκόλλησης στη Μεσογειακή διατροφή μετρήθηκε με το MedDietScore (εύρος 0-55). Για την εκτίμηση των Σχετικών Κινδύνων χρησιμοποιήθηκε ανάλυση επιβίωσης και για την εύρεση της άμεσης και της έμμεσης επίδρασης της Μεσογειακής Διατροφής στον καρδιαγγειακό κίνδυνο χρησιμοποιήθηκαν Μοντέλα Δομημένων Εξισώσεων (Structure Equation Models). Για τη διερεύνηση της προγνωστικής αξίας των μοντέλων χρησιμοποιήθηκε ο έλεγχος Harrell’s C και ο βαθμός ορθής επαναταξινόμησης. Αποτελέσματα: από τους συμμετέχοντες που επαναξιολογήθηκαν στο 10-ετή επανέλεγχο της μελέτης, το 15.7% εμφάνισε καρδιαγγειακό συμβάν. Η αποτίμηση του βαθμού προσκόλλησης στη Μεσογειακή Διατροφή ως προσθήκη στα υπάρχοντα μοντέλα εκτίμησης του 10-ετούς καρδιαγγειακού κινδύνου μπορεί να βελτιστοποιήσει κατά 17% τα ποσοστά ορθής ταξινόμησης των ατόμων. Από τις ήδη χρησιμοποιούμενες στατιστικές μεθόδους εκτίμησης του 10-ετούς καρδιαγγειακού κινδύνου, το παραμετρικό μοντέλο που υποθέτει την Weibull κατανομή ήταν αυτό με την καλύτερη προγνωστική ικανότητα. Συμπεράσματα: η Μεσογειακή Διατροφή σχετίζεται με μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου, η οποία επιτυγχάνεται με άμεση αλλά και με έμμεσες επιδράσεις. Η προσθήκη της αξιολόγησης των διατροφικών συνηθειών στα υπάρχοντα μοντέλα εκτίμησης του 10-ετούς καρδιαγγειακού κινδύνου θα μπορούσε να βελτιστοποιήσει την προγνωστική τους ικανότητα. Συνεπώς η προσκόλληση στο Μεσογειακό διατροφικό πρότυπο αποτελεί μία ανέξοδη αλλά αποτελεσματική μέθοδο πρόληψης της καρδιαγγειακής νόσου.

2015-11-06

Ελληνικά

Ασθένειες του κυκλοφορικού (Καρδιαγγειακού) συστήματος
Διατροφικές αλληλεπιδράσεις

καρδιαγγειακός κίνδυνος, εκτίμηση, προγνωστική ικανότητα, μοντέλα εκτίμησης κινδύνου, Μεσογειακή Διατροφή

190 σ.:εικ, πίν., σχ.

Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0